Καρντάσια πανηγυρίστε, έφυγε ο Ζαγοράκης

Τελικά από την πλατιά μάζα του κόσμου δεν γλιτώνει κανείς. Είτε λέγεσαι Γιάννης Βαρδινογιάννης, είτε Σταύρος Αδαμίδης, ακόμη και Θοδωρής Ζαγοράκης να λέγεσαι, φαίνεται ότι το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Ο πρώτος είναι επιχειρηματίας και δεν είχε ποτέ καλές σχέσεις με τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού. Μετά από τόσα χρόνια στο τιμόνι της ομάδας αποφάσισε να «παρκάρει» τις μετοχές του σε ένα δικηγορικό γραφείο με τις γνωστές συνέπειες. Ο δεύτερος, που είναι δικηγόρος, αντιμετωπίστηκε εξ αρχής με δυσπιστία από τους οπαδούς της ΑΕΚ και το αποτέλεσμα δείχνει ότι μάλλον είχε δίκιο, αφού εκτός από το να μειώσει το μπάτζετ δεν κατάφερε κάτι άλλο. Το μόνο που μένει είναι να τους «αδειάσει τη γωνιά». Η περυσινή κατάκτηση του κυπέλλου δεν πιστώνεται σε αυτόν, αλλά στους παίκτες και τον προπονητή.

Του Τάσου Νικολόπουλου

Και φτάσαμε στο σήμερα και την αποχώρηση του Θοδωρή Ζαγοράκη από τον ΠΑΟΚ. Παρότι ήταν ποδοσφαιριστής, που λατρεύτηκε με τη φανέλα του συλλόγου και της εθνικής Ελλάδας, αναγκάστηκε να παραιτηθεί, βλέποντας ότι αντί να ενώνει, έχει διχάσει τον κόσμο του «δικεφάλου του Βορρά». «Όσο θα περνάει ο καιρός, τόσο θα καταλαβαίνουν οι ΠΑΟΚτζήδες, ότι για αυτούς ήταν μάλλον ευλογία που στο σύλλογο υπάρχουν 2-3 ποδοσφαιράνθρωποι και όχι τεχνοκράτες της πλάκας και κατάφεραν να μη ρίξουν το καράβι στην ξέρα. Ο ΠΑΟΚτζής τώρα θα εκτιμήσει τον πρόεδρο και τους συνεργάτες του που προέβλεψαν και δεν καταστράφηκαν» ανέφερε ο Μιχάλης Τσόχος στο άρθρο του την περασμένη Δευτέρα (23/01). Ο Μιχάλης καλά τα έγραφε και έτσι θα έπρεπε να είναι τα πράγματα. Το ίδιο ακριβώς σκεφτόμουν κι εγώ, με τη διαφορά ότι δεν το έγραψα. Μάλλον, όμως, ουδείς από εμάς μπορεί να μπει στην ψυχολογία του κάθε οπαδού.

Ο «Τεό» με τα καλά του και τα κακά του άντεξε 4,5 χρόνια στην ηγεσία του ΠΑΟΚ. Η υπομονή του εξαντλήθηκε μετά και τα όσα έγιναν στο παιχνίδι κυπέλλου με τον Ατρόμητο. Κατά την ταπεινή μου άποψη, άργησε κιόλας. Προφανώς ήλπιζε ότι θα μπορούσε να κρατήσει ενωμένο τον κόσμο στην προσπάθεια εξυγίανσης της ομάδας, παρά την… ξηρασία από τίτλους. Εντούτοις, μερίδα του κόσμου (δεν έχει σημασία αν είναι μικρή ή μεγάλη, όπως είπε και ο ίδιος στην ανακοίνωση παραίτησης), τον ώθησε στην έξοδο. Αλλά θα μου πείτε δεν το περίμενες; Δεν είναι και πολύ μακρινή η αποχώρηση του Ντέμη Νικολαΐδη από τα κοινά της ΑΕΚ. Σαν… κυνηγημένος έφυγε ο λατρεμένος τα πρώτα χρόνια από τον κόσμο και έχει φτάσει στο σημείο να μην πατάει στο γήπεδο. Σε τέτοιο σημείο βλέπω να φτάνει και ο Ζαγοράκης, αφού θεωρώ ότι θα το σκεφτεί πολύ να ξαναπατήσει το πόδι του στην Τούμπα αν είναι να διχάσει τον κόσμο.

Ωραία τα κατάφεραν εκεί στη Θεσσαλονίκη. Μάλλον θεωρούσαν ότι το «αγκάθι» στην εξέλιξη του ΠΑΟΚ ήταν ο Θοδωρής Ζαγοράκης. Μετά την παραίτηση του, θα πρέπει να αισθάνονται χαρούμενοι και να κυκλοφορούν με χαμόγελο στα χείλη, αφού ο στόχος τους επετεύχθη και οι καλύτερες μέρες για τον σύλλογο έρχονται. Οι επενδυτές θα κάνουν ουρά έξω από τα γραφεία της Τούμπας, όπως και οι χορηγοί. Μακάρι να γίνει έτσι, αν έτσι νομίζουν! Αλλά μάλλον αντί για χαμόγελα μάλλον θα πρέπει να βάλουν πλερέζες γιατί το αποτέλεσμα πολύ πιθανό να είναι ακριβώς το αντίθετο. Αν όχι τώρα, σίγουρα το καλοκαίρι. Μακάρι να διαψευστώ, αλλά πιστεύω ότι το καράβι δεν θα βρει απλά στην ξέρα του Τσόχου και όποιος προλάβει, θα πηδήξει για να σωθεί, αλλά θα βουλιάξει με τη μία και αύτανδρο!