Τόσο για τους ποδοσφαιριστές και τους προπονητές όσο και για τους αθλητικογράφους, αυτή είναι η πιο άχαρη περίοδος της σεζόν. Πολύ τρέξιμο και τόνοι ιδρώτα μαζεμένοι σε ξύλινους κουβάδες (συν φωτογραφίες σε ειδυλλιακά, καταπράσινα τοπία, πλάι σε κοπάδια με μοσχοαναθρεμμένες αγελάδες που μουγκανίζουν χαρμόσυνα) για τους μεν, ανάγκη διατήρησης επικαιρότητας με τα ελάχιστα σε safe mode για τους δε.
Αμφότεροι ζουν κάθε χρόνο αυτή την περίεργη εποχή κάνοντας το καλύτερο που μπορούν, γιατί αυτή είναι η δουλειά τους. Αυτός, όμως, που δίνει ουσία και υπόσταση στην προσπάθειά τους είναι ο οπαδός και μόνο αυτός: Ο πιστός ακόλουθος της ομάδας, αυτός που χειμώνα-καλοκαίρι δεν χαλαρώνει την παρακολούθηση, είναι σε συνεχή επαγρύπνηση για τα τεκταινόμενα και ρουφάει σαν σφουγγάρι κάθε σημαντικό και ασήμαντο νέο. Είναι πάντα εκεί, δεν είναι ευκαιριακός, δεν προδίδει την αγάπη του και δεν προδίδεται απ’ αυτήν. Οφείλουμε λοιπόν χίλια μπράβο και καθολική αναγνώριση σε σένα, ακούραστε εργάτη, που μέσα σ’ ένα καλοκαίρι κουφόβρασης και κοινωνικής αστάθειας παραμένεις αταλάντευτος ως προς τις αρχές σου και ακολουθείς το «πρόγραμμά» σου μέχρι κεραίας. Μακάρι να υπάρξουν κι άλλοι άξιοι, οι οποίοι να φανούν κάποτε ικανοί για να πάρουν μέρος σ’ αυτό το τελετουργικό, με την αφοσίωση που μόνο εσύ τόσα χρόνια επιδεικνύεις:
*Γιατί μόνο εσύ μπορείς να θυσιάσεις κάθε «ανούσιο» μπάνιο και κάθε «ποταπή» πρόταση για απογευματινή έξοδο ώστε να κάτσεις να παρακολουθήσεις φιλικό της ομάδας σου με τη «μικτή ντελιβεράδων Ίνσμπρουκ και περιχώρων» χωρίς ριπλέι και με μονοκάμερο, με την ίδια αγωνία που θα έβλεπες π.χ. ένα Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός. Και, φυσικά, θα προγραμματίσεις ώστε το τέλος των διακοπών σου να συμπίπτει με την πρώτη εντός έδρας «πρόβα τζενεράλε της ομάδας ενόψει της νέας σεζόν».
*Γιατί μόνο εσύ δεν θα κλείσεις την τηλεόραση αμέσως μόλις ο διαιτητής σφυρίξει την λήξη, αλλά θα περιμένεις ευλαβικά για να ακούσεις τις «δηλώσεις των πρωταγωνιστών», τον προπονητή της ομάδας να δηλώνει ότι «δεν τον ενδιαφέρουν τα φιλικά» και ότι «όσο περνάει ο καιρός η ομάδα θα παρουσιάζεται όλο και καλύτερη». Εννοείται, δε, ότι λίγες ώρες μετά θα ψάχνεις εναγωνίως σε σάιτς και εφημερίδες την «κριτική» και την «βαθμολογία» των παικτών που αγωνίστηκαν, για να έχεις ολοκληρωμένη εικόνα.
*Γιατί μόνο εσύ «ρουφάς» καθημερινά κάθε «μικρό-μικρό» από την προετοιμασία ωσάν να πρόκειται για εκλαϊκευμένη ανάλυση διεθνούς φήμης οικονομολόγου για το «selective default» (επιλεκτκή χρεοκοπία) που απειλεί τη χώρα.
*Γιατί μόνο εσύ, εντέλει, φοράς με περηφάνια τη φανέλα της ομάδας για να βγεις έξω ακόμα κι αν δεν πηγαίνεις στο γήπεδο κι εσύ είσαι πάλι αυτός που θα μπει στη φόρμα των ραδιοφωνικών μηνυμάτων ή το πεδίο σχολίου των σάιτς για να υπερασπιστεί με ιερή αγανάκτηση «τα ιερά και τα όσια» ακόμα και στις αρχές του Αυγούστου, που ουδείς ασχολείται με οτιδήποτε σχετικό και που οι μύγες έχουν βαρύνει τόσο πολύ από το φαί και τη ραστώνη, που ούτε να ρευτούν δεν μπορούν.
Γι’ αυτό σου λέω, εσύ είσαι ο πραγματικός ήρωας του καλοκαιριού κι ας μην έχεις υμνηθεί ποτέ όπως σου πρέπει. Να ξέρεις τουλάχιστον ότι εκτιμούμε το θεάρεστο έργο σου και ότι ξέρουμε πως αποτελείς το θεμέλιο και τον στυλοβάτη ενός οικοδομήματος που χωρίς εσένα θα είχε μετατραπεί σε «ground zero». Μην ακούς κανέναν, βάστα γερά, σε χρειαζόμαστε τώρα περισσότερο από ποτέ.
Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr
Γιάννης Τσαούσης