Κάπως αλλιώς τα είχαν υπολογίσει παίκτες και προπονητής της Μέταλιστ. Πίστεψαν πως βγαίνοντας μπροστά και πιέζοντας από την αρχή θα το σκότωναν το θηρίο. Θα το πλήρωναν δηλαδή με το ίδιο νόμισμα. Εύκολο να το θες, δύσκολο να το κάνεις.
Ο Βαλβέρδε που το κάνει πάντα και του πιάνει τις περισσότερες φορές αυτή τη φορά δεν το έκανε. Ετσι αντί να βγει μπροστά προτίμησε να μη δόσει χώρους στους ταχύτατους μεσοεπιθετικούς της Μέταλιστ.
Με τον κίνδυνο να παρεξηγεί ο κόουτς, νομίζω ότι αντέγραψε το μοντέλο του Ιβάν Γιοβάνοβιτς στι ΑΠΟΕΛ (Ομολογώ δεν έχω τα κότσια να γράψω για "μοντέλο" ΟΦΗ, ας μου το συγχωρήσει ο Νίκος Αναστόπουλος)... Ο Βαλβέρδε ζήτησε από Φουστέρ και Μιραλάς να μην αφήνουν επ ουδενί ακάλυπτους Τοροσίδη και Μαρκάνο.
Ο πρωταθλητής αντί να βγει και να πιέσει ψηλά, μαζεύτηκε στο κέντρο ώστε να μην βρεθούν κενοί χώροι. Το δίκιο του βουνό.
Η Μέταλιστ φόβισε τον Ολυμπιακό στο πρώτο ημίχρονο με την αδιάκοπη κίνηση των παικτών της και τον δυναμισμό τους.
Δεν υπάρχει ματς φέτος στο οποίο για ένα σαρανταπεντάλεπτο, ο Ολυμπιακός να μείνει χωρίς μια αξιοσημείωτη φάση στο αντίπαλο τέρμα.
Αυτό ήταν τελικά το τίμημα για να μείνει η Μέταλιστ χωρίς γκολ. Η ερυθρόλευκη άμυνα πιέστηκε, κίτρινες κάρτες μοιράστηκαν αφειδώς αλλά όταν τα πράγματα έφταναν στο... απροχώρητο ο γίγαντας Αβραάμ έδινε πάντα τη λύση. Μεγάλη ευρωπαϊκή βραδιά για τον διεθνή στόπερ...
Για τον Νταβίντ Φουστέρ ήταν μια συνηθισμένη. Πολύ τρέξιμο, άφθονο χαμαλίκι και το γκολ της νίκης. Δικαιούται μεγαλύτερη... συμπάθεια από την εξέδρα. Το υπολογισμένο παιχνίδι του Ολυμπιακού δικαιώθηκε.
Ο Βαλβέρδε με την τακτική του επίσης. Ομως η πρόκριση παραμένει ανοικτή. Θα κλείσει εφόσον στο "Γ. Καραϊσκάκης" ο Ολυμπιακός δεν δείξει αλαζόνας όπως η άπειρη Μέταλιστ.
Εδώ που τα λέμε, ο Βαλβέρδε μπορεί να κατηγορηθεί για πολλά. Για αλαζονεία νομίζω πως όχι.