Πάντα τα καλοκαίρια ο κόσμος του Ολυμπιακού ζούσε με την προσμονή του επόμενου πρωτοσέλιδου! Η λατρεία των «ερυθρόλευκων» οπαδών για ανάγνωση ολόκληρης στρατιάς ονομάτων πρέπει να αναζητηθεί στην εμφάνιση του αείμνηστου Νίκου Γουλανδρή στις αρχές της δεκαετίας του '70. Με τις ηχηρές μεταγραφές και τις εντυπωσιακές κινήσεις. Ίσως όμως και πιο πριν από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '60, με την ύπαρξη μόνο των δύο παραδοσιακών αθλητικών εφημερίδων «Φως» και «Αθλητική Ηχώ». Οι φίλοι του Ολυμπιακού, πολύ περισσότερο από εκείνους του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ, περίμεναν καρτερικά να διαβάσουν για ακόμα ένα μεγάλο όνομα! Ολα αυτά γιγάντωσαν τα τελευταία δέκα χρόνια, με τις τόσες εφημερίδες, τα αθλητικά ραδιόφωνα και το Ιντερνετ. Μέχρι φέτος, που για πρώτη φορά έγινε προγραμματισμός από τον χειμώνα. Ποτέ άλλοτε, όχι μόνο ο Ολυμπιακός, αλλά γενικότερα μια ελληνική ομάδα δεν είχε λειτουργήσει με οργανόγραμμα. Σε αυτό σαφέστατα έπαιξε ρόλο η ύπαρξη του Τροντ Σόλιντ και οι πόντοι που πήρε απέναντι στον Σωκράτη Κόκκαλη με την περσινή παρουσία του. Ο Ολυμπιακός ουσιαστικά είχε κατακτήσει από τον Μάρτη το πρωτάθλημα και οι στόχοι που έθεσε ο Νορβηγός άρχισαν να υλοποιούνται πολύ σύντομα. Το αποτέλεσμα ήταν να έχει τελειώσει ο Ολυμπιακός με το παζάρι νωρίς και οι παίκτες να είναι στη διάθεση του προπονητή από την αρχή της προετοιμασίας. Μόνο το σίριαλ του κεντρικού αμυντικού τράβηξε μέχρι την υπογραφή του Σέζαρ και φυσικά η ανοιχτή υπόθεση του Ζε Ρομπέρτο.
ΑυτΟ λοιπΟν που συνέβη για πρώτη φορά στα χρονικά έχει αφήσει τον κόσμο με... στερητικό σύνδρομο, αφού η παρέλαση των ονομάτων που γινόταν άλλοτε δεν μπορεί πια να συμβεί στα πρωτοσέλιδα. Από την άλλη, το κέρδος από τη φετινή τακτική φαίνεται ήδη μέσα στο γήπεδο. Το 4-0 επί της Βέρντερ Βρέμης δεν μπορεί να αξιολογηθεί με βάση κάτι άλλο, ούτε τα φιλικά έδωσαν ποτέ σε κάποια ομάδα έναν τίτλο. Ακόμη, παιχνίδια όπως το χθεσινό με την Αρμίνια δεν είναι σοβαρά δείγματα γραφής, γιατί πιο πολύ λειτουργούν ως ευκαιρίες για τους αναπληρωματικούς.
ΜπορεΙ και πρΕπει, όμως, να εξηγηθεί η δουλειά με τη σφραγίδα του Σόλιντ, η οποία φαίνεται όλο και πιο πολύ. Οι αυτοματισμοί στις κινήσεις, η ικανότητα της ανάπτυξης χωρίς την μπάλα, οι δουλεμένες φάσεις στην προπόνηση και η καλύτερη αμυντική λειτουργία ήταν κάποια στοιχεία που εννοείται ότι δεν είναι αμελητέα! Ο Νορβηγός ξέρει ότι αν δεν προσγειώσει τα πόδια των παικτών του άμεσα, κινδυνεύει να γκρεμίσει ό,τι χτίζει με κόπο. Ομως, ήδη υπάρχει εικόνα για μερικά στελέχη που αποκτήθηκαν, τα οποία αφήνουν υποσχέσεις. Ο Ουαντού, αν και δεν ενθουσίασε τον κόσμο όταν ακούστηκε το όνομά του, είναι ένας εξαιρετικός στο ψηλό παιχνίδι στόπερ, με γρήγορες αντιδράσεις. Ο Ζεβλάκοφ θα αποδειχτεί λίρα εκατό και επιμένω γι' αυτόν από την πρώτη μέρα που ακούστηκε το όνομά του ότι η ικανότητά του να παίζει σε όλες τις θέσεις της άμυνας θα τον αναγάγει σε απαραίτητο. Ο Μπούτινα θα είναι μια σίγουρη λύση πίσω από τον Νικοπολίδη, ο Νε ξέρει καλή μπάλα, αλλά όπως λένε όσοι τον ξέρουν από το Βέλγιο ανασταλτικά δεν βοηθάει όσο θα μπορούσε. Ο Ντομί και ο Μπόρχα είναι μεγάλα ερωτηματικά, αλλά δεν γίνεται να βγαίνουν όλες οι μεταγραφές σε μία ομάδα.
Ο Σεζαρ θα βοηθήσει αν παίξει σύμφωνα με την αξία του, γιατί την μπάλα την ξέρει. Προβληματίζει σαφέστατα το γεγονός ότι έχει αλλάξει πολλές ομάδες και αυτό ποτέ δεν είναι υπέρ ενός παίκτη, φανερώνοντας προβλήματα προσαρμογής. Ομως, αυτός που θα δώσει την πινελιά προς το καλύτερο θα είναι ο Ζε Ρομπέρτο. Μια δύσκολη μετακίνηση, η οποία όσο περνούν οι μέρες μοιάζει πιθανότατα πιο βατή και σίγουρα θα δώσει ποιότητα. Ο καλύτερος παίκτης της Βραζιλίας στο Μουντιάλ φυσικά και δεν θα δώσει στον Ολυμπιακό μόνο λύση στο θέμα του αμυντικού χαφ, αλλά συνολικά θα ανεβάσει όλη την ενδεκάδα. Ενας αριστεροπόδαρος παίκτης με την ικανότητα να παίζει όλη την πλευρά (όπως στις καλές μέρες της Λεβερκούζεν) ή ακόμα και να βοηθήσει ως δεύτερος κυνηγός ανάλογα με το σύστημα. Αλλά και ως επιτελικός μέσος δεν νομίζω ότι με την κλάση του θα έχει το παραμικρό πρόβλημα στο ελληνικό ποδόσφαιρο! Αυτή η μεταγραφή θα άλλαζε τα δεδομένα για τον πρωταθλητή Ελλάδας, σε όποιες βλέψεις έχει στην Ευρώπη, αφού στην Ελλάδα το υπάρχον υλικό φτάνει και περισσεύει!
ΕκεΙνο για το οποίο είμαστε σίγουροι είναι το ότι όλες οι μεταγραφές ήταν επιλογές του Σόλιντ και πλέον αυτό που θα παρουσιάσει θα είναι 100% η δική του ομάδα. Κάτι που ανεβάζει τις απαιτήσεις όλων! Του ιδίου από την ομάδα αλλά και της διοίκησης και του κόσμου από αυτόν. Κατ' επέκταση και από τους παίκτες. Οσο για τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, ας περιμένουν το άλλο καλοκαίρι! Αν και το φετινό πείραμα του Ολυμπιακού θα έπρεπε να μην είναι η εξαίρεση για τις ελληνικές ομάδες, αλλά ο κανόνας!