Μόλις μερικές ώρες από τότε που ανέβασα το κείμενο, κι ανέφερα πως οι ασπίδες για την διοίκηση τελείωσαν και πως τώρα είναι μπροστά της τα δύσκολα, βγήκε η ανακοίνωση στην οποία βάζει στο στόχαστρο φίλους της ομάδας που γράφουν τη γνώμη τους στο διαδίκτυο, δημοσιογράφους και αποτρέποντας (κατά τη γνώμη μου) με τον τρόπο που απευθύνει το κάλεσμα, οποιονδήποτε ΑΕΚτζή επενδυτή, να κάνει πρόταση (δε λες ποτέ σε κάποιον αν είσαι ΑΕΚ έλα να πάρεις).
Είναι προφανές το τι φοβάται η διοίκηση, μιας και πλέον δεν έχει το «μαξιλάρι» του Χιμένεθ για ν’ ακουμπήσει. Είχα την καλή προαίρεση να περιμένω και να δω τι θα συμβεί το καλοκαίρι, απ’ αυτά που είχε εξαγγείλει στις προγραμματικές της δηλώσεις η διοίκηση, θα πράξει. Μάλιστα ως έναν βαθμό ήμουν και υπομονετικός παραπάνω, λέγοντας ότι στο τέλος του καλοκαιριού θα κάνουμε το ταμείο.
Δυστυχώς, όπως και ο προηγούμενος προπονητής, ο πρόεδρος της, δεν απέφυγε τις μεγαλοστομίες και τις στομφώδεις δηλώσεις, αντί να κρατήσει χαμηλά τη μπάλα και να πάει ταπεινά ώστε να φέρει κοντά τον κόσμο, κατέφυγε σε ατάκες εντυπωσιασμού και σε υποσχέσεις που αν θυμηθείς αυτή τη στιγμή τις δηλώσεις σε κάνουν να γελάς. Λένε όμως ότι το ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Τώρα που βρισκόμαστε τέσσερις μήνες περίπου μετά από εκείνο το μεσημέρι, των δηλώσεων του κ. Αδαμίδη, ενώ μόλις είχαν αρχίσει τα πλέι-οφ, ορισμένα πράγματα, χτυπάνε ακόμα πιο άσχημα.
Πρώτα ακούσαμε σε εκείνη τη Σ.Τ. το περίφημο «πείτε μας τι ΑΕΚ θέλετε». Όταν οι δύο τελευταίοι μέτοχοι έχουν αποφασίσει, ότι δεν θα εκπληρώσουν ούτε τις υποχρεώσεις της σεζόν που τελείωνε, ο Σταύρος Αδαμίδης έλεγε στους ΑΕΚτζήδες ότι με βάση τη δική τους πρόθεση να πάρουν διαρκείας ή όχι, εξαρτιόταν ι η επιβίωση της ομάδας και αν θα μπορούσε να κάνει μεταγραφή της προκοπής το καλοκαίρι. Μόνο που για ν’ ανταποκριθεί ο κόσμος σε τέτοια εποχή, πρέπει κάτι κι εσύ να κάνεις.
Έπειτα είχαμε τη δήλωση, ότι θα δημιουργηθεί μια ομάδα που δύσκολα θα χάνει και που τέτοια ασφαλώς δεν μπορεί να θεωρείται μεγάλη ομάδα και δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει επιχείρημα που θα προτρέψει τον «Ενωσίτη» να πάει στο γήπεδο. Κατόπιν ακολούθησε η πιο χονδροειδής δήλωση πως η ΑΕΚ βρίσκεται κοντά στην οικονομική εξυγίανση και πως ο στόχος της ήταν τουλάχιστον τα 15.000 διαρκείας. Μόλις 79 μέρες αργότερα, η ΑΕΚ απέχει πλέον έναν μήνα, από το να βαρέσει κανόνι. Φυσικά αυτό που απέτρεψε για μένα κυρίως τους ΑΕΚτζήδες να κινητοποιηθούν, είναι βασικά η δυσπιστία προς αυτή τη διοίκηση που απ’ όσα είπε, δεν έκανε τίποτα μέχρι τότε, αλλά και που έβλεπε μια ομάδα να πέφτει μεν σε μπάτζετ που ήταν αναμενόμενο, αλλά να μην αντικαθίστανται όσοι έφευγαν έστω και υποτυπωδώς.
Το «κερασάκι» στην τούρτα της ανικανότητας αυτής της διοίκησης ήταν οι χειρισμοί της στο θέμα Χιμένεθ. Είτε ήθελε να παραμείνει κάποιος ο Ισπανός ή όχι, η διοίκηση κατάφερε με τις παλινωδίες της, να κάνει επίκεντρο και πάλι τους χειρισμούς της. Αν απλούστατα είχε απομακρύνει τον Χιμένεθ μετά το ματς με την Στουρμ, δεν θα είχε γίνει καν θέμα, παρότι είχε στηρίξει 48 ώρες νωρίτερα. Θα δεχτώ για την οικονομία της συζήτησης πως ο Χιμένεθ, δεν θα ήταν τόσο μαλακός στη συζήτηση μετά την ήττα από τη Στουρμ. Ακολούθησαν όμως οι συνεχείς εναλλαγές στάσης της διοίκησης για το θέμα με αποτέλεσμα όταν «μαλάκωσε» η διοίκηση, ο έξυπνος στο πως το χειρίστηκε Ισπανός να τους «αδειάσει» εκείνος. Ειδικά από τη στιγμή που καταλάβαινε πως σε περίπτωση ήττας από τον Ολυμπιακό, το δικό του «αίμα θα χυνόταν στην αρένα» τους άφησε σύξυλους αφού τους έριξε το μπαλάκι να φύγει. Κι έτσι έγινε και μάγκας χαρίζοντας την αποζημίωση.
Πλέον όπως έχει από ώρα ενημερώσει το σάιτ, αν δεν τηρηθεί μια από τις τρεις προϋποθέσεις που έχει θέσει αυτή η διοίκηση αυτή θα παραιτηθεί κι η ΑΕΚ πάει στο τέλος του μήνα για πρωτοδικείο. Το ζύγωμα στην οικονομική εξυγίανση, από το Πρωτοδικείο, όπως κατανοείτε, έχουν απόσταση μόλις 100 ημερών. Πόσο κοντά έβλεπε την οικονομική εξυγίανση στις 20 Ιουλίου ο κ. Αδαμίδης, είναι κάτι που πρέπει να μας εξηγήσει. Τουλάχιστον αυτό…
Για να πάμε τώρα στους πραγματικούς υπαίτιους: Το σκηνικό της ΑΕΚ θυμίζει λίγο κάτι από τα παιδικά μας χρόνια. Όταν π.χ στους καυγάδες ή σε άλλου είδους αταξίες ήμασταν πολλοί, αλλά ένας-δύο (βάλτε Νοτιά – Παππά στον παραλληλισμό) δεν προλαβαίνανε να την κοπανήσουν εγκαίρως, με αποτέλεσμα να τους «τσιμπάνε» και να πληρώνουν αυτοί τα σπασμένα. Μόνο που η ΑΕΚ δεν είναι μια παιδιάστικη φάση. Αυτοί που τα έκαναν θάλασσα, θα έπρεπε να «πληρώσουν» όλοι μαζί και να συμμαζέψουν τη ζημιά που έκαναν, διότι μόνον με αυτό τον τρόπο, θα έκαναν ελκυστική την «Ένωση» για κάποιον επενδυτή. Όσο κουβαλάει το «σταυρό» των χρεών, δύσκολα θα βρεθεί επενδυτής. Ή τουλάχιστον οι ενδιαφερόμενοι δύσκολα θα έχουν τις …αγνότερες προθέσεις.
ΥΓ: Ο Μελισσανίδης κατηγορήθηκε ότι πούλησε στον Τροχανά και αυτό τον επισκιάζει, όπως και τις επιτυχίες του, ως αφεντικό της ΑΕΚ. Αν δεν βρεθεί επόμενη μέρα για την «Ένωση» πόσο μεγάλη σκιά πρέπει να συνοδεύει άραγε την παρέα του 2004 που δεν θα έχει καταφέρει να της εξασφαλίσει μια συνέχεια; Η λίμνη έχει γίνει βούρκος προ πολλού…