Η ιστορία πέρασε «στα ψιλά» των εγχώριων ΜΜΕ, αν και έχει υψηλό πρακτικό και σημειολογικό ενδιαφέρον. Μέχρι χθες το βράδυ φήμες οργίαζαν ότι οσονούπω η αγγλική ομοσπονδία ποδοσφαίρου θα αποκάλυπτε το όνομα ενός πολύ γνωστού παίκτη της Πρέμιερ Λιγκ, ο οποίος βρέθηκε θετικός σε τεστ κοκαϊνης. Όταν τελικά το όνομα που διέρρευσε ήταν αυτό του άσημου Σκωτσέζου επιθετικού Γκάρι Ο’ Κόνορ, ο κόσμος ξενέρωσε.
Τσάμπα η αναμονή, τσάμπα όλα τα στοιχήματα, τσάμπα η καυλάντα στο Twitter... Τι κρίμα! Υπήρχαν αρκετοί βέβαια που έλπιζαν ότι υπάρχει ολόκληρη λίστα με παίκτες που έχουν κατά καιρούς «υποτροπιάσει» και ότι η ομοσπονδία ίσως αναγκαζόταν -κάτω από το δημόσιο βάρος της απαίτησης- να τη δώσει στη δημοσιότητα, αλλά φευ! Το μόνο που συνέβη είναι να αρχίσει στα αγγλικά ΜΜΕ ένα debate που κατά καιρούς ξανάρχεται στο προσκήνιο: Έχει δίκιο ή όχι η αγγλική ομοσπονδία να υπερασπίζεται την πολιτική της σχετικά με το αντι-ντόπινγκ, η οποία δεν προβλέπει τη δημοσιοποίηση των ονομάτων των παραβατών; Η μεν ομοσπονδία ισχυρίζεται πως ναι, μια και διεξάγει αυτά τα τεστς με γνώμονα ότι οι ποδοσφαιριστές αποτελούν παραδείγμα για τους πιτσιρικάδες κι έτσι πρέπει πάντα η γενική εικόνα του αθλήματος να είναι «καθαρή». Στο πλαίσιο αυτό, με ελάχιστες εξαιρέσεις, τα ονόματα αυτών που πιάνονται δεν δίνονται στη δημοσιότητα διότι η ομοσπονδία πιστεύει ότι πρέπει να δίνεται σε όλους «μια δεύτερη ευκαιρία να νικήσουν τους δαίμονές τους» και όχι να εξευτελίζονται.
Η άλλη πλευρά ισχυρίζεται ότι α) Λόγω του γεγονότος ότι οι επίσημες καταγραφές αποδεικνύουν πως το πρόβλημα της χρήσης ναρκωτικών δεν είναι ενδημικό στο αγγλικό ποδόσφαιρο και β) λόγω του ότι πλέον η χρήση των «recreational drugs» («ελαφρά ναρκωτικά») είναι τόσο διαδεδομένη, θα έπρεπε είτε να εξαιρεθεί εντελώς του ελέγχου (π.χ. χρήση χασίς) ή -εφόσον αυτό δεν συμβεί- να επιδειχτεί μηδενική ανοχή στους παραβάτες, η οποία θα περιλαμβάνει και τη δημόσια διαπόμπευση. Αυτό που δεν κατανοούν με τίποτα είναι τη λογική της «επιλεκτικής δημοσιοποίησης», κάτι που επιβεβαιώνεται με μια ματιά στα επίσημα αρχεία** του οργανισμού UK Anti-Doping τα οποία επιβεβαιώνουν ότι τα τελευταία εξίμισι χρόνια έχουν καταδικαστεί για χρήση διάφορων ναρκωτικών ουσιών (μαριχουάνα, κοκαϊνη, έκστασι κλπ.) 24 ποδοσφαιριστές, όμως μόνο τα ονοματεπώνυμα των Πάντι Κένι, Γκεντ Σμιθ, Ντάνι Κανταμαρτέρι, Σον Νιούτον και Όλαφουρ Γκότσκαλκσον έχουν γίνει γνωστά. Γιατί αυτοί και όχι οι υπόλοιποι; Τι είδους δικαιοσύνη είναι αυτή, αναρωτιούνται;
Εσείς τώρα, με τη σειρά σας, μπορεί να αναρωτιέστε τι μας έπιασε και ασχολούμαστε με το αντι-ντόπινγκ στην Αγγλία. Υπάρχει λόγος. Κι αυτός είναι ότι ξεκίνησε μια σεζόν στης οποίας τα (ήδη αρκετά) προβλήματα προστίθεται η απορία αν διεξαχθούν έλεγχοι στους αθλητές, όπως δεν έγινε πέρυσι καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς. Αν σ’ αυτό προσθέσετε και τις πληροφορίες που λένε ότι η WADA σκέφτεται σοβαρά να βάλει οσονούπω λουκέτο στο ελληνικό τμήμα αντι-ντόπινγκ λόγω αναξιοπιστίας, εύκολα καταλαβαίνετε πόσο ψηλά πρέπει να σηκώσουμε το βλέμμα για να δούμε πως μια άλλη χώρα αντιμετωπίζει το θέμα σε επίπεδο ηθικής, τη στιγμή που εμείς οι ίδιοι δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε -ούτε δια το τυπικόν- σε κανένα επίπεδο.
Γιάννης Τσαούσης
*Με πληροφορίες από τις ηλεκτρονικές εκδόσεις του BBC και της Guardian.
**Ολόκληρη την επίσημη λίστα των παραβάσεων στο αγγλικό ποδόσφαιρο μεταξύ 2004-10 μπορείτε να δείτε εδώ.
Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr