FC: Ο Μανωλάς είναι ο νεοέλληνας που μας μοιάζει

Μια ματιά που και που στον καθρέφτη όχι μόνο δεν κάνει κακό, αλλά χρησιμεύει ιδιαίτερα για να αναγνωρίσουμε τα εγγενή ελλατώματα και τις κακές πλευρές του χαρακτήρα μας, που πολλές φορές ορίζουν και καθοδηγούν τη συμπεριφορά μας. Επειδή βέβαια είμαστε εκ φύσεως εγωιστές δεν είναι και τόσο εύκολο να αναγνωρίσουμε τα στραβά και να αυτο-κατακριθούμε.

Καμιά φορά χρειάζεται το παράδειγμα ως παιδευτική διαδικασία για να γίνει κάτι κοινός τόπος, όχι τόσο για τη στόχευση του ανθρώπου που θα χρησιμοποιηθεί σε αυτό, όσο για να αναγνωρίσουμε πιο εύκολα μέσω αυτού κομμάτια του εαυτού μας που θα θέλαμε/ήταν χρήσιμο να αλλάξουμε.

Η χθεσινή αποβολή του Κώστα Μανωλά στο παιχνίδι με την Άντερλεχτ -και όσα την ακολούθησαν- είναι ένα τέτοιο, διότι συγκεντρώνει πολλών ειδών χαρακτηριστικά κομμάτια της νεοελληνικής παθογένειας:

Τάκλιν προορισμένο για τσαμπουκά

Το τάκλιν που επιχειρεί στον Γιοβάνοβιτς στη γραμμή του άουτ είναι σύμμιξη του εκνευρισμού του παίκτη η ομάδα του οποίου ηττάται κατά κράτος και της προδιάθεσης του εν λόγω παίκτη για καυγά. Ο Μανωλάς «ψάχνεται», είναι φανερό από την (αχρείαστη) φόρα και δύναμη που χρησιμοποιεί, όπως άλλωστε οι περισσότεροι από εμάς καθημερινά. Στο δρόμο, στις δημόσιες υπηρεσίες, στο σπίτι μας ακόμα -με όποιον κάνει το «λάθος» να μας κοιτάξει στα μάτια.

Κι ύστερα ήρθε η μανούρα

Πριν καν το σώμα του Σέρβου σταματήσει να σέρνεται λόγω τριβής, ο Μανωλάς έχει σηκωθεί όρθιος και ανοίγοντας τα χέρια πηγαίνει κατά πάνω του για να «ζητήσει τα ρέστα». Ποια ρέστα και από τι ακριβώς παραμένει άγνωστο, η συμπεριφορά του ωστόσο κάθε άλλο παρά ξένη μας είναι. Καθένας μας θα έχει να διηγθεί μια «δεν φτάνει που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι» ιστορία με κάποιον τσαμπουκαλή, που όχι μόνο δεν ζήτησε συγνώμη για το ότι προκάλεσε, αλλά αντιθέτως επιτέθηκε στο θύμα του σαν να είναι αυτός ο θιγμένος της ιστορίας.

«Έφαγα ντιρέκτ από τον Τάισον!»

Πράξη δεύτερη: η πτώση. Με το που ο Γιοβάνοβιτς ακουμπάει το κεφάλι στο στέρνο του (μέχρι εκεί έφτανε, άσχετα αν θα ήθελε να κάνει «κριαρομαχία»), οι μνήμες τόσων και τόσων περιστατικών σε αντίστοιχους αγώνες ενεργοποιείται αυτόματα. Χέρια στο πρόσωπο, σώριασμα, βαρελάκια. Τινάζουμε πόδια, κρυφοκοιτάζουμε και περιμένουμε. Όχι πολύ πειστικό αυτή τη φορά, αλλά θέατρο. Σαν αυτό που παίζεται καθημερινά -όχι μόνο από τους νεοέλληνες είναι η αλήθεια, παντού συμβαίνει- με τα «είμαι άρρωστος» στη δουλειά, «έχω πονοκέφαλο» για αποφυγή σεξ, «θέλω να μείνω λίγο μόνος/η, να σκεφτώ» ως προοίμιο χωρισμού κ.ο.κ.

Με στηρίζω μέχρι τέλους

Ξέρει καλά ότι όχι μόνο δεν αδικήθηκε, αλλά είναι αυτός ο οποίος έχει κοροϊδέψει τους πάντες. Ξέρει καλά ότι αρκεί ένα ζουμάρισμα της κάμερας για να αποδειχτεί η αλήθεια. Όμως η παράσταση δεν έχει τελειώσει. Πριν βγει θα χειροκροτήσει ειρωνικά τον κόσμο και τον διαιτητή, στον οποίο θα κάνει μάλιστα και «thumbs up» τύπου «μπράβο μεγάλε, άξιος ο μισθός σου και σήμερα». Όπως ακριβώς έχουμε κάνει όλοι μας έστω και μια φορά στη ζωή μας, γνωρίζοντας ότι βρισκόμαστε πλήρως εν αδίκω, «για να μην ρίξουμε τα μούτρα μας δημοσίως»...

Μπόνους: Το επίθετο-εξασφάλιση

Εκτός από όλ αυτά, στην περίπτωση του Μανωλά έχουμε και έναν άνθρωπο που έχει την «ατυχή τύχη» να κουβαλάει ένα επίθετο βαρύ σαν ιστορία. Ένα επίθετο που τράβηξε πάνω του τη δημόσια προσοχή, τον έφερε στην ΑΕΚ, τον έκανε αγαπητό, του έδωσε το δικαίωμα να αποδείξει ότι δικαίως ξεχωρίζει. Την ίδια στιγμή όμως, το επίθετο αυτό έχει και υποχρεώσεις:

Είναι «τζάκι» και οι απόγονοι των «τζακιών» δεν είναι και ιδιαίτερα δημοφιλείς αυτόν τον καιρό. Αυτό που κάποτε ήταν το διαβατήριό τους, τώρα αποδεικνύεται το μεγαλύτερο βαρίδι τους. Και αυτό πρέπει να μάθει να το διαχειρίζεται. Αν αποδείξει με την πορεία του ότι μπορεί να φτάσει έστω και στο 50% των ποδοσφαιρικών δυνατοτήτων του θείου του, το φίλτρο της κριτικής απέναντί του θα είναι διαφορετικό. Μέχρι τότε όμως συμπεριφορές σαν κι αυτή θα τον κάνουν απλώς καταγέλαστο, υπενθυμίζοντας ταυτοχρόνως σε όλους εμάς τους υπόλοιπους πτυχές του χαρακτήρα μας που αναδεικνύουν τον συμπεριφορικό μας αναλφαβητισμό.

Γιάννης Τσαούσης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr