Δεν μετράει μόνο το αποτέλεσμα, μετράει και ο τρόπος

Ο Ολυμπιακός έκανε μία ακόμη σπουδαία ευρωπαϊκή εμφάνιση.

Ο Ολυμπιακός πήρε μία ακόμη εκτός έδρας νίκη φέτος, ο Ολυμπιακός είναι μία ανάσα από μία ακόμη πρόκριση που θα τον φέρει στους «16» του Europa League και θα του επιτρέψει να συνεχίσει να ονειρεύεται.

Περισσότερο όμως και από αυτό το αποτέλεσμα ή από οποιοδήποτε άλλο καλό φετινό αποτέλεσμα (νίκη στη Μασσαλία, νίκη επί της Αρσεναλ και της Ντόρτμουντ στο Καραϊσκάκη, ή την νίκη στη Μόσχα) στα μάτια μου μετράει ο τρόπος.

Του Μιχάλη Τσόχου

Ο Ολυμπιακός, με εξαίρεση το πρώτο φετινό ματς του με την Μαρσέιγ που ήταν εκτός ρυθμού, ανέτοιμος και χωρίς ούτε ένα ματς στα πόδια του, έχει δώσει ως τώρα έξι ευρωπαϊκά ματς. Σε αυτά -είτε τα κέρδισε, είτε τα έχασε- ο Ολυμπιακός δεν άλλαξε τίποτα από την τακτική του. Όσο ανώτεροι (θεωρητικά) ή μεγάλα ονόματα κι αν ήταν οι αντίπαλοι του, προσπάθησε να παίξει το παιχνίδι του, να κυριαρχήσει στον αγωνιστικό χώρο, να επιτεθεί, να σκοράρει. Και σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις και στο μεγαλύτερο διάστημα των αγώνων τα κατάφερε.

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα από το παιχνίδι στο Emirates δεν υπάρχει. Σε αγώνα εκτός έδρας με την Αρσεναλ, η οποία στα παιχνίδια της έχει μ.ο. 60% και πάνω κατοχή μπάλας, ο Ολυμπιακός κυριάρχησε, είχε περισσότερες τελικές, καλύτερες ευκαιρίες, σχεδόν μοιρασμένη κατοχή και έχασε στις λεπτομέρειες.

Αυτό όμως, όπως επιβεβαιώθηκε για μία ακόμη φορά και στη Μόσχα, δεν ήταν συμπτωματικό. Σε όλα τα φετινά ματς του ο Ολυμπιακός προσπαθεί -και στις περισσότερες φορές τα καταφέρνει- να παίζει σαν αφεντικό του ματς, σαν να είναι αυτός το μεγάλο όνομα, το φαβορί, το φόβητρο για τον αντίπαλο. Δεν προσπαθεί σε καμία περίπτωση να κλέψει το ματς, αλλά να το κερδίσει ως καλύτερη ομάδα. Και αυτό είναι πραγματικά το ΤΕΡΑΣΤΙΟ κατόρθωμα αυτής της ομάδας και αυτού του προπονητή, ο οποίος έχει φτιάξει ένα σύνολο με ευρωπαϊκή αύρα και με αίσθηση ανωτερότητας.

Ναι, για τον Ολυμπιακό το ματς με τη Ρούμπιν ήταν μία μεγάλη ευκαιρία, γιατί πρώτον έγινε σε ουδέτερη έδρα και δεύτερον οι Ρώσοι ήταν εκτός ρυθμού, διότι δεν έχουν παιχνίδι στα πόδια τους. Από την άλλη, πόσες φορές ο Ολυμπιακός δεν είχε ευκαιρίες στο παρελθόν -και όχι μόνο ο Ολυμπιακός, αλλά και άλλες ελληνικές ομάδες και τις πέταξαν στα σκουπίδια;

Παρά το γεγονός ότι ακόμη η φετινή ευρωπαϊκή χρονιά του Ολυμπιακού τρέχει, τολμώ να γράψω ότι με βάση την εικόνα του και τις εμφανίσεις του (όταν θα τελειώσει θα μπορούμε να κρίνουμε και με βάση τα αποτελέσματα) είναι μία από τις 2-3 καλύτερες σεζόν της ιστορίας του στην Ευρώπη. Με λίγη τύχη, είναι πιθανόν να κριθεί ως η καλύτερη της ιστορίας του και με βάση τα κατορθώματά του.

Μια καταπληκτική ιστορία για την ατάκα του Βαλβέρδε για τον Κάρολ λίγες ώρες πριν τον πάρει στον Ολυμπιακό.