Αποκλείεται να πλήξουμε! (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Πάνε οκτώ χρόνια από τότε. Ο Βιεϊρά, που είχε περάσει ως αλλαγή, έβρισκε τον Πετί κι εκείνος πλάσαρε τον Ταφαρέλ. Το 3-0 για τη Γαλλία ήταν γεγονός και ο πρώτος τίτλος σε παγκόσμιο επίπεδο των «τρικολόρ» ερχόταν με εμφατικό τρόπο.
Από εκείνη τη βραδιά στο Παρίσι η Γαλλία σκόραρε ξανά μόλις πριν από λίγες μέρες στη Λειψία με την Κορέα. Εκανε ξανά νίκη με το 2-0 επί του Τόγκο. Και ξαφνικά απέναντι στην Ισπανία, η ενδεκάδα με μέσο όρο σχεδόν τα 30 χρόνια, βγήκε από τον λήθαργο. Θαρρείς πως κάποιος της έσπασε τα δεσμά. Σαν να είχαν μπει όλοι μαζί στη μηχανή του χρόνου, οι Γάλλοι θύμισαν τις κορυφαίες στιγμές της σύγχρονης ιστορίας τους, τα παιχνίδια στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα των Κάτω Χωρών το 2000.

Σήμερα βρίσκουν ξανά τη Βραζιλία. Πολλοί έλεγαν ότι αυτό το ματς στη Φρανκφούρτη οι «τρικολόρ» θα το παρακολουθούσαν από το σπίτι τους. Εχοντας επιστρέψει έπειτα από έναν ακόμα γρήγορο αποκλεισμό. Η διάψευση ήταν πανηγυρική για όλους μας. Ο Ζινεντίν Ζιντάν θέλει να επιμηκύνει κι άλλο την καριέρα του. Ενα ματς, ακόμη ένα, γιατί όχι και μέχρι τον τελικό του Βερολίνου. Το 1998 μέσα σε μία νύχτα εξασφάλισε την ποδοσφαιρική αθανασία του, με τις κεφαλιές κατά των Βραζιλιάνων. Μέχρι εκείνο το ματς, η παρουσία του ήταν μέτρια. Η αποβολή του με τη Σαουδική Αραβία απειλούσε να σκιάσει την καριέρα του. Ηρθε η λύτρωση του τελικού και ταυτόχρονα η ικανοποίηση ότι το όνειρο δεν θα έμενε ανεκπλήρωτο.

Σήμερα, ο Ρονάλντο ξαναβρίσκει την ομάδα που έχει συνδεθεί με την πρώτη κρίση της καριέρας του. Και τι κρίση. Το τι ακριβώς συνέβη εκείνο το μεσημέρι κάτω από τον καυτό παριζιάνικο ήλιο, δεν θα το μάθουμε μάλλον ποτέ. Ο ίδιος λέει πως ούτε καν θυμάται το ματς. Δεν ακούγεται ως κλασική δήλωση. Αν το μυαλό σας ανακαλεί την εικόνα του στην απονομή, όταν έμοιαζε σαν χαμένος, τότε εύκολα καταλαβαίνετε ότι μπορεί και να λέει αλήθεια. «Το μετάλλιο από τον τελικό το χάρισα. Είναι ένα ματς που δεν θυμάμαι. Τώρα η συνάντηση δεν είναι ρεβάνς, αλλά ματς για το Μουντιάλ του 2006», είπε το «φαινόμενο». Εχει δίκιο. Τίποτα δεν στερεί από τη Γαλλία εκείνο τον θρίαμβο, τίποτα δεν δίνει στον Ρονάλντο πίσω τη νίκη, τίποτα δεν αλλάζει την ιστορία. Εδώ Βραζιλία και Γαλλία καλούνται να γράψουν καινούργια.

Ο Ντομενέκ πιστεύει πως η εικόνα του αγώνα με την Ισπανία δεν ήταν τυχαία. «Παίξαμε καλά και μπορούμε καλύτερα», επέμεινε. Στα αλήθεια, μπορεί όμως η ομάδα του; Ο Πατρίκ Βιεϊρά ήταν το «κλειδί» της βελτίωσης. Για δεύτερο σερί ματς σκόραρε, έκοψε, μοίρασε. Ηταν ο Βιεϊρά που θαυμάσαμε οκτώ χρόνια στην Αρσεναλ και όχι το φάντασμά του. Αυτό που περιφερόταν με τη φανέλα της Γιουβέντους αλλά και στα πρώτα δύο ματς στο Μουντιάλ. Ο Τουράμ και ο Γκαλάς ήταν ξανά απροσπέλαστοι, ο Μακελελέ εγγύηση. Ο Ριμπερί πραγματική αποκάλυψη. Σωστά έγινε τόσος ντόρος για την παρουσία του. Και ο Ζιντάν; Από τα παλιά. Ενας αληθινός ηγέτης που έτρεξε έως το τελευταίο λεπτό και που έβαλε ένα γκολ, το οποίο η κλάση του το έκανε να μοιάζει απλό.

Μόνο ερώτημα, ο Ανρί. Δεν ήταν ποτέ ο ίδιος στην εθνική όπως στην Αρσεναλ. Χρωστά ένα καλό ματς και μην αποκλείετε να το έχει κρατήσει για το πολύ δύσκολο τεστ, σήμερα.

Οσο για τη Βραζιλία, αν ο Κακά δεν αγωνιστεί, είναι πρόβλημα. Αντίθετα με το αν δεν αγωνιστεί ο Εμερσον. Εκεί μιλάμε για… ευλογία. Ο Ζιλμπέρτο Σίλβα είναι πολύ καλύτερος γι' αυτόν τον ρόλο από τον ξεζουμισμένο σταρ της Γιούβε. Ο Ζουνίνιο, που θα πάρει τον ρόλο του Κακά, είναι εξαιρετικός, αλλά οι Βραζιλιάνοι συνάδελφοι επιμένουν, και συμφωνώ απόλυτα, πως καλύτερα θα ήταν να μπορούσε να έπαιζε ο Ρονάλντο με τον Ροναλντίνιο μπροστά και τον Ζουνίνιο να αντικαθιστά τον Αντριάνο, αγωνιζόμενος πιο πίσω, αφήνοντας στον Κακά πιο ελεύθερο πεδίο.

Τα άκρα και πάλι θα είναι με τις παλιοσειρές και ο Ρομπέρτο Κάρλος με τον Καφού εδώ πραγματικά με τον Ριμπερί και τον Ανρί, όποτε τραβιέται πλάγια, θα έχουν το πρώτο αληθινά δύσκολο ενενηντάλεπτο. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για την άμυνα των Γάλλων, η οποία έως τώρα δεν δυσκολεύτηκε ιδιαίτερα, και οι Βραζιλιάνοι θα είναι ένα κρας τεστ.

Και οι δύο ομάδες έχουν μεγάλο μέσο όρο ηλικίας κι αν το ματς πάει στην παράταση, ποιος μπορεί να κάνει προβλέψεις; Η μόνη βεβαιότητα είναι πως, όταν παίζουν αυτοί οι δύο αντίπαλοι, δεν πλήττουμε. Το παιχνίδι του 1986, στην ίδια φάση που κρίθηκε στα πέναλτι, παραμένει ανάμεσα στα κλασικά όλων των εποχών στα Μουντιάλ. Ισως και η σοδειά του 2006 να αποδειχτεί το ίδιο εξαιρετική.