Το ταξίδι ξεκινά με την φύση…

Αρχίζει την Δευτέρα 21 Νοεμβρίου το 6ο Διεθνές Φεστιβάλ Επιστημονικών Ταινιών (CAID) το οποίο έχει δωρεάν είσοδο και διεξάγεται στο Ινστιτούτο Θερβάντες.

Η πρώτη μέρα του Φεστιβάλ ξεκινάει με το αφιέρωμα στην φύση.

Κάθε μέρα από τις 19:00 έως τις 23:00, μπορεί οποιοσδήποτε να παρακολουθήσει το πρόγραμμα των ταινιών. Το Σαββατοκύριακο οι προβολές ξεκινούν στις 18:00.

Δευτέρα, 21 Νοεμβρίου από τις 19:30 μέχρι τις 20:00 είναι το αφιέρωμα στον ισπανικό κινηματογράφο. «Ένας μικρός πράσινος αποικιοκράτης» του 1968 και «Ο Πόλεμος στον πορτοκαλεώνα» του 1971 είναι οι δύο ταινίες που ανοίγουν την… αυλαία. Κάθε μέρα εξάλλου, η αρχή των προβωλών θα έχει αφιέρωμα στον ισπανικό κινηματογράφο, για αυτό άλλωστε το CAID γίνεται στο Θερβάντες.

Στις 20:00 , το Γαλλικό: Αποστολή στη Γη πραγματεύεται το κρίσιμο ζήτημα της προστασίας της βιοποικιλότητας. Μια διεθνής ομάδα κορυφαίων επιστημόνων, μεταξύ των οποίων Αμερικανοί, Βρετανοί και Γάλλοι, έρχονται αντιμέτωποι με το ζήτημα στη Μοζαμβίκη και τη Μαδαγασκάρη. Σκοπός τους η αναζήτηση και καταγραφή των χαμένων κόσμων του Ινδικού Ωκεανού, δηλαδή τα αυτοφυή δάση της Μοζαμβίκης, που έχουν κατοχυρωθεί ως παγκοσμίως σημαντική, υπό προστασία περιοχή, και η νότια ακτή της Μαδαγασκάρης, μια εχθρική περιοχή που πλήττεται από τις διαθέσεις του Ανταρκτικού, η οποία δεν έχει ποτέ εξερευνηθεί από τους επιστήμονες και προστατεύει εκατοντάδες άγνωστα είδη.

Στις 21:00-22:00, το Ζωή στην κόλαση, Γαλλία, 2010 μιλάει για τα περιβάλλοντα που κυριαρχούν οι μικροοργανισμοί. Οι επιστήμονες μελετούν το πώς καταφέρνουν να ζουν σε νερά τόσο όξινα όσο το ξύδι ή τόσο αλκαλικά όσο η σκόνη πλυντηρίου. Στη λίμνη Ρέτμπα της Σενεγάλης ζουν τετράγωνα ακραιόφιλα βακτήρια που παράγουν μια κόκκινη χρωστική προκειμένου να αντέξουν την υψηλή συγκέντρωση αλατιού. Η πυκνότητα των βακτηρίων είναι τόσο μεγάλη που η λίμνη έχει γίνει εντελώς ροζ. Στη λίμνη Νάτρον της Τανζανίας ένα ακραιόφιλο ψάρι κολυμπά σε υπεραλατούχα νερά με θερμοκρασία κοντά στους 48ο C. Στη λίμνη Μόνο της Καλιφόρνιας, οι όχθες της λίμνης είναι η κατοικία του μεγαλύτερου πληθυσμού αλκαλικών μυγών στον κόσμο. Προκειμένου να επιβιώσουν σε αυτή την αλκαλική κόλαση, που είναι δέκα φορές αλμυρότερη από τη θάλασσα, κάθε αλκαλική μύγα είναι εξοπλισμένη με ένα σύστημα κατάδυσης. Στη λίμνη Όουενς η ποσότητα της σκόνης αρσενικού που μεταφέρεται από τον άνεμο είναι ανάλογη της ποσότητας της σκόνης που προκλήθηκε από την κατάρρευση των Δίδυμων Πύργων. Κι όμως, σε αυτή τη διαβολική λίμνη η ζωή συνεχίζεται κανονικά. Στη Νέα Ζηλανδία προνύμφες από μύγες και βδέλλες καταφέρνουν να επιβιώνουν σε φθορίζοντα πράσινα νερά τόσο όξινα όσο τα υγρά του στομάχου μας…

Τέλος, 22:00-23:00 υπάρχει το γερμανικό «Συλλογικός νους» του 2009. Πρόκειται για ένα μαγευτικό θέαμα, με δεκάδες χιλιάδες ψάρια, πουλιά και έντομα να κινούνται γρήγορα σαν αστραπή και σαν να εκτελούν εντολές. Μόνο που δεν υπάρχει διοίκηση, πιλότος ή κάποιος οργανωτικός νους που να κινεί τα νήματα. Είναι το σμήνος από μόνο του που δρα συλλογικά και είναι ικανό να συμπεριφερθεί με τρόπο που υπερβαίνει κατά πολύ τις ικανότητες των μελών του. Πρόκειται για μια μορφή νοημοσύνης που διαφέρει ριζικά από τη δική μας: Η «νοημοσύνη του σμήνους». Αυτού του είδους η ευφυΐα είναι απολύτως ξένη σε μας τους ανθρώπους, ωστόσο είναι δυνατόν να διδαχτούμε από τα σμήνη. Επιστήμονες σε όλο τον κόσμο προσπαθούν να ανακαλύψουν το μυστικό τους. Όχι μόνο βιολόγοι αφού μηχανικοί και επιστήμονες συμμετέχουν στην αναζήτηση αυτή.