«Υπερήφανος», «ξεχωριστή σεζόν», «στόχος ακόμη ένα», αυτές είναι μερικές λέξεις με τις οποίες ο Σεμπαστιάν Λεμπ, προσπάθησε να περιγράψει την χαρά του, ύστερα από την κατάκτηση του όγδοου τίτλου. Ο Αλσατός οδηγός της Citroen, ο οποίος άφησε πίσω και τον Μίκαελ Σουμάχερ στα πρωταθλήματα, δεν σταματά να ζει για να οδηγεί.
Αναλυτικά τα όσα δήλωσε στο επίσημο site του WRC:
Για τον όγδοο τίτλο:
«Σίγουρα νιώθω πολύ χαρούμενος, σίγουρα είναι ένα νέο ρεκόρ. Ήμασταν ίσοι στα πρωταθλήματα με τον Μίκαελ Σουμάχερ, μέχρι αυτήν την εβδομάδα. Αλλά τώρα έχω οχτώ, δεν είναι θέμα ανταγωνισμού, απλά όλοι αυτό αναφέρανε. Σίγουρα είμαι υπερήφανος για αυτό. Είναι πολύ ιδιαίτερο και από την άλλη ήταν μία ξεχωριστή σεζόν, πολύ δύσκολη με πολλές «μάχες». Σε κάθε γύρο έπρεπε να τρέχω κόντρα σε έναν αντίπαλο, κάποιες φορές τον Μίκο, κάποιες τον Οζιέ, κάποιες τον Γιάρι. Ολοκληρώσαμε σε αυτή τη θέση, ύστερα από δύσκολες στιγμές, όπως στη Γερμανία, την Αυστραλία και τη Γαλλία, όπου χάσαμε πολλούς βαθμούς. Είμαι πολύ-πολύ χαρούμενος»
Για το ατύχημα στην Ουαλία που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει:
«Συνέβη κάτι ασυνήθιστο. Βρισκόμασταν σε ένα στενό δρόμο μεταξύ των δύο ειδικών. Ενώ οδηγούσα, είδα ένα αυτοκίνητο μπροστά μου. Πάτησα το φρένο, πήγα στην πλευρά μου, αλλά το πρόβλημα ήταν πως ήταν Ισπανός και οδηγούσε στην αντίθετη κατεύθυνση, έτσι τρακάραμε και έσπασε το ψυγείο. Αυτό το ράλι ήταν μία υπόθεση… ψυγείου».
Για τα κίνητρά του:
«Σίγουρα ξεκίνησα με πολύ πάθος και θέληση. Πολύ γρήγορα βρέθηκα να οδηγώ για έναν κατασκευαστή και σήμερα έχω ακριβώς την ίδια αίσθηση, όταν βρίσκομαι στο αυτοκίνητο. Ακόμη διασκεδάζω στους αγώνες, πραγματικά μου αρέσει να οδηγώ, αυτό είναι το κίνητρο μου. Η ζωή μου δεν θα αλλάξει ούτε στα εφτά, ούτε στα οχτώ, ούτε στα εννιά πρωταθλήματα. Ζω τη στιγμή και μου αρέσει αυτό που κάνω»
Για τους στόχους του:
«Για του χρόνου; Στόχος η δεύτερη θέση! Σίγουρα έχουμε κερδίσει οχτώ διαδοχικούς τίτλους και ο στόχος είναι ακόμη ένας, την επόμενη σεζόν. Δεν υπάρχει πλάνο για την μέρα που θα σταματήσω τα ράλι, απλά ελπίζω να μπορώ να συνεχίσω, ελπίζω αλλά δεν ξέρω».