Θα ξεκαθαρίσω πως με την μέθοδο που χρησιμοποίησε ο Νίκος Κωστένογλου, με το γυάλισμα των παπουτσιών, δεν είμαι σύμφωνος, κυρίως λόγω του τάιμινγκ.
Απλούστατα γιατί οι ποδοσφαιριστές έχουν καμιά δεκάριά μήνες να πληρωθούν και το να επιβαρύνεις την ψυχολογία κάποιων που αγνοούν ότι αυτό το «καψόνι» υπάρχει μέσα στο ποδόσφαιρο και δεν έχει την έννοια της ταπείνωσης, είναι όντως ριψοκίνδυνο.
Γράφει ο Κώστας Μιαούλης
Από την άλλη όμως κάτι έπρεπε να γίνει για να ταρακουνήσει τα πράγματα, δίχως να ξέρουμε αν και αυτό θα πιάσει τόπο. Αυτό μόνο στην πορεία θ’ αποδειχθεί αν ήταν άσκοπο ή ωφέλιμο.
Πιστεύω, ωστόσο, πως σε μια ομαλή κατάσταση ή έστω υποφερτή από άποψη πληρωμών, δεδομένων και των εποχών που βιώνουμε, δε νομίζω πως το συγκεκριμένο περιστατικό θα γινόταν και τόσο μεγάλο θέμα, ειδικά όταν από τη μεριά ορισμένων ποδοσφαιριστών, είχαν προηγηθεί τόσο άθλιες εμφανίσεις κατ’ εξακολούθηση.
Πολύς κόσμος έσπευσε να καταδικάσει και μάλιστα να παρομοιάσει την ξεφτίλα των ταξί με αυτή την ενέργεια του Κωστένογλου. Ακόμα και αν πάρουμε σαν δεδομένο ότι και τα δύο περιστατικά, συνιστούν διασυρμό, στη μία περίπτωση την ευθύνη γι’ αυτό έχουν οπαδοί της ομάδας (με τα ταξί) και στην άλλη περίπτωση αποφασίζει αρμόδιος για την ομάδα, που πιθανώς θα κριθεί και γι’ αυτή την επιλογή του.
Μετά το διήμερο ξεφωνητό, είναι γνωστό ποιανού, φίλων, μόλις ο Δέλλας και ο Λυμπερόπουλος κυρίως, και κάποιοι γενικότερα περισσότερο μυημένοι στο ποδόσφαιρο, ενημέρωσαν ότι αυτό συμβαίνει και σε ξένες ομάδες, αλλά έχει συμβεί παλιά και σε ελληνικές, είχαμε μια σχετική …αναδίπλωση εκείνων που έκραζαν άγρια τον Κωστένογλου. Ακόμα πιο εκτεθειμένοι, θα πρέπει να αισθάνονται σήμερα όσοι έσπευσαν να κράξουν, μετά την ενημέρωση για την προπόνηση, στην οποία όλοι οι παίκτες, ακόμα και κάποιοι που λογίζονται ως βασικοί, συμμετείχαν στην επιπλέον δουλειά για την ατομική τους βελτίωση.
Όχι ένας, ούτε δύο αλλά πάνω από 15 ποδοσφαιριστές βρέθηκαν στην έξτρα προπόνηση. Οπότε δεν βλέπω κανένα χαλασμένο κλίμα, κι εξηγήσεις δόθηκαν και κατάλαβε ακόμα και εκείνος που το πήρε πιο βαριά, ότι ακόμα και με αυτόν τον άκομψο, αλλά γνωστό για τους κάπως γηραιότερους, τρόπο παραδειγματισμού, αντιλήφθηκε το νόημα που ήθελε να δώσει ο προπονητής.
Σίγουρα πάντως τις μεθόδους αυτές, δεν μπορούν να σχολιάσουν αν είναι καλές ή κακές, άνθρωποι που περνάνε όλη τους την ημέρα μπροστά από ένα pc ή μεγάλωσαν μαθαίνοντας το ποδόσφαιρο μέσα απ’ αυτό. Διότι αν βίωναν το ποδόσφαιρο κανονικά κι όχι σαν ηλεκτρονικό παιχνίδι, θα ήταν ενήμεροι πως και εν ενεργεία παίκτες, έχουν περάσει τέτοιες καταστάσεις.
Σκηνικό παιδικής χαράς με την υπόθεση Τζεμπούρ
Επειδή τα πάντα μετράνε στην επικοινωνία, ο Σταύρος Αδαμίδης τα μούσκεψε για μια ακόμα φορά. Συνολικά σε εμένα άφησε πολλά αναπάντητα πράγματα και απορίες. Ήταν πραγματικά για να μένεις «παγωτό», όταν έλεγε ο απερχόμενος πρόεδρος ότι με κάποιες διορθωτικές κινήσεις, ενώ φεύγουν καμιά δεκαριά παίκτες (χοντρικά) το καλοκαίρι, η ομάδα την επόμενη σεζόν μπορεί να είναι ανταγωνιστική.
Κάτι τέτοια ακούει ο κόσμος, κι έτσι ακόμα και τις στιγμές που ο πρόεδρος της ΑΕΚ διεκδικεί τα δίκια του, δεν μπορεί να τον πάρει στα σοβαρά. Πάμε τώρα στο επίμαχο θέμα. Ακόμα και αν οι αρχηγοί είχαν δώσει τη συγκατάθεση τους για την αποπομπή Τζεμπούρ, ο κ. Αδαμίδης δεν θα έπρεπε να το αναφέρει ποτέ on-air, για πολλούς λόγους, ο κυριότερος όμως είναι ένας: Όταν προσπαθείς να μοιραστείς την ευθύνη γι’ αυτή την απόφαση με ανθρώπους που μπορούν να έχουν άποψη, αλλά όχι συμμετοχή σε αποφάσεις για τέτοια θέματα, σημαίνει πως δυσκολεύεσαι να πάρεις όλη την ευθύνη. Την τελευταία κουβέντα για την αποπομπή Τζεμπούρ μπορεί να την είχαν μόνον ο ίδιος ο πρόεδρος και ο τότε προπονητής.
Μάλιστα ο Αδαμίδης διέψευσε τον Χιμένεθ που πρόσφατα είπε ότι ο πρόεδρος αποφάσισε μόνος του για την αποπομπή Τζεμπούρ (σε σχετική παρατήρηση του Γιάννη Καραλή για τις δηλώσεις Μανόλο στο εφημεριδάκι), λέγοντας ότι πήραν από κοινού την απόφαση και δεν μπορούσε να εξηγήσει γιατί ο πρώην προπονητής είπε κάτι τέτοιο. Επειδή όμως στα λεγόμενα του προέδρου, δεν είναι να στηρίζεσαι και πολύ, ειδικά μετά το προχθεσινό, ας θυμηθούμε τι είχε πει και ο Μανόλο την Τρίτη 4 Ιανουαρίου, δύο μέρες μετά το επεισόδιο με τον Γαλλοαλγερινό και τι είπε προσφάτως στο εφημεριδάκι:
Μανόλο Χιμένεθ στις 4 Ιανουαρίου 2011
Σε όλες τις επαγγελματικές ομάδες υπάρχει εσωτερικός κανονισμός που ορίζουν οι διοικήσεις. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι μέχρι την Κυριακή η συμπεριφορά του Τζιμπούρ ήταν άριστη. Έγινε ένα συμβάν ενώ ο ίδιος γνώριζε ότι πάνω από τα πρόσωπα βρίσκεται ο σύλλογος. Εγώ τον έκανα πέρα από την ομάδα, ο σύλλογος θα καθορίσει τι θα γίνει. Αγωνιστικά αυτό είναι πολύ σημαντικό, καθώς ο Τζιμπούρ είναι μία απώλεια. Πάνω απ' όλους όμως είναι η ομάδα, δεν με ενδιαφέρει τι έχει συμβεί στο παρελθόν. Η διοίκηση ξέρει τι έχει συμβεί και θα αποφασίσει. Εγώ τον έχω απομακρύνει από την ομάδα. Η Κέρκυρα έχει σίγουρα έναν αντίπαλο λιγότερο. Σίγουρα είναι πιο έτοιμος από τον Αμπντουραχμάνι, αλλά αυτό μόνο δεν φτάνει. Έχω κάνει την αναφορά μου στη διοίκηση».
«Ο Τζιμπούρ μου ζήτησε συγνώμη, αλλά δεν δικαιολογείται, όποια κι αν είναι η απόφαση της διοίκησης θα τη σεβαστώ, είτε συμφωνώ είτε όχι. Αν δεν συμφωνώ όμως θα κάνω διάλογο με τον πρόεδρο - έχω την τύχη να έχω έναν πρόεδρο που κάνει διάλογο, και θα το λύσουμε. Με το διάλογο όλα λύνονται. Ανεξαρτήτως τι θα γίνει, η ομάδα χρειάζεται έναν επιθετικό».
Μανόλο Χιμένεθ στην πρόσφατη συνέντευξη του στο εφημεριδάκι της Οriginal
-Το σκηνικό με Τζιμπούρ, έφταιγες εσύ όντως;
"Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον Τζιμπούρ. Το πρόβλημα ήταν ότι ήταν πολύ νευρικός και όπως λέει ο ίδιος, είχε ζητήσει λεφτά του, του είπαν ναι. Τελικά δεν μπόρεσαν να του τα δώσουν και αυτό όλο συσσωρεύτηκε. Είχε γίνει σύσταση στον Τζιμπούρ, λόγω της συμπεριφοράς του, αλλά αντέδρασε νευρικά με αποτέλεσμα να τον φωνάζω να μιλήσουμε. Του έδωσα 2 μέρες ποινή αποχή δηλαδή από την προπόνηση, αλλά εκείνη τη στιγμή ήρθε ο πρόεδρος, ο οποίος ζήτησε απομάκρυνση του. Ήταν λίγο τρελό. Ήταν ο καλύτερος επιθετικός που είχαμε, αυτή είναι η αλήθεια".
•Θα βρει κανείς τουλάχιστον 6-7 αντιφάσεις ανάμεσα σε αυτά που λέει ο Μανόλο Χιμένεθ στις δύο συνεντεύξεις. Για να μην κουραζόμαστε όμως για μένα αυτές που καίνε είναι δύο: Στη συνέντευξη στις 4/1 λέει πως δεν ξέρει τι θα κάνει η διοίκηση και μάλιστα αναφέρει πως αν η απόφαση είναι διαφορετική θα το συζητήσει με τη διοίκηση, ενώ από τις 2/1 σύμφωνα με την πρόσφατη συνέντευξη του η διοίκηση του έχει πει να τον απομακρύνει από την ομάδα.
Η δεύτερη και κυριότερη: Ο Χιμένεθ αναφέρει δύο φορές, πως εκείνος τον έχει απομακρύνει, ενώ τονίζει πως παρά τη συγγνώμη, ο Τζεμπούρ είναι αδικαιολόγητος. Ο Μανόλο εμφατικά αναδεικνύει πως εκείνος έχει αποφασίσει για την τύχη του Γαλλολαλγερινού και γι’ αυτόν έχει «τελειώσει» και παίρνει την ευθύνη, την ώρα που (υποτίθεται) δεν ξέρει τι θ’ αποφασίσει η διοίκηση για το μέλλον του Τζεμπούρ. Στην πρόσφατη συνέντευξη στο εφημεριδάκι υποστήριξε πως ο πρόεδρος πήρε μια απόφαση που του ζήτησε να εκτελέσει άμεσα την απομάκρυνση του παίκτη και την ανέδειξε ως τελείως διαφορετική από τη δική του (με τις δύο μέρες ποινή αποχής που ο ίδιος είχε επιβάλλει), ρίχνοντας όλη την ευθύνη στον Αδαμίδη. Απόφαση την οποία μάλιστα χαρακτηρίζει και λίγο τρελή.
ΥΓ: Κι όμως έγινε κι αυτό. Ανώνυμη στήλη, που είχε κάνει τον Μανόλο, είδωλο και …κατακεραύνωνε όποιον τολμούσε να πει κακή κουβέντα για αυτόν, λίγες μέρες μετά την απομάκρυνση του, αποθέωνε άτομο που… έβαλε αρκετά το χεράκι του για ν’ ανοίξει ο λάκκος του Ισπανού, και διαβάζοντας έκλαιγα από τα γέλια. Κι όμως τελικά γίνεται να δοξάζεις τον «φονιά» ή τουλάχιστον έναν εκ των «συνεργών», αλλά να αγαπάς και τον… «δολοφονημένο».