ΑΕΚ 2011-12

Το σύνθημα που μεγάλωσε γενιές και γενιές οπαδών της το λέει ξεκάθαρα:

«ΑΕΚ σημαίνει δεν απογοητεύομαι»!

Ε, τώρα κι αν είναι ώρα να το επιβεβαιώσει.

Χωρίς σταρ, λεφτά και… μετόχους -αλλά με το κεφάλι ψηλά απ’ τα στημένα και «κορώνες» πάνω του, Δέλλα-Λυμπερόπουλο-Γκούντγιονσεν, η «Ένωση» του 2011-12 ψάχνει ξανά το «δέσιμο» με τον κόσμο της, που τόσο πολύ της έχει λείψει.

Και ποιος ξέρει πού θα τη βγάλει.

Εξάλλου, η ΑΕΚ πάντα έκανε ζημιές όταν την είχαν «ξεγραμμένη»…

Γράφει ο Γιώργος Μαραθιανός

Η επιστροφή στους τίτλους έπειτα από εννέα χρόνια (με την κατάκτηση του Κυπέλλου) άφησε γλυκιά τελευταία γεύση σε μια ακόμα «πικρή» σεζόν. Η επιστροφή της ΑΕΚ σε εποχή (περίπου) 2004 είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό τι… γεύση θ’ αφήσει σ’ αυτή που ξεκινά.

Με τους μετόχους να υπενθυμίζουν σε κάθε ευκαιρία πόσο πολύ… μετάνιωσαν που ασχολήθηκαν μαζί της και τη διοίκηση να ψάχνει «πλάτη» (μέσω των Supporters) στις ήδη φορτωμένες -λόγω εποχής- πλάτες του κόσμου, το σχέδιο «ΔΝΤ» ήταν-μετατράπηκε-διαμορφώθηκε (ο καθένας διαλέγει όποιο ρήμα προτιμά) σε μονόδρομο για την «Ένωση» φέτος.

Αφού, λοιπόν, οριστικοποιήθηκε ότι θα βαδίσει σ’ αυτόν μαζί με τον Μανόλο Χιμένεθ (στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του), «ζωγραφίστηκε» στον Ανδαλουσιανό το -όχι μόνο όμορφο- τοπίο.

Με… μουτζούρες τις τεράστιες απώλειες στο ρόστερ -λόγω πωλήσεων (Σκόκο), ασυμφωνιών (Μπλάνκο), απαλλαγών από βαριά συμβόλαια (Σάχα), αστάθμητων παραγόντων (Ντιόπ) και αστοχιών της διοίκησης (Μίτσελ). Αλλά και «πινελιές» τη μεγάλη μεταγραφή του Γκούντγιονσεν, τα «πουλέν» του από τη Σεβίλλη (Κάρλος-Κάλα) και τις ανανεώσεις των ζωτικών Δέλλα-Λυμπερόπουλου-Γεωργέα.

Αν σ’ αυτές προστεθεί και ο χαφ που θα κλείσει την «τρύπα» στο κέντρο (Βάργκας) κι ένας ακόμα φορ, ίσως ο Χιμένεθ ξεχάσει ότι οι μεταγραφές δεν ήταν όλες δικές του εισηγήσεις -και ίσως τα διαρκείας «ξεκολλήσουν» κάπως από τις 8.000 που έχουν αποφασίσει ότι «βρέξει-χιονίσει» θα βρίσκονται στο κάτω διάζωμα του ΟΑΚΑ.

Από ‘κει που -όπως αποδείχθηκε δια της… απουσίας της από τα σκάνδαλα- θα παρακολουθούν μια αν μη τι άλλο «καθαρή» ομάδα. Μια τέτοια που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα τους προσφέρει μπαλάρα, τίτλους κι ευρωπαϊκές πορείες. Αλλά πού υπόσχεται πως θα μπορεί να τους κοιτάζει πάντα στα μάτια χωρίς να ντρέπεται για την προσπάθεια της. Στην ΑΕΚ (και το ελληνικό ποδόσφαιρο) της σύγχρονης εποχής δεν είναι λίγο πράγμα…

Ήρθαν: Κοντοές (25 Α), Σιαλμάς (25 Ε), Μπουγαΐδης (18 Α), Μπέλεκ (18 Ε δαν.), Κάρλος (23 Μ), Κάλα (21 Α δαν.), Τσουκαλάς (19 Α), Κατσέτης (15 Μ), Κωνσταντόπουλος (33 Τ), Γκούντγιονσεν (33 Ε), Χέλγκασον (22 Α), Τσίτας (20 Ε)

Έφυγαν: Ντιόπ (ελεύθερος), Μίτσελ (Χετάφε), Σκόκο (Αλ Αΐν), Μπλάνκο (Σαν Λούις), Νασούτι (Ρίβερ Πλέιτ), Ματέος (Σαραγόσα), Γιάχιτς (ΑΠΟΕΛ), Σάχα (Ρασίνγκ), Έντερ (Κρισιούμα), Ντρπιτς (ελεύθερος), Νταντόμο (Εργοτέλης), Λούκατς (ελεύθερος), Κουτρομάνος (Παναιτωλικός), Μπαχά (Σαμπαντέλ), Παληγεώργος (ελεύθερος), Ιντζόγλου (Ατρόμητος), Τσαμουρλίδης (ΑΟ Γλυφάδας), Αμπντουραμάνι (δαν. ΑΟ Γλυφάδας)