Φύγε από τη μέση, θέλω να δω τον Μέσι (Sportday / Μπάμπης Χριστόγλου)

Η πραγματική απόλαυση για όλους μας έχει ξεκινήσει εδώ και μερικές ώρες. Είναι το διάστημα της απόλυτης ποδοσφαιρικής πανδαισίας, οι στιγμές που στο μυαλό τού καθενός δεν υπάρχει τίποτα άλλο πλην της μπάλας. Το ότι περιμένουμε μία φορά στα τέσσερα χρόνια αυτή τη γιορτή είναι το στοιχείο που κάνει τη συγκεκριμένη γιορτή πραγματικά ξεχωριστή. Πιστεύω ότι τίποτα άλλο στον κόσμο δεν μπορεί να ενώσει τόσο κόσμο απ' όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη όσο η μπάλα.
Τα πάντα περιστρέφονται στους ρυθμούς της «στρογγυλής θεάς» και τα πάντα σταματούν την ώρα των αγώνων. Εγώ, σαν λάτρης της Βραζιλίας, εύχομαι να πάρει η ομάδα και το έκτο, αλλά σαν ποδοσφαιρόφιλος θέλω πάνω απ’ όλα να παιχτεί καλό ποδόσφαιρο, να χορτάσουν τα ματάκια μας, που βασανίζονται όλον το χρόνο, μπαλίτσα και να δούμε κάτι διαφορετικό. Ετσι κι αλλιώς η ανάγκη να δούμε κάτι διαφορετικό σ' αυτό το Μουντιάλ είναι επιτακτική, μιας και το προηγούμενο ήταν άστα να πάνε.

Σε μια τέτοια γιορτή, αν δεν είστε εργένηδες και πρέπει να βρίσκεστε με την καλή σας ή τη γυναίκα σας, καταλαβαίνω, βέβαια ότι μπορεί να υπάρξουν αντικειμενικά προβλήματα. Το σύνθημα που θα φορεθεί ιδιαίτερα αυτές τις ημέρες και ήδη έχει γίνει το σλόγκαν της εποχής είναι το «γυναίκα, φύγε από τη μέση, θέλω να δω τον Μέσι».

Θεωρώ ότι είναι απόλυτα αντιπροσωπευτικό της κατάστασης που επικρατεί στην ελληνική οικογένεια αυτές τις ημέρες. Βέβαια αυτός ο προπονητής της Αργεντινής, που είναι και ανεκδιήγητος, είπε χθες το απόγευμα ότι δεν θα ξεκινήσει ούτε Μέσι ούτε Τέβες.

Αυτά τα εγκλήματα κάνει και βλέπω μετά να τον τρώνε άμα δεν μπορέσει να περάσει ούτε από τους ομίλους η Αργεντινή.
Η Βραζιλία είναι μία κλάση ανώτερη, αλλά κανένας δεν μπορεί να ξεγράψει τη Γερμανία στην έδρα της, την Ιταλία, που όσο αντιπαθητικό ποδόσφαιρο και να παίζει, ξέρει να παίρνει το αποτέλεσμα, και την Αγγλία, που μπορεί να κάνει το «μπαμ» σε αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο.

Οι Ισπανοί και οι Ολλανδοί έχουν κι αυτοί το μερίδιό τους στην πίτα των φαβορί. Αλλά οι δεύτεροι δεν έχουν την απαραίτητη πείρα και οι πρώτοι περιμένουμε πάντα πότε θα ξεπεράσουν τα ψυχολογικά τους, για να μπορέσουν να φτάσουν κάποια στιγμή σε μία τετράδα ύστερα από 56 χρόνια. Αραχτοί σπίτι, με πίτσα, μπύρα και καλή παρέα, θεωρώ πως είναι το πλέον κατάλληλο σκηνικό. Μακάρι να απολαύσουμε και καλή μπάλα!