Ο γκραν μετρ Χίντινκ ανέβασε τις μετοχές του (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Το ματς της Ιταλίας με την Αυστραλία στο Καϊζερσλάουτερν μόλις έχει τελειώσει. Στην αίθουσα Τύπου συναντώ τον Πάτρικ Μπάρκλεϊ, έναν από τους κορυφαίους αρθρογράφους της Βρετανίας. «Σε κάθε ματς της Αυστραλίας, ξεκινώ να σημειώσω τη διάταξη της ενδεκάδας και, ύστερα από είκοσι λεπτά, παραιτούμαι! Μόνο τον Μουρίνιο έχω δει να κάνει τόσες πολλές αλλαγές τακτικής μέσα στο ματς», μου λέει.

Συμφώνησα και του αντιπαρέταξα και τον Σκολάρι, από όλους τους προπονητές που έχουμε δει στα γήπεδα της Γερμανίας αυτές τις 20 μέρες. «Γι' αυτό κανείς από αυτούς δεν θα μπορούσε να δουλέψει ομοσπονδιακός τεχνικός στην Αγγλία», μου τόνισε χαμογελώντας. «Οι δημοσιογράφοι θα του έγραφαν συνεχώς πως δεν μπορεί να βγάλει άκρη ποια είναι η καλύτερη ενδεκάδα του». Ο Πάτρικ δεν είναι Αγγλος αλλά Σκωτσέζος. Ομως, από τη στιγμή που γράφει για μία από τις κορυφαίες σε κυκλοφορία βρετανικές εφημερίδες, τη «Sunday Telegraph», πρέπει να ασχολείται πάντα με την εθνική Αγγλίας στις μεγάλες διοργανώσεις. «Βρόμικη δουλειά, αλλά κάποιος πρέπει να την κάνει», είναι το κλισέ του.

Δεν έχει άδικο σχετικά με τον Τύπο. Σε κάθε χώρα συμβαίνει αυτό. Φαντάζομαι τον Γκους Χίντινκ να δεχόταν πρόταση και να έκανε το λάθος να ερχόταν στην Ελλάδα ως αντικαταστάτης του Ρεχάγκελ, κάποια μέρα. Λέμε τώρα, η ΕΠΟ να αποφάσιζε να δώσει όσα χρήματα ζητούσε ο Ολλανδός, και ο άνθρωπος να έβρισκε απέναντί του όλους εμάς. Θα άλλαζε επάγγελμα! Καλύτερα, λοιπόν, που αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Παρόλο που στο ποδόσφαιρο η παγκοσμιοποίηση ήλθε νωρίτερα από ό,τι στους υπόλοιπους τομείς της ζωής, το να μπορέσεις να εκμηδενίσεις διαφορές κλάσης μεταξύ εθνικών ομάδων παραμένει δύσκολο πράγμα.

Είναι άλλο να παίζεις μαζική άμυνα, όπως η Ανγκόλα, ή να τρέχεις κλείνοντας χώρους, όπως η Ιαπωνία, και άλλο να μπλοκάρεις τα συστήματα και να κάνεις τον άλλο να σκέπτεται πώς θα σε αντιμετωπίσει. Ο Μπενάκερ, για παράδειγμα, με πολύ μέτριο υλικό στα χέρια του, έκανε «ρουά ματ» στον Λάγκερμπακ στο ματς Σουηδίας – Τρίνινταντ, όταν η ομάδα του έμεινε με 10. Εφερε τον Γιορκ ακόμη πιο κοντά στους κεντρικούς αμυντικούς και έβαλε άλλον έναν γρήγορο κυνηγό, ώστε οι δύο που είχε μπροστά να κρατούν πίσω τρεις Σουηδούς. Ετσι, έμειναν για το υπόλοιπο γήπεδο 7 εναντίον 7, και το 0-0 έμεινε σχετικά εύκολα!

Ο Σκολάρι κατάφερε να κάνει την προβληματική Πορτογαλία να έχει αντίληψη και σκέψη νικητή. Το 2004 στο Ευρωπαϊκό τούς λύγισε η ψυχολογική πίεση. Ομως τώρα, έχοντας δουλέψει άλλα δύο χρόνια με αυτόν τον προπονητή, η διαφορά είναι ολοφάνερη. Το ότι σε ένα ματς με τόση ένταση, όπως αυτό με την Ολλανδία, οι Λουζιτανοί δεν κατέρρευσαν, το οφείλουν στην προσωπικότητα που τους δίνει ο Σκολάρι. Εντεκα νικηφόρα ματς σερί σε Μουντιάλ δεν είναι αμελητέο πράγμα. Και μην πείτε πως τα επτά πρώτα είναι με τη Βραζιλία, διότι ούτε άλλος το έχει καταφέρει με τη Βραζιλία, αλλά και τα επόμενα τέσσερα τα σημείωσε με την Πορτογαλία, παραδοσιακή λούζερ των μεγάλων τουρνουά.

Οσο για τον Χίντινκ, ο τίτλος του προπονητή του Μουντιάλ τού αξίζει ό,τι και να γίνει από εδώ και μετά και από οποιονδήποτε. Κάθε ματς του είναι σεμινάριο! Ο Μαρκ Βίντουκα, που δεν έχει δουλέψει με λίγους τεχνικούς στην καριέρα του, τον αποκάλεσε ιδιοφυΐα και τόνισε πως θα μετανιώσει πικρά η ομοσπονδία που τον άφησε να φύγει. Ο Μπρεσιάνο, σε δηλώσεις του πριν από το ματς με την Ιταλία, είχε επιλέξει το εγκώμιο του Ολλανδού, δίνοντας έμφαση στο πως τους αναλύει τον αντίπαλο και το παιχνίδι. «Μας λέει τι ακριβώς θα συμβεί και μας δίνει τρεις διαφορετικές επιλογές για κάθε εξέλιξη. Είναι φανταστικός».

Σαν παρτίδα σκάκι

Στο παιχνίδι του Καϊζερσλάουτερν ο Λίπι άφησε την Αυστραλία χωρίς πίεση στα μπακ, για να αναγκάσει το παιχνίδι να έρθει στο μισό γήπεδο και να έχει τη δυνατότητα των αντεπιθέσεων. Του πήγε καλά στα πρώτα 25 λεπτά, μέχρι να δώσει εντολή ο Χίντινκ στους δικούς του να αλλάζουν μπαλιές, για να κάνουν τους Ιταλούς να ανέβουν και να πρεσάρουν! Επιασε, και στο τέλος του ημιχρόνου η ισορροπία στο ματς ήταν φανερή. Εμοιαζε με παρτίδα σκάκι, αλλά η αποβολή –που δεν ήταν ούτε κίτρινη– του Ματεράτσι ανάγκασε τον Λίπι να οπισθοχωρήσει για να δώσει στον Χίντινκ μόνο μία επιλογή: να πάει για να πάρει το ματς! Ο Ολλανδός προτίμησε να ρισκάρει και να στείλει το παιχνίδι στην παράταση, κρατώντας και δύο αλλαγές. Αν ο Κανταλέχο δεν… ανακάλυπτε πέναλτι στο 94', πιθανότατα ο Χίντινκ θα οδηγούσε την Αυστραλία στην «οκτάδα». Το ότι δεν συνέβη δεν αλλάζει το μέγεθος της επιτυχίας. Μια ομάδα που κοίταξε στα μάτια τη Βραζιλία, που νίκησε την Ιαπωνία, που απέκλεισε την Κροατία, που –ας μην ξεχνάμε– άφησε έξω την Ουρουγουάη από τα τελικά, τώρα έπεσε ένδοξα, έχοντας κατοχή μπάλας και ποιοτικό παιχνίδι απέναντι στην Ιταλία. Αυτά μόλις πριν από μία δεκαετία θα ήταν ανέκδοτο, αλλά σήμερα η Αυστραλία (της οποίας το 10% του πληθυσμού ξενύχτησε κάθε φορά που η εθνική αγωνίστηκε στο Μουντιάλ) έχει ήδη μια τεράστια κληρονομιά. Για μια χώρα όπου το ποδόσφαιρο είναι πέμπτο σπορ στις προτιμήσεις, δεν είναι λίγο!

Ο γκραν μετρ Χίντινκ μπορεί να έχασε την παρτίδα από τον Λίπι, αλλά φεύγει για τον επόμενο σταθμό του, που θα είναι η Ρωσία, όχι μόνο με φουσκωμένο τραπεζικό λογαριασμό, αλλά κυρίως με τις μετοχές της εκτίμησης των ποδοσφαιρόφιλων προς το πρόσωπό του στα ύψη.