Εχασε τη μεγαλύτερη ευκαιρία της ιστορίας του

Ενα κλισέ στο ποδόσφαιρο αναφέρει ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα παιχνίδι δύο ημιχρόνων. Μεγαλύτερη επιβεβαίωση από το χθεσινό ματς δεν μπορεί να υπάρχει, αφού ο Ολυμπιακός στο δεύτερο μέρος ήταν σαν να ξέχασε να μπει στο γήπεδο. Κι όμως όλα ξεκίνησαν ιδανικά για τους «ερυθρόλευκους» με το γρήγορο γκολ του Μαρκάνο. Εκεί έπρεπε να τελειώσει το ματς και την πρόκριση η ομάδα του Πειραιά. Ηταν διάστημα με πολλές χαμένες ευκαιρίες, με δύο δοκάρια, κυκλοφορία της μπάλας και εξαιρετική εμφάνιση. Κάπου εκεί γύρισε στο off o διακόπτης.

Ο τραυματισμός του Ιμπαγάσα στο φινάλε του πρώτου μέρους αποσυντόνισε τον Ολυμπιακό. Από το 60' και έπειτα τα σημάδια κινδύνου έκαναν την εμφάνισή τους. Οι παίκτες του Βαλβέρδε είχαν βγει εκτός αγώνα και η Μέταλιστ στην απεγνωσμένη προσπάθειά της να γυρίσει τους έκλεισε στα καρέ τους. Ο Ολυμπιακός όμως μάλλον είχε μείνει από δυνάμεις. Οταν χτύπησε και βγήκε και ο Μανιάτης, απλά περίμενε να τελειώσει ο χρόνος στην κλεψύδρα. To δοκάρι, η κλασική ευκαιρία και το χαμένο πέναλτι του Ντέβιτς (χτυπημένο... χαζά α λα Πανένκα, όπως χαζά έκανε το πέναλτι και ο Μοντέστο) αύξησαν την πίεση. Το γκολ της ισοφάρισης έλιωσε τα πόδια των «ερυθρολεύκων». Στο 1-2 που άλλαξε πλευρά στην πρόκριση είναι χαρακτηριστική η φάση όλων των παικτών στο κόρνερ. Κανείς δεν είχε το μυαλό του σε κανέναν. Ο Τζεμπούρ χάζευε και οι υπόλοιποι απλά περίμεναν με κάποιο μαγικό τρόπο να βγει η μπάλα από τα καρέ.

Δεν βγήκε και χάθηκε μια ιστορική ευκαιρία στο ίδιο χρονικά σημείο που χάθηκε και η πρόκριση τους «4» του Τσάμπιονς Λιγκ το '99 με το γκολ του Κόντε στο ΟΑΚΑ. Μετά έστω κι αν υπήρχαν λίγα λεπτά, δεν υπήρχε καθαρό μυαλό για να γίνει έστω μία φάση στην περιοχή της Μέταλιστ. Κάπως έτσι πετάχθηκε στα σκουπίδια μια ιστορική ευκαιρία για τον Ολυμπιακό. Οχι μόνο για την πρόκριση για τρίτη φορά σε προημιτελικά ευρωπαϊκής διοργάνωσης, αλλά για να φτάσει ακόμα και στον τελικό με βάση τις ομάδες που απέμειναν στην οκτάδα.

Ο κόσμος στο τέλος χειροκρότησε τους «ερυθρόλευκους» αναγνωρίζοντας την προσπάθεια που έκαναν από τον όμιλο του Τσάμπιονς Λιγκ, φέρνοντάς τον τούμπα έως τώρα. Εκεί που έχασαν στο παρά ένα την πρόκριση στους «16» από το «διπλό» της Μαρσέιγ στη Γερμανία, αλλά και τις νίκες στο Γιουρόπα Λιγκ. Η προσπάθεια ήταν πολύ καλή, αλλά η τύχη όπως τότε με τη Γιουβέντους του γύρισε την πλάτη και πάλι στο πιο κρίσιμο σημείο. Ο Μαρξ είχε πει ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται είτε ως φάρσα είτε ως τραγωδία. Για τον Ολυμπιακό επαναλήφθηκε με τον πιο τραγικό τρόπο...