FC: Ποδοσφαιριστές + twitter: Νυστάξαμε

Το καινούριο δημοσιογραφικό «κοσκινάκι» των τελευταίων μηνών είναι οι ατάκες που γράφουν οι ποδοσφαιριστές στους λογαριασμούς τους στο twitter. Μια και για τους περισσότερους (αθλητικογράφους) αυτή είναι η πρώτη -και μοναδική μέχρι τώρα- ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με το αντικείμενο της εργασίας τους, του δίνουν και καταλαβαίνει.

Χωρίς οι ποδοσφαιριστές να το έχουν πάρει χαμπάρι, μια και οι λογαριασμοί τους δε λειτουργούν υπό ομαδική σκέπη αλλά είναι αυτόνομοι και μη ελεγχόμενοι, σχεδόν κάθε τι που γράφουν γίνεται απευθείας πρώτη ύλη για ένα άρθρο, ένα σχόλιο, μια κακιούλα, μια μπηχτή. Ακόμα και μία αναφορά σε κάτι παντελώς αδιάφορο, όπως π.χ. κάτι που έφαγαν μπορεί -με την κατάλληλη παρεμβατική μεταμφίεση- να γίνει η σπίθα που θα προκαλέσει χείμαρρο σχολίων από τους 15χρονους που δεν βρίσκουν κάποιο καλύτερο μέρος για να διοχετεύσουν την ενέργειά τους -εκτονώνοντάς την έτσι ως ψηφιακή αποτύπωση των πιο χαμερπών ενστίκτων τους.

Αν, λοιπόν, ένα tweet του στιλ «σήμερα ξεκοκκάλισα ένα κοτόπουλο, μμμ...» μπορεί σε λίγη ώρα να μετατραπεί σε «Αποκλειστικό: ο (τάδε) προετοιμάζεται με... άγριες διαθέσεις για το ντέρμπι!», εύκολα φαντάζεστε τι πάρτι στήνεται όταν αλιεύονται από το twitter διάλογοι μεταξύ παικτών όπως, καλή ώρα, ο πρόσφατος μεταξύ Σισέ και Λέτο. Δυστυχώς, όμως, ακόμα και η πιο καλοπροαίρετη φαντασία και διάθεση κάπου εδώ βρίσκουν τοίχο. Όχι γιατί δεν θέλουν αλλά διότι η μύγα αυτή δεν έχει ξύγκι. Σε απόλυτη αρμονία με τις κατά καιρούς δημόσιες δηλώσεις τους, η παρουσία της συντριπτικής πλειοψηφίας στο twitter εξαντλείται σε παντελώς αδιάφορες πληροφορίες τύπου «μόλις ξύπνησα και πάω για καφέ» ή «σε 3 ώρες έχουμε προπόνηση. Πάμε γερά!». Στο ίδιο μήκος κύματος, δηλαδή, με τις περισσότερες χαζο-αναφορές των ελλήνων «σελέμπριτις» (πνιχτό γέλιο) οι οποίοι νομίζουν ότι «επικοινωνούν με το κοινό» τουιτάροντας μηνύματα του τίποτα όπως «Είμαι στο κέντρο με το αυτοκίνητο. Πω πω κίνηση...» κ.ο.κ.

Σημαίνει αυτή η ανάγνωση της πραγματικότητας ότι το Twitter δεν έχει τίποτα να προσφέρει στο κοινό σε ό,τι αφορά τους ποδοσφαιριστές (ή τους αθλητές γενικότερα); Στο εξωτερικό σίγουρα όχι, είναι βέβαιον ότι ήδη οι επαγγελματίες που ασχολούνται με το μάρκετινγκ των social media συμβουλεύουν τους αθλητές να το αντιμετωπίζουν με την ίδια ευλάβεια και σοβαρότητα που θα αντιμετώπιζαν οποιαδήποτε συνέντευξη σε ΜΜΕ μεγάλης απήχησης.

Εδώ πάλι κάτι τέτοιο θα αργήσει πολύ, τόσο διότι είμαστε πολλά βήματα πίσω στην τεχνολογική εκμετάλλευση τέτοιων μέσων επικοινωνίας, όσο και διότι η αίσθηση βαρεμάρας και γεροντοκορισμού που αποπνέουν τα tweets των εν Ελλάδι αθλητών είναι δύσκολο να μετεξελιχθει έτσι ξαφνικά σε cutting edge means of communication. Κάποιοι εξ’ αυτών πιθανώς να «φτάνουν μέχρι εκεί», κάποιοι άλλοι όμως διαθέτουν σίγουρα πτυχές στον χαρακτήρα τους τέτοιες (σατιρικές, φιλοσοφικές κλπ.) που θα ήταν πραγματικά ενδιαφέρον να τις ξεδιπλώσουν μέσω των λέξεων. Αν, πάντως, δεν έχουν νέα αξιόλογα να πουν, καλύτερα να μη μας πουν κανένα.

Γιάννης Τσαούσης

www.fightclub.gr

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr