Το χρωστάμε σε αυτά που κάποτε αγαπήσαμε...

Επιασα και εγώ κάποιες στιγμές να ρωτάω τον εαυτό μου αν άξιζε που ένας μπελάς ακόμη προστέθηκε στο κεφάλι μου, τις μέρες που έπρεπε να ολοκληρώσω το νέο βιβλίο. Μέσα στη δίνη της καθημερινότητας, ειδικά σε τέτοιες εποχές, έρχονται μέρες που δεν έχεις την παραμικρή διάθεση. Αλλά εκεί που μας έφτασαν, αν χάσουμε και το τελευταίο μας οχυρό, την αισιοδοξία και το χαμόεγλο, η κερκόπορτα για να αιχμαλωτίσουν τη ψυχή μας θα έχει ανοίξει.

Για αυτό δεν αρκεί να λέμε μόνο πως θα προσπαθήσουμε, αλλά να σηκώσουμε τα μανίκια και να παλέψουμε.

Διαβάστε το άρθρο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου στο www.aixmi.gr