Ο Μιραλάς ξύπνησε. Ο Ριέρα με τον Τοροσίδη πότε θα ξυπνήσουν

Καμιά νίκη ρε παιδιά! Γιατί μην γελιόμαστε. Θυμόμαστε όλοι εκείνο το καλοκαίρι που ο Ολυμπιακός έριχνε πεντάρες στα φιλικά και μετά την πάτησε στο Τσάμπιονς Λιγκ. Επί Σόλιντ. Και το φέρνουμε σαν παράδειγμα μετά από κάθε αποτυχία σε φιλικό, κάθε καλοκαιριού.

Μόνο που μην μου πείτε ότι σας αρέσει και το φετινό, με τις τρεις ισοπαλίες και τις δύο ήττες του Ολυμπιακού στα πέντε πιο δυνατά φιλικά του. Κι αυτό που σου την σπάει είναι ότι βλέπεις πάνω κάτω το ίδιο έργο κάθε φορά. Με την ομάδα να αξίζει καλύτερο από αυτό που συνήθως παίρνει. Αλλά όταν κάτι γίνεται συνεχώς, ξεπερνάει το όριο της σύμπτωσης.

Σίγουρα είναι σημαντικό ότι ο Ολυμπιακός δίνει καλά φιλικά κι όχι της πλάκας. Με ομάδες από την Αγγλία, τη Γερμανία, την Ολλανδία και το Βέλγιο-κι αύριο μεθαύριο από την Ιταλία και την τούρκικη Γαλατασαράϊ. Μέσα κι έξω. Θα μπορούσε να παίζει περισσότερα ματς με Πολόνιες Βαρσοβίες και να κάνει και τις λεγόμενες νίκες ψυχολογίας.

Από την άλλη, όμως, όπως και να το κάνουμε, είναι ενοχλητικό να βλέπεις μία ομάδα να μην μπορεί να παίξει πάνω από ένα ημίχρονο καλά. Σε μόνιμη βάση!

Βλέπεις στο α' ημίχρονο τον Ολυμπιακό να πνίγει την Μπρόμιτς, να παίζει ωραία με την μπάλα πάντα χάμω, με τη μία, με τις γραμμές κοντά, με όλη την ομάδα του πολύ ψηλά και να έχει στατιστικά το ματς κατοχή μπάλας 67-33, τελικές προσπάθειες 17-2, αποκρούσεις 1-7, κόρνερ 10-1!!! Και να είναι το σκορ μόλις 2-1!!! Και με τα γκολ από ένα φάουλ-κομπίνα κι από ένα πέναλτι! Ακόμη δε και το δοκάρι του Τζιμπούρ τελικά να είναι από στημένη φάση.

Και πας στο β' ημίχρονο και κάνεις στα υπόλοιπα 45 λεπτά δύο φάσεις όλες κι όλες, μία πάλι από φάουλ-κομπίνα και μία το ακυρωθέν γκολ του Μανιάτη από την υπόδειξη του επόπτη Γιαννουγλίδη, ο οποίος θέλησε προφανώς να συναγωνιστεί τον β' βοηθό Τζωρτζάκο σε αποφάσεις κόντρα στον Ολυμπιακό-κύριε Βασάρα να τους ξαναδούμε στο Καραϊσκάκη, ε; Για να τους έχουμε αντί για φρούτα, ψάρια πριν το ματς, μήπως και βλέπουν καλύτερα…

Τέλος πάντων, ένα πράγμα που κόβει τα πόδια κάθε ομάδας είναι τα γκολ σε σημεία κλειδί ενός αγώνα. Κι ο Ολυμπιακός χθες ισοφαρίστηκε για πρώτη φορά ένα λεπτό αφότου προηγήθηκε και για δεύτερη φορά με την έναρξη του β΄ ημιχρόνου. Σε εκείνο το χρονικό σημείο, η Μπρόμιτς είχε τρία σουτ και δύο γκολ. Ε, αυτό το δύο γκολ στα τρία σουτ σε πεθαίνει!

Δεν μπορείς να πεις ότι τα έπνιξε ο Κοστάντσο, που στο τέλος τέλος είχε δύο σωτήριες επεμβάσεις στα τέσσερα καλά σουτ των Άγγλων, συν δύο αποτελεσματικές εξόδους, εκ των οποίων η μία ήταν καμικάζι. Αλλά στο πρώτο γκολ, που όντως άνοιξε το τείχος, δεν ήταν και καμία σουτάρα κιόλας. Και στο δεύτερο γκολ έκανε μία κακή εντύπωση ότι δεν σηκώθηκε ρε παιδί μου να προσπαθήσει να διώξει. Για να είμαι δε ειλικρινής, τέτοιο γκολ σαν το φάουλ του 1-1, έχω ξαναδεί να τρώει ο Κοστάντσο! Στο Βασιλεία-Σπαρτάκ Μόσχας 2-3 για το Γιουρόπα Λιγκ και δη στο 90ο λεπτό. Φάση καρμπόν.

Ένα από τα ευχάριστα, πάντως, χθες ήταν ότι ξύπνησε ο Μιραλάς, που βγάζει κλάση στα καλά του. Αυτό το δεκάλεπτο από το 1-0 έως το 20 με τις πέντε φάσεις (!) του Ολυμπιακού, δύσκολα το βλέπεις από πολύ μεγάλες ευρωπαϊκές ομάδες. Και κύριος πρωταγωνιστής ήταν ο Βέλγος.

Απομένει να δούμε πότε θα ξυπνήσουν και δύο άλλα μεγάλα στελέχη, ο Ριέρα κι ο Τοροσίδης. Ο Έλληνας άσος, όπως από προχθές το βράδυ είχα σημειώσει, θα ήταν ρεζέρβα του Μανιάτη στο ματς με την Μπρόμιτς. Κι όταν μπήκε φάνηκε πάλι ότι δεν έχει βρει τα πατήματά του. Ο δε Ισπανός αυτή τη φορά δεν είχε ούτε αυτές τις λίγες, δύο τρεις, στιγμές λάμψης που μας έχει συνηθίσει ανά ματς. Δεν ξέρω αν οφείλεται στο ότι τον έβαλε από δεξιά, επειδή ο Μιραλάς βολεύεται από αριστερά-αλλά αμφιβάλλω, πολύ.

Ένας άλλος Ισπανός, ο Ουρτάδο, προστατεύθηκε από τον Βαλβέρδε, αφού τον άφησε στον πάγκο επί 93 λεπτά, γλιτώνοντάς τον από τυχόν αποδοκιμασίες…

Και κάτι άσχετο: Η Νάπολι δανείζει τον Γκαργκάνο, αλλά ζητάει ενοίκιο κάπου 800 χιλ. Ευρώ. Κι ο παίκτης θέλει 1,1 εκ. Ευρώ. Αν όντως τα λεφτά είναι αυτά, άρα με την εφορία σχεδόν 3 εκ. Ευρώ, ο Ολυμπιακός δεν τα δίνει για ένα χρόνο. Αν…

Κ. Νικολακόπουλος