Πάνω απ’ όλα η σκοπιμότητα (Sportday / Μπάμπης Χριστόγλου)

Το Παγκόσμιο Κύπελλο έφτασε στο τελευταίο του διήμερο και το κακό είναι πως δεν θα έχουμε και πολλά να θυμόμαστε απ’ αυτό. Δεν το πιστεύω αυτό επειδή δεν προχώρησε η Βραζιλία, αλλά κυρίως διότι η ποιότητα του θεάματος που παρακολουθήσαμε ήταν πάρα πολύ χαμηλή, αναλογικά με το κύρος της διοργάνωσης. Πολλά διαιτητικά λάθη ειδικά στην τελευταία αγωνιστική των ομίλων και στη φάση των «16», αλλά και άλλα τόσα μοιραία λάθη από τους προπονητές. Οι ομάδες έπαιξαν με σκοπιμότητα και καμία από τις φιναλίστ δεν μπορεί να πει κανείς πως έκανε την εντυπωσιακή πορεία για να φτάσει στο τέλος του δρόμου. Οι Γάλλοι, εξαιτίας του ότι είχαν κάτι να αποδείξουν και με τον αέρα του ότι απέκλεισαν την Παγκόσμια Πρωταθλήτρια, πέρασαν κάνοντας συντήρηση δυνάμεων στον τελικό. Οι Ιταλοί, αφού είδαν κι έπαθαν απέναντι στην Αυστραλία, είχαν εύκολο έργο με τους Ουκρανούς, αν και απειλήθηκαν από τη Γερμανία, πήραν την πρόκριση κυρίως λόγω της διαφοράς ποιότητας, της εμπειρίας, αλλά και του προπονητή που έχουν στον πάγκο τους. Η Αργεντινή, ύστερα από μία-δύο καλές εμφανίσεις στο τουρνουά, όχι απλώς έριξε ταχύτητα, αλλά δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει τη μεγάλη γκάμα παικτών που είχε στο ρόστερ. Οσο για τη Βραζιλία, η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν μπήκε στο κλίμα του τουρνουά και αυτό οφείλεται και στο γεγονός ότι ο όμιλος δεν ήταν και τόσο δυνατός. Το ματς με την Κροατία δεν αποτέλεσε «καμπανάκι» για τη «σελεσάο», το ματς με την Γκάνα ξεγέλασε για τα πραγματικά προβλήματα εξαιτίας του σκορ που διαμορφώθηκε τελικά και οι Βραζιλιάνοι πήγαν αδιάβαστοι για το ματς με τους Γάλλους. Χωρίς τις δύο λάτιν ομάδες στον τελικό, οι προοπτικές να βλέπαμε καλή μπάλα στα ματς των ημιτελικών ήταν ελάχιστες και έτσι καθηλωθήκαμε σε δύο μέτρια ματς, με εξαίρεση ορισμένα διαστήματα στον αγώνα Ιταλία – Γερμανία που είχε ενδιαφέρον, όμως μόνο ως προς την έκβαση και όχι ως προς το θέαμα. Οι Γερμανοί νομίζω πως δεν θα είχαν ιδιαίτερη τύχη αν δεν έπαιζαν ως οικοδεσπότες, ενώ οι Ισπανοί έμειναν για ακόμα μια φορά σε ρηχά νερά. Δεν προχώρησαν ούτε με αυτή την ομάδα. Η μεγάλη απογοήτευση, όμως, για μια ακόμα φορά ήταν η Αγγλία. Μπορεί να πει ό,τι θέλει κανείς για το ματς με την Πορτογαλία και να συζητήσει για την αποβολή του Ρούνεϊ. Ομως το θέαμα που προσέφεραν οι Αγγλοι και η εικόνα τους για μια ακόμη φορά στα χτυπήματα πέναλτι με την Πορτογαλία απέδειξαν ότι αυτή η ομάδα θέλει πολλά ψωμιά ακόμα για να φτάσει σε μια μεγάλη διάκριση.