«Έφυγε» ο Δημήτρης Σακελλαρόπουλος

Ήταν από τις πλέον εμβληματικές φυσιογνωμίες στο χώρο του αυτοκινήτου, στη χώρα μας. Για τον πολύ κόσμο, όλους όσοι αγόραζαν αυτοκίνητα των εταιρειών που εκπροσωπούσε, ίσως να μην λέει κάτι το όνομά του.

Συνήθως και ο ίδιος δεν ήθελε να λέει πολλά, αλλά να κάνει. Βέβαια, όταν έπαιρνε το μικρόφωνο, όπως σε μια παρουσίαση του νέου Ford Fiesta το 2008 στο Grand Resort στο Λαγονήσι -αν θυμάμαι καλά- αν δεν είχαν τόσο ενδιαφέρον αυτά που έλεγε θα σε είχε πάρει ο ύπνος, διότι μιλούσε ασταμάτητα.

Ορμητικός στις σκέψεις και αποφασιστικός, δεν δίστασε να αντιπαρατεθεί με τους Έλληνες Εισαγωγείς αυτοκινήτων, κι ενώ αυτός εκπροσωπούσε μια θυγατρική εταιρεία ξένου εργοστασίου όπως η Ford. Θεωρούσε ότι εκείνοι είχαν πρωταρχικό σκοπό την κερδοφορία και λιγότερο το τι θα προσφέρουν στον πελάτη.

Για τον Δημήτρη Σακελλαρόπουλο η λέξη πελάτης δεν αντιστοιχούσε σε κάποιον που απλά αγοράζει κάτι. Για τον υποψήφιο αγοραστή ενός αυτοκινήτου, η λέξη πελάτης σημαίνει ο άνθρωπος. Κι εκεί εστίασε, ίσως ο κορυφαίος μάνατζερ του χώρου. Στον άνθρωπο που θέλει ένα αυτοκίνητο να τον ελκύει, να τον εξυπηρετεί, να του παρέχει πλούσιο εξοπλισμό, να τον καλύπτει με εγγύηση για πολλά χρόνια, να μπορεί να το αποκτήσει σχετικά εύκολα, να αξίζει εν κατακλείδι για τα (αρκετά έως πολλά) λεφτά που δίνει.

Την αξία στον άνθρωπο την είχε γνωρίσει από τον Καναδά, όπου ξεκίνησε να ασχολείται με το χώρο του αυτοκινήτου, αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ.
Τον Δημήτρη Σακελλαρόπουλο είχα την τιμή να τον γνωρίσω πριν αναλάβει τη Ford, το 1999, ως έναν επιτυχημένο μάνατζερ του αυτοκινήτου που πέρασε από πολλές εταιρείες. Απλά από τότε είχαμε πιο τακτική επικοινωνία. Η διορατικότητά του, η οξυδέρκεια και η τόλμη του, φάνηκαν κιόλας από τον Αύγουστο του 1999, όταν κατά την παρουσίασή του ως πρόεδρος της Ford Motor Hellas (στο ξενοδοχείο Ledra Marriott) είπε ότι η εταιρεία το 2004 θα πάρει μετάλλιο.

Πολλοί απόρησαν, για το πώς μια μάρκα που τότε, το 1999 έκλεινε τη χρονιά στη 13η θέση με πωλήσεις 6.682 αυτοκίνητα και μερίδιο αγοράς 2,6%, θα κατάφερνε να αναρριχηθεί τόσο ψηλά, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Ο Σακελλαρόπουλος το πίστευε, γνωρίζοντας αφενός τα μοντέλα που θα παρουσίαζε η μάρκα την επόμενη δεκαετία, αλλά και τη δική του δύναμη να τα προβάλλει, να τα προωθήσει, να κάνει τον Έλληνα να τα αποκτήσει. Άλλωστε αυτή είναι η δουλειά ενός μάνατζερ και ο Σακελλαρόπουλος αν δεν σε έκανε να πιστέψεις αυτό που ο ίδιος πίστευε, δεν θα είχε πετύχει. Το 2004 ήρθε.

Ήταν η χρονιά των Ολυμπιακών Αγών της Αθήνας και ο Σακελλαρόπουλος δεν είχε πει τυχαία το 1999 ότι η Ford θα πάρει μετάλλιο. Μετάλλια δίνονταν και στους αγώνες, μετάλλιο αγωνίστηκε να πάρει και η Ford. Η 5η θέση μπορεί τελικά να μην έδωσε μετάλλιο, ωστόσο οι 17.986 πωλήσεις με μερίδιο αγορά 6,2%, μόνο με χρυσό μετάλλιο ισοδυναμούσε, αναλογιζόμενοι ότι σχεδόν τριπλασίασε τις πωλήσεις και υπερδιπλασίασε το μερίδιο.

Το μεγάλο βήμα, άλμα για την ακρίβεια, είχε γίνει. Όμως, όπως συμβαίνει και στον αθλητισμό, είναι πιο εύκολο να πας στην κορυφή από το να διατηρηθείς εκεί. Γι’ αυτό και ο Δημήτρης Σακελλαρόπουλος επιδίωξε την καθιέρωση της Ford στις πρώτες θέσεις των πωλήσεων και της συνείδησης του κοινού στην Ελλάδα. Και το πέτυχε, ανεβάζοντάς την 4η το 2005, 3η το 2006 και από τότε παραμένει στην ελίτ της ελληνικής αγοράς.

Τον Δημήτρη Σακελλαρόπουλο, τον είχα και συνοδηγό μου σε ένα ταξίδι στην Ίμπιζα της Ισπανίας, το 2008. Καθόταν στο διπλανό κάθισμα, οδηγώντας εγώ το νέο Ford Ka και μου διάβαζε τις σημειώσεις της διαδρομής, λες και ήταν ένας συνάδελφος. Ήξερε βέβαια ότι στο ίδιο χώρο είμαστε, κι ο καθένας από την πλευρά του έχει να κάνει με υποψήφιους αγοραστές αυτοκινήτου.

Είπαμε πολλά, για την ακρίβεια, άκουσα πολλά και κυρίως αλήθειες για την οικονομική κατάσταση στην Αμερική, την κρίση που θα ξεσπούσε και την κατάρρευση των αμερικανικών εργοστασίων αυτοκινήτων, λόγω υψηλού δανεισμού.

Θυμάμαι που μου είχε πει ότι η Ford θα σωζόταν, όπως κι έγινε, επειδή είχε καταφέρει λίγα χρόνια πριν να πουλήσει ακίνητη περιουσία, έχοντας ρευστότητα, τη στιγμή που άλλες μάρκες μπήκαν στο σύστημα σωτηρίας της αμερικανικής κυβέρνησης, ενώ μία εξαγοράστηκε από ευρωπαϊκή μάρκα (η Chrysler από τη Fiat). Σε εκείνο το ταξίδι μου είχε εκμυστηρευθεί ότι θα αποχωρήσει από τη Ford, ότι κουράστηκε.

Στενοχωρήθηκα αρκετά στο τέλος του 2008, όταν είχαμε συμφωνήσει να έρθει στην τελευταία εκπομπή του χρόνου, ως καλεσμένος, για να κλείσουμε τη χρονιά ανταλλάσσοντας πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις. Δεν ήρθε, όμως γνώριζα ότι δεν ήταν η κούραση της δουλειάς αλλά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε. Κι όταν υπάρχουν τέτοια ζητήματα όλα υπολείπονται.

Ο Δημήτρης Σακελλαρόπουλος είχε συμπάθειες και αντιπάθειες. Όπως άλλωστε όλοι οι άνθρωποι, λίγο πολύ. Πόσω μάλλον όταν είσαι κάποιος που ασχολείται με το εμπόριο και διακυβεύονται πολλά. Ουδείς, όμως, μπορεί να αμφισβητήσει τη διορατικότητα και την αποτελεσματικότητά του.

Δεν δίστασε να παίξει ο ίδιος σε τηλεοπτικό διαφημιστικό σποτ της Ford στην Ελλάδα, βάζοντας έτσι κύρος σε αυτό που θέλει να πει η μάρκα. Δεν δίστασε να αντιπαρατεθεί με το Σύνδεσμο Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτου. Δεν δίστασε να τα βάλει με την ασθένεια. Ισως ήταν ο μόνος αγώνας που έδωσε και δεν κέρδισε.
Θα θυμόμαστε τον Δημήτρη Σακελλαρόπουλο που συνετέλεσε τα μέγιστα στη θεαματική αλλαγή της ελληνικής αγοράς αυτοκινήτου.

Ο Δημήτρης Σακελλαρόπουλος γεννήθηκε στις 29 Απριλίου του 1946. Μετά τις σπουδές του εργάστηκε στον Καναδά και όταν ήρθε στην Ελλάδα ήταν διευθυντής ανταλλακτικών και αξεσουάρ στην Generak Motors, αρχικά (1979-1981) και μετά διευθυντής πωλήσεων και μάρκετινγκ (1981-1984). Το 1985 αναλαμβάνει γενικός διευθυντής στη Fiat - Παπαϊωάννου.

Από το 1985 μέχρι το 1992 υπήρξε γενικός διευθυντής των Seat και Saab, του ομίλου Βασιλάκη. Την περίοδο 1992 – 1996 βρέθηκε στην Toyota ως διευθυντής μάρκετινγκ και πωλήσεων (έχοντας μεγάλη αντιπαράθεση με τον πρώην πρόεδρο της μάρκας Τάκη Αθανασόπουλο, μετέπειτα αντιπρόεδρο Toyota Ευρώπης και ύστερα πρόεδρο της ΔΕΗ), ενώ τη διετία 1996-1997 ήταν γενικός διευθυντής σε Citroen και Chrysler, του ομίλου Συγγελίδη. Το 1998 ανέλαβε διευθυντής ανάπτυξης του ομίλου Σφακιανάκη, και τον Αύγουστο του 1999 τα ηνία της Ford, έως το Νοέμβριο του 2009 που παραιτήθηκε. Συλλυπητήρια στα δύο του παιδιά και τη σύζυγό του.

Δημήτρης Μπαλής