Ακόμη και ο (πολύ προσεκτικός σε τέτοιες δηλώσεις) Ζεπ Μπλάτερ το είπε στη χτεσινή συνέντευξή του στο σάιτ της ΦΙΦΑ. «Οποιος νικήσει στο ματς Γερμανίας–Αργεντινής θα έχει ψυχολογικό αβαντάζ απέναντι στους υπόλοιπους για να πάρει το Κύπελλο».
Ακούγεται ως κλισέ, αλλά δεν είναι. Το αποψινό ματς είναι πρόωρος τελικός ανάμεσα στις, κατά την άποψή μου, δύο καλύτερες μέχρι τώρα ομάδες στο Μουντιάλ. Οι διοργανωτές παιχνίδι με παιχνίδι ανέβηκαν σε αυτοπεποίθηση, ρυθμό, στυλ. Οι Νοτιοαμερικανοί πρόσφεραν έως τώρα την καλύτερη παράσταση για έναν ρόλο (το 6-0 επί των Σέρβων) και δύο από τα κορυφαία ματς της διοργάνωσης. Το ένα, το 2-1 κόντρα στην Ακτή Ελεφαντοστού? το άλλο, με το ίδιο σκορ κόντρα στο Μεξικό. Επί πλέον, το πιο εντυπωσιακό γκολ του τουρνουά, τη βολίδα του Ροντρίγκεζ κόντρα στους Μεξικανούς, όπως και την ωραιότερη φάση που είδαμε σε αυτές τις τρεις εβδομάδες, τις 27 πάσες σε 54 δευτερόλεπτα, που αρκούσαν για το γκολ του Καμπιάσο κόντρα στη Σερβία.
Το ότι το ματς γίνεται σε μικρή απόσταση από την ιστορική Πύλη του Βραδεμβούργου δημιουργεί συνειρμούς. Το 1990, στον τελευταίο τελικό που έγινε μεταξύ των δύο χωρών, η ενιαία Γερμανία μόλις είχε ξαναγεννηθεί. Ο Μπρέμε είχε σκοράρει με εκείνο το πέναλτι, που δεν ήταν, αλλά η συνολική εικόνα του ματς δικαίωνε τον διαιτητή που το έδωσε! Η Αργεντινή είχε μείνει με 9 παίκτες –οι πρώτες αποβολές ποτέ σε τελικό– ο Μαραντόνα έκλαιγε στην απονομή και ο Λόταρ Ματέους σήκωνε το Κύπελλο. Ο Μπεκενμπάουερ κέρδιζε το Κύπελλο και ως προπονητής, όπως και 16 χρόνια νωρίτερα ως αρχηγός. Τώρα, άλλα 16 χρόνια μετά, είναι ο άνθρωπος πίσω από όλη τη διοργάνωση, πίσω από την επιτυχία των Γερμανών να «κλέψουν» τη διεξαγωγή του τουρνουά το 2000 από τα χέρια της Νοτίου Αφρικής, πίσω από την εξαιρετική οργανωτικά προσπάθεια που έχει γίνει. Τότε ο «Κάιζερ» είχε πει πως η ένωση των δύο Γερμανιών θα δημιουργήσει μια υπερδύναμη που δεν θα χάνει από κανέναν. Αυτό, φυσικά, δεν συνέβη ποτέ.
Οι Αργεντινοί αποτελούν το δυσκολότερο τεστ του Κλίνσμαν ως προπονητή. Του Κλίνσμαν, που το 1990 ήταν ο σέντερ φορ της εθνικής ομάδας και βασικός συντελεστής της κατάκτησης του τίτλου. Απόψε στο Βερολίνο θα βρεθούν αντιμέτωποι η ψηλότερη ομάδα της διοργάνωσης και η πιο κοντή! «Αν πέσουμε στην παγίδα και υψώσουμε την μπάλα, τότε χαθήκαμε», είπε ο Κάρλος Τέβεζ. Και ο Λιονέλ Μέσι συμφώνησε και τόνισε πως η ομάδα του οφείλει να κάνει το δικό της παιχνίδι. Ο Τέβες πιστεύει πως η εχθρική αντιμετώπιση θα είναι ό,τι καλύτερο για την Αργεντινή, διότι οι ποδοσφαιριστές του Πέκερμαν είναι συνηθισμένοι από τα ντέρμπι στη χώρα τους σε καυτή ατμόσφαιρα.
Ο Μπάλακ και ο Κλόζε προπονήθηκαν και όλα δείχνουν πως θα είναι στην κανονική ενδεκάδα. Η Γερμανία ξέρει πως αυτό είναι το παιχνίδι που μπορεί να βγάλει ξανά τον κόσμο στους δρόμους και να κάνει τον πλέον δύσπιστο να πιστέψει πως ο τελικός είναι ρεαλιστικό σενάριο. Ο παλιός άσος της εθνικής ομάδας Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε υπογράμμισε πως, αν η ομάδα νικήσει την Αργεντινή, δεν έχει κανέναν πια να φοβηθεί.
Η Αργεντινή έχει στο πρόσωπο του Ρικέλμε τον παίκτη κλειδί. Περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο σε αυτό το Μουντιάλ, σε οποιαδήποτε ομάδα, ο 28χρονος μέσος της Βιγιαρεάλ έχει βάλει τη σφραγίδα του σε μια ενδεκάδα. Κανείς δεν παίζει με τον δικό του ρυθμό, κανείς δεν έχει τη δική του πάσα, κανείς δεν έχει τη χαρισματική του ικανότητα να κρατά την μπάλα. Σε ένα χρόνο απολύτως δικό του. Ο Ρικέλμε είναι αργός. Σύμφωνοι. Αλλά έχω πολλά χρόνια να δω παίκτη να επιβεβαιώνει απόλυτα τη ρήση του Αϊνστάιν για τη σχετικότητα του χρόνου! Ενα δευτερόλεπτο με την μπάλα στα δικά του πόδια είναι μία ώρα για άλλους. Το μυαλό του έχει διαβάσει την επόμενη κίνηση, πριν καν έρθει το τόπι στα πόδια του! Αυτό κάνει την ομάδα να ρολάρει. Αν κάποιος δει τα στατιστικά, θα καταλάβει γιατί ο Ρικέλμε είναι η αρχή και το τέλος αυτής της ομάδας. Δίπλα του επίσης υπάρχουν ο Μασεράνο (αυτός και ο Εσιέν είναι οι καλύτεροι αμυντικοί χαφ στη διοργάνωση) και ο Καμπιάσο που, επιτέλους, ύστερα από χρόνια, δείχνει γιατί έγινε τόσος ντόρος για αυτόν μόλις ξεπετάχτηκε πριν από 8 χρόνια! Προσθέστε το πόσο εξαιρετικός είναι ο Μάξι Ροντρίγκεζ και το καταπληκτικό τουρνουά του Αγιάλα, και ο κίνδυνος για τη Γερμανία είναι ορατός.
Είναι ένας τελικός. Με τον Σλοβάκο Μίχελ να σφυρίζει και να θέλει να έχει ανοιχτή την πόρτα για τον μεγάλο τελικό, το 50-50 φαίνεται εξασφαλισμένο. Και αυτό κάνει ακόμη πιο ελκυστική την προοπτική να είναι ένα ματς που θα θυμόμαστε για χρόνια!