Γιατί (δεν) μπορεί να μας σώσει ο Παπαδήμος…

Η χώρα βρίσκει στο πρόσωπό του τον νέο Πρωθυπουργό της. Τον άνθρωπο που εμπιστεύτηκαν από κοινού ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία για να… διαπραγματευτεί τη νέα δανειακή σύμβαση και να οδηγήσει στη συνέχεια τον τόπο στις εκλογές.

Του Μιχάλη Τσόχου

Οι περισσότεροι μιλούν με βάση το βιογραφικό του και τον Ευρω-οικονομικό βίο του, για την ιδανική περίπτωση ανθρώπου να αναλάβει την Πρωθυπουργία της Ελλάδας. Δεν έχω σοβαρή γνώση επί του αντικειμένου για να το αμφισβητήσω, έχω όμως ορισμένες σοβαρές απορίες που προκύπτουν από αυτό ακριβώς το εξαιρετικό βιογραφικό του ανδρός. Απορίες που με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι τα τελευταία 15 χρόνια, ο νέος όπως όλα δείχνουν Πρωθυπουργός, δεν ήταν πολύ μακριά από τα οικονομικά πράγματα της χώρας και όπως και να έχει την συμμετοχή του έστω και ελάχιστη στην πορεία προς την καταστροφή, την είχε.

Πέρα λοιπόν από τις εντυπωσιακές σπουδές του (απόφοιτος Κολεγίου Αθηνών και του τεχνολογικού Ινστιτούτου της Μασαχουσέτης, πτυχία στη φυσική και μεταπτυχιακή σε Ηλεκτρολογία – Μηχανολογία και διδακτορικό στα οικονομικά) και την μεγάλη ακαδημαϊκή καριέρα του Λουκά Παπαδήμου (υπήρξε εκτός των άλλων επί σειρά ετών επίκουρος και αναπληρωτής καθηγητής στο Κολούμπια της Μασαχουσέτης) και τις οποίες είναι προφανές ότι ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει, πάμε και στον τρόπο που χρησιμοποίησε αυτές τις γνώσεις και την εμπειρία. Πάμε να δούμε λοιπόν που εργάστηκε και τι συνέβη όταν εργάστηκε.

Από το 1985 όταν και επέστρεψε στην Ελλάδα ο κ. Λουκάς Παπαδήμος εργάστηκε για την Τράπεζα της Ελλάδας. Στην αρχή ως σύμβουλος, στη συνέχεια για ένα χρόνο ως υποδιοικητής και ακολούθως και για οκτώ συναπτά έτη, από το 1994 ως το 2002 ήταν ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας. Σε αυτό το χρονικό διάστημα το μέγιστο επίτευγμά του ήταν η ένταξη της χώρας στην Ευρωζώνη.

Εδώ αρχίζουν τα ερωτήματα ενός, προσέξτε όχι ειδικού, αλλά απλού ανθρώπου που προσπαθεί να εκτιμήσει γιατί ο Λουκάς Παπαδήμος αντιμετωπίζετε από όλους κάτι σαν Μεσσίας και γκουρού της πολιτικής και της οικονομίας που θα μας σώσει. Έχοντας ακούσει μόλις προχθές τον Σαρκοζί να λέει «ήταν λάθος η ένταξη της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή ένωση και δεν εκτιμήσαμε σωστά τα νούμερα που μας έδωσαν τότε» αναρωτιέμαι γιατί ο Παπαδήμος είναι γκουρού. Αν το θεωρούμε εθνική επιτυχία που μπήκαμε στην ευρωζώνη το καταλαβαίνω γιατί εμείς οι Έλληνες πρέπει να τον αποθεώνουμε που μαζί με τον Σημίτη μαγείρεψαν τα νούμερα και μπήκαμε. Αλλά οι Ευρωπαίοι που καταριούνται την ώρα και τη στιγμή γιατί να τον εκτιμούν; Γιατί να μας έχουν σχεδόν πείσει ότι όλοι οι Ευρωπαίοι ηγέτες με μία φωνή, ή ακόμη καλύτερα, εν χορό τραγουδούσαν σε Παπανδρέου και Σαμαρά «θέλουμε τον Λουκά»;

Επιπλέον όπως διάβασα σε όποια site και αν μπήκα τις τελευταίες ώρες, διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (από το 2001 μέχρι σήμερα), μέλος του Γενικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (1999 μέχρι σήμερα), μέλος του Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ιδρύματος (1994-98), Πρόεδρος της Υποεπιτροπής Νομισματικής Πολιτικής της Επιτροπής των Διοικητών των Κεντρικών Τραπεζών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (1993-95)» και για αυτό έχει την εκτίμηση όλων σε Ελλάδα και Ευρώπη. Συγγνώμη αλλά το ευρώ δεν είναι που κλονίζεται σήμερα; Το ευρώ δεν είναι που λίγο έλειψε να μην υφίσταται ως νόμισμα επειδή ο Παπανδρέου πήγε να κάνει Δημοψήφισμα;

Μακάρι πραγματικά ο κ. Λουκάς Παπαδήμος και κατά πάσα πιθανότητα νέος Πρωθυπουργός της χώρας να είναι ο… Χουντίνι της οικονομίας και να βοηθήσει στο να λυθούν κάποια από τα προβλήματα της χώρας, αλλά τα ψιλά γράμματα του βιογραφικού του απλώς επιβεβαιώνουν ότι και αυτός είναι μέρος του ελληνικού και του ευρωπαϊκού προβλήματος και όχι η λύση τους.