Μπορεί και το φετινό μουδιασμένο λόγω των οικονομικών προβλημάτων καλοκαιράκι να μας αποχαιρέτησε και να μας άφησε μια μελαγχολία για το τι επακολουθεί, ωστόσο έχουμε έναν καλό λόγο για να γλυκάνουμε τις καρδιές μας και τους ουρανίσκους μας. Στα μακρινά μας χωριά τούτες τις μέρες γίνονται τελετές που ξυπνούν τρυφερές αναμνήσεις παιδικών μας αθώων χρόνων, μιας και βρίσκεται σε εξέλιξη ο τρύγος.
Γράφει η Τασία Μπαλικούρα
Ναι, ο Θεός της Αμπέλου, Διόνυσος, είναι εδώ και περιφέρεται από αμπελώνα σε αμπελώνα για να ελέγξει τη συγκομιδή του ιερού καρπού. Βλέπω τους τρυγητάδες με τα ψάθινα καπέλα τους στις πλαγιές των αμπελώνων να γεμίζουν τις κοφίνες τσαμπί τσαμπί , μέλισσες ζουζουνίζουν παντού και γεύονται το χυμό των σταφυλιών, φωνές, τραγούδια γέλια παντού. Μια απερίγραπτη μυρωδιά πλανιέται στην ατμόσφαιρα κι ενώ η φθινοπωρινή ψύχρα έχει κάνει την εμφάνισή της. Κλήματα τριγύρω που ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα τσαμπιά των ώριμων σταφυλιών που γρήγορα παίρνουν το δρόμο για το πατροπαράδοτο πατητήρι που δυστυχώς πλέον όλο και λιγότεροι προτιμούν. Βλέπετε η τεχνολογία κατάφερε να βάλει το χεράκι της μέχρι και εδώ…
Αρχίζει το πραγματικό πανηγύρι! Τα σταφύλια συνθλίβονται, τρέχει ο μούστος άφθονος και οι κυράδες ανυπομονούν να τον βράσουν για να φτιάξουν μουσταλευριά, μουστοκούλουρα και πετιμέζι. Όσο για τα τσάμπουρα; Θα τα παραλάβουν οι μερακλήδες, θα τα βράσουν στο καζάνι και θα τα κάνουν τσίπουρο!!! Μιλάμε για ολόκληρη ιεροτελεστία όχι αστεία. (Πραγματικά αξίζει να ζήσετε μια τέτοια εμπειρία, επιδιώξτε το και θα με θυμηθείτε…)
Ο γέροντας με τη μαγκούρα που παρακολουθεί ευλαβικά τη μυσταγωγία παρεμβαίνει καταλυτικά και δίνει εντολή να μπει ο μούστος στο ξύλινο βαρέλι και όλα να πάρουν το δρόμο τους. Πράγματι έτσι γίνεται! «Μην ανησυχείτε το κρασί θα γίνει καλό, φέρτε κεραμίδια και ρετσίνι να κλείσουμε το βαρέλι να ζυμωθεί το κρασί» λέει με τη στιβαρή φωνή του… και συμπληρώνει πως «θα πρέπει να κάνουμε υπομονή 40 ημέρες για να το δοκιμάσουμε». Εξάλλου το κρασί είναι σαν τη ζωή, ένας ζωντανός οργανισμός. Ένα ποτήρι αρκεί για να ζωντανέψουν όλες οι αισθήσεις μας και γιατί όχι να γεφυρωθούν οι ξεχασμένες ανθρώπινες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων!
Ανεβαίνουμε στην καρότσα του αγροτικού και φεύγουμε ολοταχώς για το χωράφι προκειμένου να μαζέψουμε τα ρόδια και να τινάξουμε την καρυδιά. Κλείνω για λίγο τα μάτια και.. ε, ναι λοιπόν σκέψεις και εικόνες μιας άλλης εποχής τριβελίζουν το μυαλό μου. Αγαπημένο μου χωριό να’ ξερες πόσο μου έχεις λείψει… Ελάτε λοιπόν να γνωρίσουμε πως μικρά απλά πράγματα μπορούν να μας φτιάξουν την διάθεση γατί όπως έλεγαν και οι σοφοί πρόγονοι ‘οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου’. Στην υγεία μας, πίνουμε στις καλύτερες μέρες που θα’ ρθουν.. θέλουν δε θέλουν. Ε και εσύ Θεέ Διόνυσε βάλε το χεράκι σου και επιτέλους… σταμάτα να πίνεις, είμαστε κι εμείς εδώ…
Σχόλια-παρατηρήσεις: tasiab@sport-fm.gr