Ας μιλήσουμε για τον Καπίνο…

Μέρες που είναι, ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη τα διοικητικά και τις… αραβικές εξελίξεις (οι οποίες, ούτως ή άλλως, έχουν μείνει στάσιμες) και ας καταπιαστούμε με ποδοσφαιρικά θέματα, μακριά από Τσάκες, Αραβες σωτήρες, πλειοψηφικά πακέτα κτλ.

Όπως γράφω και στον τίτλο, «ας μιλήσουμε για τον Καπίνο», αυτόν τον 17χρονο τερματοφύλακα με τα εκπληκτικά σωματικά και μη, προσόντα. Αυτόν τον «πιτσιρικά» που φέτος πήρε την ευκαιρία από το πουθενά, όταν κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Καρνέζη κατά τη διάρκεια του ματς με τον Ατρόμητο (κι ενώ ο Κοτσόλης ήταν εκτός αποστολής). Αυτόν τον νεαρό που τόσο καιρό όλοι μιλούσαν με τα καλύτερα λόγια, για την αξία του και για τη «βάση» που έχει για μια λαμπρή καριέρα.

*Κι όταν λέμε «βάση» εννοούμε τα πρώτα στοιχεία που πρέπει να έχει ένας γκολκίπερ. Ο Στέφανος έχει μπόλικα απ’ αυτά. Υψος (σχεδόν 1,96), σωματοδομή ιδανική για πορτιέρο, μεγάλα χέρια και φυσικά γυμνασμένο κορμί. Όλα αυτά τον βοηθούν ώστε τα ρεφλέξ του να είναι σε ικανοποιητικότατο βαθμό και κάποιες φορές να εντυπωσιάζει με τις αποκρούσεις του (θυμηθείτε για παράδειγμα τις δυο επεμβάσεις στον Σολάκη, αλλά και την καταπληκτική στο γύρισμα του Μιραλάς, στο Καραϊσκάκη).

*Το πιο σημαντικό απ’ όλα τα «στοιχεία», βέβαια, είναι η δίψα και η θέληση που έχει για δουλειά. Τον θυμάμαι το καλοκαίρι του 2009 όταν είχε ακολουθήσει την αποστολή της ομάδας σε Ελβετία και Αυστρία. Αμούστακο, τότε, παιδάκι, με ένα χαμόγελο συνεχώς «ζωγραφισμένο» στα χείλη, με τρομερό πάθος και κάποιες φορές επεμβάσεις που μας έκαναν να τον θαυμάζουμε. Ο Καπίνο, γνωρίζοντας, φυσικά, ότι έχει μπροστά του… 20 ολόκληρα χρόνια καριέρας, δουλεύει πολύ, έχοντας από κοντά τον «δάσκαλό» του, τον Βασίλη Αλεξούδη. Αν συνεχίσει, με την ίδια θέληση και με τον χαρακτήρα που τον διακρίνει (λίγα λόγια, πολλή δουλειά), τότε θα καταφέρει πολλά, είτε στον Παναθηναϊκό, είτε μακριά από την Ελλάδα…

*Τι δεν έχει, όμως, ο Καπίνο; Αρκετά. Ποιος άνθρωπος, άλλωστε, ήταν καλός σε όλα σε τόσο μικρή ηλικία. Του λείπει η αντίληψη, η οποία θα έρθει με εμπειρίες. ΠΡΟΣΟΧΗ! Όχι η ηρεμία. Τέτοια έχει, προφανώς γιατί έτσι έχει μεγαλώσει, έτσι «πλάθεται» σαν προσωπικότητα. Αυτή, άλλωστε, πολλές φορές δεν έρχεται με τα χρόνια, αλλά είναι έμφυτη. Η αντίληψη, όμως, θα έρθει με το «ψήσιμο». Χρειάζονται παιχνίδια και εμπειρίες. Ένα δεύτερο, επίσης, στοιχείο, στο οποίο δεν είναι καλός και χρειάζεται να δουλέψει, είναι το παιχνίδι με τα πόδια. Δείτε ξανά τα βολέ του και παρατηρείστε τις λάθος μεταβιβάσεις που κάνει. Πρόκειται για ένα πρόβλημα που είχαν ή έχουν πολλοί τερματοφύλακες. Πρώτος και καλύτερος ο Τζόρβας, ο οποίος είχε… θέμα σ’ αυτόν τον τομέα, αλλά και ο Γκαλίνοβιτς. Με σκληρή προπόνηση, διορθώνεται κι’ αυτό…

Ο Στέφανος οφείλει να συνεχίσει να προπονείται σκληρά, να έχει κατεβασμένο το κεφάλι και να υποσχεθεί μια λαμπρή καριέρα. Να την υποσχεθεί στον εαυτό του, στην οικογένειά του και φυσικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι μεγάλη υπόθεση να έχουμε έναν τερματοφύλακα με τέτοια στοιχεία σε τόσο μικρή ηλικία και γι’ αυτό – εκτός των άλλων- αξίζουν και πολλά μπράβο στις ακαδημίες του Παναθηναϊκού. Ο Καπίνο τώρα «ζυμώνεται» ποδοσφαιρικά. Θέλει προσοχή, φροντίδα και φυσικά ΔΟΥΛΕΙΑ.

Y.Γ.: Οσο για τoυς κυρίους και τις στήλες που ασχολούνται καθημερινά με το τι γράφουμε, τι λέμε και μας αποκαλούν «τσογλάνια», χωρίς καν να μας γνωρίζουν κι από χθες, θα ευχηθούμε μόνο υγεία και ευτυχία. Πάω τώρα να διαβάσω τις περιπέτειες του… Πινόκιο και του Μαύρου Πιτ.

Για επικοινωνία dionisis_d@hotmail.com
twitter@dionisis_d