Mε τέτοια χάλια, δύσκολα και τα πλέι-οφ

Το να μην παίζει μια ομάδα στα φιλικά δεν λέει τίποτα.

Όπως, δεν λέει τίποτα ακόμα κι όταν κερδίζεις φιλικά όπως πέρσι.

Το ζήτημα είναι πως αυτή η ΑΕΚ είναι πολλά επίπεδα κάτω κι από την περσινή.

Γράφει ο Κώστας Μιαούλης

Έχει τρανταχτές ελλείψεις και το βασικότερο δεν είναι πως δεν μπορεί να σκοράρει, αλλά δεν είναι σε θέση να βάλει καν παίκτες στην αντίπαλη περιοχή. Για την ακρίβεια το τελευταίο συνέβη στο 45ο λεπτό για πρώτη φορά στο παιχνίδι.
Ο Χιμένεθ υποχρεωτικά, από τη στιγμή που δεν έχει στη διάθεση του βαρβάτα χαφ, πάει σε αυτό το 4-2-3-1.

Μόνο που σε αυτή την προσπάθεια να χωρέσει όλα τα βαριά του όπλα μέσα η ΑΕΚ δεν είναι απλά δυσκίνητη, αλλά οι παίκτες της δεν κάνουν καν κίνηση χωρίς τη μπάλα. Τα άκρα προσπαθούν να προσφέρουν έξτρα λύσεις ανεβαίνοντας, αλλά ούτε ο «Φούλης», ούτε ο Καράμπελας μπορούν να ανεβοκατεβαίνουν ακατάπαυστα, ειδικά από τη στιγμή που δεν υπάρχουν κόφτες της προκοπής και η άμυνα στις αντίπαλες αντεπιθέσεις μοιάζει ανυπεράσπιστη.

Από «πουλήματα» της μπάλας άλλο τίποτα, αφού δύσκολα να βγουν περισσότερες από τρεις πάσες, ενώ το transition είναι πιο αργό από… μνημόσυνο ακολουθία. Για να πάει μπροστά η μπάλα χρειάζονται… αρκετές ημέρες. Γνωρίζω πως αν δεν αποκτηθούν χαφ της προκοπής, δύσκολα θα δούμε άλλο σύστημα.

Τουλάχιστον ο Ισπανός, ας επιχειρήσει να ρίξει στη μάχη παίκτες που ξέρουν να παίξουν από τα άκρα και να δώσουν λίγο ταχύτητα. Ο Λυμπερόπουλος πλέον μπορεί να παίζει ή κορυφή ή πουθενά και ο Χοσέ Κάρλος για να μπορεί να τσουλήσει λίγο η μπάλα, πρέπει να πάει στον άξονα. Κατά τα άλλα και σε γενικές γραμμές: Δεν ξέρω αν η υπέρτατη δύναμη ασχολείται με το ποδόσφαιρο για να βάλει το χέρι της, οι…μέτοχοι όμως, σίγουρα, πρέπει να το βάλουν! Αλλιώς ακόμα και η είσοδος στα πλέι-οφ, της Σούπερ Λίγκ, με τέτοια εικόνα, φαντάζουν δύσκολη υπόθεση.