Σαν σήμερα, πριν από 47 χρόνια, γεννιόταν το θαύμα της φύσης. Ο Άρβιντας Σαμπόνις ερχόταν στον κόσμο και το μπάσκετ δεν θα ήταν ποτέ πια το ίδιο…
Ο άνθρωπος, που φρόντισε να αλλάξει γνώμη σε όσους θεωρούσαν τους ψηλούς «δούλους» των κοντών και στο μπάσκετ, είδε το πρώτο φως του ηλίου στο παγωμένο Κάουνας. Η πρόωρη ανάπτυξή του τον ώθησε αναπόφευκτα στο εθνικό σπορ της χώρας, έστω και στα 13 του. Γρήγορα έγινε αντιληπτό πως το ψιλόλιγνο αγόρι με τη μακριά χαίτη ήταν κάτι περισσότερο από ένα τεράστιο κορμί. Με μπασκετικό IQ… περιφερειακού, σουτ που θα ζήλευαν πολλοί κοντοί και φυσικά προσόντα που τον έκαναν ασυναγώνιστο, ξεχώριζε σαν τη μύγα μες στο γάλα.
Στα 17 του έγινε επαγγελματίας στη Ζαλγκίρις, κατέκτησε μαζί της τρία πρωταθλήματα και καθιερώθηκε στην πανίσχυρη ομάδα της Σοβιετικής Ένωσης. Τα λαγωνικά του ΝΒΑ δεν άργησαν να αντιληφθούν το ταλέντο του και το 1986 επελέγη στο νούμερο «24» του ντραφτ από τους Μπλέιζερς, παρότι άρχισε να τον κυνηγά η κατάρα των τραυματισμών. Το σοβιετικό καθεστώς δεν του επέτρεπε να βγει από τη χώρα πριν από το 1989 και ο Σαμπόνις συνέχισε να χτίζει το μύθο του στα ευρωπαϊκά γήπεδα, αλλά και στις διεθνείς διοργανώσεις. Το 1988 έδειξε στους Αμερικανούς τι… έχαναν, καθώς οδήγησε τη Σοβιετική Ένωση στο χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στη Σεούλ απέναντι σε μία ομάδα των ΗΠΑ με παίκτες όπως ο Ντέιβιντ Ρόμπινσον.
Το 1989 εγκατέλειψε τη Ζαλγκίρις και μετακόμισε στην Ισπανία παίζοντας για τρία χρόνια στη Βαγιαδολίδ, προτού μετακομίσει στη Ρεάλ Μαδρίτης. Μαζί της κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και την Ευρωλίγκα (απέναντι στον Ολυμπιακό) το 1995. Το 1995, στα 31 του χρόνια, ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να παίξει στο ΝΒΑ και τους Μπλέιζερς. Παρά τις επιπτώσεις που είχαν τα χρόνια και οι τραυματισμοί στο σώμα του, το άστρο του Σαμπόνις έλαμψε και μεταξύ των κορυφαίων. Αγωνίστηκε στο Πόρτλαντ μέχρι το 2003 με μία διακοπή τη σεζόν 2001/02 έχοντας 12 πόντους, 7,3 ριμπάουντ, 2,1 ασίστ και 1,1 τάπα κατά μέσο όρο σε 470 ματς της κανονικής περιόδου και σε 51 ματς των play offs είχε 12,1 πόντους, 7,4 ριμπάουντ και 1,9 ασίστ ανά αγώνα.
Επέστρεψε στις «ρίζες» για να ολοκληρώσει την καριέρα του στη Ζαλγκίρις, αναλαμβάνοντας και την προεδρία του συλλόγου, ενώ δεν απομακρύνθηκε από το μπάσκετ. Ήταν πρέσβης της Λιθουανίας στο Ευρωμπάσκετ του 2011 και αμέσως μετά εξελέγη στη θέση του προέδρου της ομοσπονδίας μπάσκετ της χώρας. Το έμφραγμα που υπέστη πρόσφατα δεν ήταν ικανό να αναχαιτίσει τον αγαθό γίγαντα, που δικαιολογημένα θα κατέχει μία θέση μεταξύ των κορυφαίων του αθλήματος, στην Ευρώπη κι όχι μόνο.
Οι τίτλοι του Σαμπόνις
-Χρυσό μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ της Κολομβίας (1992)
-Αργυρό μετάλλιο στο Μουντομπάσκετ της Ισπανίας (1986)
-Χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Γερμανίας (1985)
-Αργυρό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Ελλάδας (1995)
-Χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Γαλλίας (1983)
-Χάλκινο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Γιουγκοσλαβίας (1989)
-Χρυσό μετάλλιο στην πανεπιστημιάδα της Ιαπωνίας (1985)
-Χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ (1988)
-Χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης (1992)
-Χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα (1996)
-Ευρωλίγκα με Ρεάλ Μαδρίτης στη Σαραγόσα (1995)
-Τρία πρωταθλήματα Σοβιετικής Ένωσης με Ζαλγκίρις (1985, 1986, 1987)
-Ένα πρωτάθλημα Λιθουανίας με Ζαλγκίρις (2004)
-Δύο πρωταθλήματα Ισπανίας με Ρεάλ Μαδρίτης (1993, 1994)
Οι προσωπικές του διακρίσεις
-Έξι φορές κορυφαίος παίκτης της Ευρώπης (1984, 1985, 1988, 1995, 1997, 1999)
-Δύο φορές MVP του ισπανικού πρωταθλήματος (1994, 1995)
-Δύο φορές MVP των τελικών του ισπανικού πρωταθλήματος (1993, 1994)
-MVP του Final 4 της Ευρωλίγκας το 1995.
-MVP στο Ευρωμπάσκετ του 1995.
-MVP της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκας το 2004
-Μέλος της ομάδας με τους καλύτερους ρούκι στο ΝΒΑ (1996)
-Μέλος του Hall of Fame της FIBA από το 2010
-Μέλος του Hall of Fame του ΝΒΑ από το 2011