Πώς να ξεχάσεις μια τέτοια παράδοση; (Sportday / Χρήστος Σωτηρακόπουλος)

Την τελευταία φορά που Σουηδία και Αγγλία συναντήθηκαν σε επίσημο ματς, πριν από τέσσερα χρόνια στην Απω Ανατολή, πολλοί παίκτες των Σκανδιναβών έπαιζαν στην Πρέμιερσιπ.

Ενας από τους πολλούς αναλυτές αγώνων στην αγγλική τηλεόραση πήρε σαν βάση το γεγονός ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν ήταν καν βασικοί στις ομάδες τους και έβγαλε αβίαστα το συμπέρασμα ότι οι Αγγλοι θα νικούσαν εύκολα. Ο Νίκλας Αλεξάντερσον, που ήταν αναπληρωματικός στη Σέφιλντ Γουένσντεϊ, σκόραρε, ο Αντερς Σβένσον, που είχε προβλήματα για να γίνει βασικός στη Σαουθάμπτον, αναδείχτηκε παίκτης του αγώνα και το τελικό 1-1 ανέβασε σε 34 τα χρόνια που οι Σουηδοί έμεναν αήττητοι από την Αγγλία! Τα εύκολα συμπεράσματα στο ποδόσφαιρο πάντα ανάγκαζαν όποιον τα έβγαζε να ψάχνει λαγούμι να κρυφτεί! Τώρα, στην Κολωνία, η Αγγλία είναι με δύο πόντους παραπάνω από τη Σουηδία ήδη στην επόμενη φάση, αλλά ακόμη ψάχνει την πρώτη νίκη στα μεταξύ τους παιχνίδια από το 1968. Τότε ακόμα έπαιζαν οι «ήρωες του '66», οι ποδοσφαιριστές που χάρισαν στη χώρα που γέννησε το ποδόσφαιρο το μοναδικό τρόπαιό της. Ο Μπόμπι Τσάρλτον, ο Μάρτιν Πίτερς και ο Ρότζερ Χαντ είχαν σκοράρει στο 3-1, με το οποίο η τότε πρωταθλήτρια κόσμου στο τελευταίο της φιλικό πριν από τα τελικά του Κυπέλλου Εθνών στην Ιταλία είχε νικήσει τους Σουηδούς στο «Γουέμπλεϊ». Από τότε κάθε συνάντηση των μεν με τους δε έκρυβε πόνο για την Αγγλία. Τέσσερις ήττες και επτά ισοπαλίες, με πιο χαρακτηριστικά ματς αυτά του 1988 στον «ναό του ποδοσφαίρου», όπου ολομόναχος ο Γκλεν Χιζέν κράτησε την Αγγλία στο 0-0, και εκείνο του 1992 στο Euro, όταν το γκολ του Πλατ εξουδετερώθηκε από τον Τόμας Μπρολίν και οι Σουηδοί προκρίθηκαν στην ημιτελική φάση με 2-1.

Οι Σουηδοί και στη Γερμανία, όπως σε κάθε μεγάλη διοργάνωση, έχουν έρθει με παίκτες που κερδίζουν το ψωμί τους στα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Ο Αλεξάντερσον και ο Σβένσον υπάρχουν ακόμα, όπως ο Λίντεροθ που πέρασε από την Εβερτον, ο Ολμπακ που ήταν αναπληρωματικός του Κράουτς στην Αστον Βίλα, ο Ραμί Σααμπάν που ήταν τρίτος τερματοφύλακας για ένα διάστημα στην Αρσεναλ, ο Λούτσιτς που πέρασε από τη Λιντς, ο Εντμαν που αγωνίστηκε αλλά δεν έπεισε στην Τότεναμ και ο Γιόνσον που άνηκε για ελάχιστο καιρό στο ρόστερ της Νόριτς. Αν μοιάζει με ιστορία που στην Αγγλία την έχουν ξαναζήσει, αυτή τη φορά κανένας ειδικός δεν τολμά να προβλέψει πως επειδή όλοι αυτοί απέτυχαν στον απαιτητικό κόσμο της Πρέμιερ Λιγκ, θα είναι παιχνιδάκι στα χέρια των ακριβοπληρωμένων σταρ του Ερικσον. Γιατί μπορεί πια οι περισσότεροι από αυτούς να αγωνίζονται στην Γκέτεμποργκ, την Ελφσποργκ και τη Χάκεν, αλλά, πρώτον, μαζί είναι πάντα ένα δύσκολο σύνολο και, δεύτερον, υπάρχουν ακόμα αρκετοί που η καριέρα τους αποδεικνύει εύγλωττα την αξία τους. Ο Λιούνγκμπεργκ, ο Ιμπραΐμοβιτς, ο Λάρσον, ο Ισακσον, ο Βίλχεμσον και ο Μέλμπεργκ είναι σκληρά καρύδια και ξέρουν ότι το ζητούμενο στο ανακαινισμένο στάδιο της Κολωνίας δεν είναι να κρατήσουν το εντυπωσιακό αήττητο των 38 χρόνων ζωντανό, αλλά να μην εξαρτώνται από τις διαθέσεις του Τρίνινταντ απέναντι στην Παραγουάη. Μία ισοπαλία για τη Σουηδία θα αρκεί για να είναι και πάλι στην επόμενη φάση σε μία μεγάλη διοργάνωση, όπως το 2004 στην Πορτογαλία και το 2002 στην Κορέα.