FC: Έξω παίζουν μπάλα. Εδώ, μην σας πω τι παίζουμε...

Στην Ελλάδα το πρωτάθλημα ξεκίνησε με κλειδάριθμους και multiple choice: ομάδα Α, ομάδα Β, ομάδα Χ που μπορεί να πάρει τη θέση της Ψ, ομάδα που κάποια στιγμή θα παίξει με κάποιον - πρώτα ο Θεός κ.ο.κ. Στα ξένα, εκεί που οι άνθρωποι ζούσαν στα δέντρα όταν εμείς παίζαμε στοίχημα στην Ασία, οι ομάδες ενισχύθηκαν, έκαναν προετοιμασία, μονταρίστηκαν και βγήκαν στην «σκηνή» για να ευχαριστήσουν τον κόσμο που πλήρωσε εισιτήριο, τα κανάλια που αγόρασαν τα τηλεοπτικά τους δικαιώματα, τους χορηγούς που τους χρύσωσαν: 8 έβαλε η Γιουνάιτεντ, 5 η Σίτι, 6 η Ρεάλ, ένα σωρό γκολ η Λίβερπουλ, η Βαλένθια, η Τσέλσι.

Αλλά τι ξέρουν κι αυτοί οι κακόμοιροι; Μυρωδιά δεν παίρνουν από μπάλα. Μα να φάει 8 η Άρσεναλ και να μην έχουμε λαϊκά δικαστήρια; Να μην μείνει στο Μάντσεστερ ο Βενγκέρ για παραδειγματισμό; Να μην περιμένουν οι οπαδοί της Σαραγόσα τους παίκτες έξω από το γήπεδο; Να μην απειλήσουν οι Τοτεναμαίοι τους παίκτες τους, ότι θα τους βλέπουν πολύ συχνά και να τους περιμένουν και στα σπίτια τους; Τς τς τς, βλάχοι παιδί μου, άξεστοι...

Και προσέξτε, δεν έπεσαν οκτάρες και πεντάρες σε κανέναν νεοφώτιστο. 8 έφαγε η μεγάλη Άρσεναλ και 5 η πολύ καλή Τότεναμ και μάλιστα στο σπίτι της. Μόνο που εκεί, το ποδόσφαιρο αντιμετωπίζεται σαν διασκέδαση, ακόμα κι όταν το αποτέλεσμα είναι ανάποδο. Και οι φίλοι της Άρσεναλ, της Τότεναμ, της Σαραγόσα, απόλαυσαν θέαμα υψηλού επιπέδου, λόγω της εξαιρετικής εμφάνισης της αντίπαλης ομάδας. Ε, και; Αυτό το κάνει να είναι χειρότερο θέαμα; Ασφαλώς και όχι: αν καταφέρεις να ξεφύγεις από τη μιζέρια και την ανάγκη να επιβεβαιώνεσαι μέσα από τα αποτελέσματα της ομάδας, να βλέπεις το δοκάρι σαν προέκταση του ανδρισμού σου και να αντιμετωπίζεις κάθε τι ξένο σαν συνώνυμο της Κόλασης, τότε μπορεί να συνυπάρχουν μέσα η στενοχώρια για την ήττα της ομάδας σου, παρέα με την ευχαρίστηση γι’ αυτό που είδες.

Και μπορεί επίσης να δεις κινήσεις, σαν της Άρσεναλ, που θα κάνει δώρο τα εισιτήρια του επόμενου εκτός έδρας αγώνα, στους οπαδούς της που ταξίδεψαν στο Μάντσεστερ κι έζησαν την οκτάρα. Δεν επέλεξε να τους καλοπιάσει με ανακοινώσεις και με γκάζια της διοίκησης στους παίκτες, του τύπου «όποιος δεν μπορεί, να βγάλει τη φανέλα και να φύγει» ή με πρόστιμα ή στέλνοντας την άμυνα να προπονείται με τις μπουλτζόζες. Πολιτισμός μπορεί να υπάρχει και στη νίκη και στην ήττα. Όπως και αίσθηση του μέτρου επίσης.

Αλλά είπαμε: τι ξέρουν κι αυτοί οι ξένοι από μπάλα; Τι ξέρουν από τεστοστερόνη, αδρεναλίνη και μεγάλες συγκινήσεις; Φλώροι είναι και «ντιντήδες». Όχι σαν κι εμάς εδώ, που είμαστε σερνικοί, πιάνουμε την πέτρα και τη στίβουμε και τραβάμε και εισπνοές από τα δακρυγόνα, σαν να είναι Αερολίν άμα λάχει...

Κώστας Βαϊμάκης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr