Σπανούλης: «Να δώσουμε στον κόσμο αυτό που του λείπει»

Την κατάκτηση του ελληνικού πρωταθλήματος έθεσε μεγάλο στόχο του φετινού Ολυμπιακού ο Βασίλης Σπανούλης σε συνέντευξή του στον «Πρωταθλητή». «Έχουμε αποστολή να πετύχουμε πράγματα που λείπουν πολλά χρόνια από τον κόσμο», τόνισε και πρόσθεσε για τους αδερφούς Αγγελόπουλους πως «… αργά ή γρήγορα θα έρθει η ανταμοιβή τους». «Τιμή κι ευθύνη να είμαι αρχηγός της ομάδας», πρόσθεσε. Τι είπε για τη μη απόκτηση του Ζήση, τα όσα ακούστηκαν για τις απουσίες της Εθνικής, αλλά και την οικονομική κρίση.

Αναλυτικά, ο Βασίλης Σπανούλης μίλησε για:

-τις ευθύνες που έχει ως αρχηγός του Ολυμπιακού: «Αποτελεί μεγάλη τιμή για μένα να είμαι αρχηγός μιας τόσο μεγάλης ομάδας! Μια ομάδα με πολύ μεγάλη παράδοση και τον περισσότερο κόσμο. Οι ευθύνες είναι ακόμα μεγαλύτερες γιατί έχουμε πολλά νεαρά παιδιά. Πρέπει να τους μιλάω, να τους συμβουλεύω και να Βελτιωνόμαστε συνέχεια ως ομάδα μέσα από τις προπονήσεις και τους αγώνες. Έχουμε παιδιά που αποτελούν το μέλλον του Ολυμπιακού και της εθνικής ομάδας. Είμαι τυχερός που δουλεύω με αυτά τα παιδιά. Έχω αρμοδιότητες πλέον και στον τρόπο λειτουργίας της ομάδας και εκτός γηπέδου. Το να είσαι αρχηγός σημαίνει ευθύνες και στα καλά και στα δύσκολα. Οφείλουμε να είμαστε σεμνοί και ταπεινοί και να κοιτάζουμε τη δουλειά μας».

-το αν η ομάδα μπορεί να «κρατήσει» τους Αγγελόπουλους με την απόδοσή της: «Είμαστε τυχεροί που έχουμε τους κυρίους Αγγελόπουλους για πρόεδρους. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να μείνουν στο μπάσκετ για πολλά χρόνια. Τους ταιριάζει το άθλημα και τους έχει ανάγκη το μπάσκετ. Πιστεύω ότι αργά ή γρήγορα θα έρθει η ανταμοιβή τους. Πρέπει να τους κάνουμε χαρούμενους και να κατακτήσουμε κάποιο μεγάλο τίτλο. Το πρωτάθλημα είναι ο πρωταρχικός στόχος! Αξίζει για αυτούς τους ανθρώπους που στις δύσκολες στιγμές στις οποίες περνάει η χώρα είναι κοντά μας, μας συμπαραστέκονται και μας στηρίζουν. Αυτό που υποσχόμαστε όλα τα παιδιά ως ομάδα και εγώ από τη θέση του αρχηγού είναι ότι θα κάνουμε τα πάντα. Δεν ξέρουμε πού θα φτάσουμε, αλλά θα δίνουμε και την ψυχή μας στο γήπεδο. Θέλουμε μια ομάδα που θα είναι... ομάδα με κεφαλαία γράμματα. Έχουμε την αποστολή να πετύχουμε πράγματα που λείπουν πολλά χρόνια από τον Ολυμπιακό».

-το μήνυμα προς τον κόσμο του Ολυμπιακού: «Το να πάρουμε το πρωτάθλημα μετά τόσα χρόνια είναι από μόνο του μεγάλο κίνητρο. Χρειαζόμαστε στήριξη. Το να είσαι κοντά σε μια ομάδα και να την αγαπάς είναι ιδέα και στάση ζωής. Δεν είναι θέμα ενός προσώπου που μπορεί να θαυμάζεις ή να μη σου αρέσει. Ειλικρινά το λέω. Φέτος έχουμε ανάγκη από συμπαράσταση. Μιλάμε για ένα σύνολο με πολλά νεαρά παιδιά και η έξτρα πίεση δεν Θα μας κάνει καλό, το περισσότερο άγχος από αυτό που έχουμε γνωρίζοντας ποια είναι η αποστολή μας. Κάποιοι παίκτες επηρεάζονται και είναι ανθρώπινο. Παράδειγμα τα τελευταία φιλικά που δώσαμε. Μετά το ματς με τη Φενέρ πολλοί πετούσαν στα σύννεφα. Μετά το παιχνίδι με την Εφές πολλοί μιλούσαν για μεγάλες αδυναμίες. Πρέπει να υπάρχει ισορροπία και σταθερή στήριξη. Καταλαβαίνουμε απόλυτα τον κόσμο και ξέρουμε πόσο πολύ θέλει να του φέρουμε τίτλους. Μαζί πιστεύω ότι μπορούμε να καταφέρουμε πολλά».

-την ενίσχυση των άλλων ομάδων στην Ευρωλίγκα: «Δεν παίζουν μπάσκετ τα λεφτά! Μπάσκετ παίζουν οι ομάδες. Δεν θυμάμαι ποτέ να ήταν στο φάιναλ φορ οι τέσσερις πιο ακριβές ομάδες. Πάντα κάποιες άλλες θα μπούνε σφήνα. Θα χρειαστεί χρόνος για να δέσουμε. Για να φτάσεις ψηλά πρέπει να περάσεις από δύσκολες καταστάσεις. Πάμε βήμα - βήμα. Πρώτα πρέπει να περάσουμε στο Top 16. Μετά έλα να με ξαναρωτήσεις. Δεν χρειάζεται να λέμε μεγάλα λόγια και πιστεύω ότι αυτό είναι ένας λάθος που το κάνουμε συχνά εμείς οι παίκτες του Ολυμπιακού όλα αυτά τα χρόνια. 0 καλύτερος τρόπος για να δείξεις στον κόσμο της ομάδας σου πόσο πολύ παλεύεις και θες να πετύχεις είναι το γήπεδο. Όχι στα λόγια».

-τη μη απόκτηση του Νίκου Ζήση: «Θα μιλήσω αμιγώς μπασκετικά και αγωνιστικά, όχι ως κουμπάρος και χρόνια φίλος του. Γιατί το ακούσαμε και αυτό! Πως θα ερχόταν ο Νίκος στον Ολυμπιακό επειδή είμαστε κουμπάροι, Ήταν καθαρά επιλογή του προπονητή και της διοίκησης. Σε τόσο μεγάλες ομάδες δεν χωράνε φιλίες και κουμπαριές. Κάθε μεγάλη ομάδα και κάθε έμπειρος προπονητής που κυνηγάει τίτλους χρειάζεται και θέλει ένα παίκτη σαν τον Νίκο στην ομάδα του».

-την απουσία του από την Εθνική λόγω τραυματισμού: «Ακούστηκε για μένα ακόμα και το ότι γιατί δεν έκανα την εγχείρηση πιο πριν και τελικά μπήκα στο χειρουργείο πιο μετά. Κάτι πράγματα ανήκουστα. Απορώ πώς σκέφτονται ορισμένοι άνθρωποι και με ποια κριτήρια. Ειδικά κάποια παιδιά αξίζουν το σεβασμό κάθε Έλληνα για όσα έχουν προσφέρει. Και ο Δημήτρης (σ.σ. Διαμαντίδης) και ο Θοδωρής (σ.σ. Παπαλουκάς). Είναι άσχημα πράγματα αυτά. Δεν πρέπει να λέγονται για παίκτες που έχουν δώσει την ψυχή τους για την Εθνική πολλά χρόνια, για να φτάσει η ομάδα εκεί που είναι τώρα. Επειδή δεν θέλω να μιλήσω εξ ονόματος άλλων παιδιών, για μένα η Εθνική αποτελεί ύψιστη τιμή, περηφάνια και υποχρέωση. Όσο με κρατάνε τα πόδια μου και μπορώ, θα τη βοηθάω. Όσο αξίζω και με χρειάζονται οι προπονητές μου, θα είμαι παρών».

-τη βία στα γήπεδα: «Όλοι οι παίκτες είμαστε φίλοι, αλλά σεβόμαστε τη φανέλα που φοράμε, τον κόσμο της και δίνουμε την ψυχή μας για τη νίκη. Είμαστε αντίπαλοι στο γήπεδο, αλλά δεν είναι πόλεμος. Είμαι υπέρ του να υποστηρίζεις φανατικά την ομάδα σου, αλλά όλα έχουν ένα όριο. Το να βλέπουμε μαχαίρια, κροτίδες και διάφορα άλλα δεν το καταλαβαίνω. Κάποια μέρα θα θρηνήσουμε θύματα. Υπάρχει λόγος; Το μπάσκετ είναι αθλητισμός, πρέπει να ενώνει. Η ένταση και η αντιπαλότητα είναι θεμιτά, αλλά ως ένα σημείο».

-την οικονομική κρίση κι αν αποτελούν πρόκληση τα μεγάλα συμβόλαια: «Σε ό,τι έχει να κάνει με μας, αγαπάμε αυτό που κάνουμε και είμαστε τυχεροί. Δεν κάνουμε κάτι εις βάρος της κοινωνίας μας, δεν κλέβουμε χρήματα. Προσωπικά, είμαι ευγνώμων στη διοίκηση της ομάδας μου. Κάνουμε αυτό που λατρεύουμε και σταθήκαμε τυχεροί στο οικονομικό κομμάτι. Μπαίνω στη θέση αυτών των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Δεν γεννήθηκα μέσα στα πλούτη και τη χλιδή. Ξεκίνησα από χαμηλά, δούλεψα και θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο. Έκανα το χόμπι μου επάγγελμα, είμαι ευτυχισμένος και παράλληλα είναι καλά και η οικογένειά μου. Άλλο βέβαια να μιλάς για αυτές τις καταστάσεις και άλλο να τις βιώνεις. Θέλει υπομονή. Πρέπει να καταλάβουμε όλοι πως πρέπει να μπούμε σε άλλη διαδικασία σκέψης και να αντιδράσουμε διαφορετικά. Είναι ρόδα που γυρίζει. 0 Έλληνας έχει στο αίμα του να βρίσκει λύσεις σε αδιέξοδα και πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε».