Τον Γενάρη του 2009 ο Παναθηναϊκός βρέθηκε πολύ κοντά στην απόκτηση του Ρανταμέλ Φαλκάο. Τα χρήματα που ζητούσε τότε η Ρίβερ Πλέιτ για να δώσει τον Κολομβιανό φορ ήταν περίπου 3 εκατομμύρια ευρώ, ποσό μεγάλο μεν, αλλά πολύ λογικό για έναν 25χρονο επιθετικό με αίσθηση του γκολ.
Από τα 13 τέρματα που πέτυχε εκείνη τη χρονιά, την τελευταία του με τη φανέλα της Ρίβερ, τα μισά και παραπάνω τα πέτυχε μετά τον Φλεβάρη, οπότε πιθανότατα αυτοί που τον είδαν για λογαριασμό του ΠΑΟ να έπεσαν πάνω σε μέτρια ματς. Δεν είναι κρυφό πως το πρώτο τρίμηνο εκείνης της σεζόν δεν ήταν καλός και γενικά η εικόνα του με τη φανέλα της Ρίβερ δεν έπειθε κάποιον που θα τον έβλεπε λίγο.
Αλλωστε η αλλαγή του συστήματος των «μιλιονάριος» σε 4-2-2-2 από τον Ντιέγκο Σιμεόνε αποδείχτηκε καταστροφική και για τον ίδιο και για την ομάδα που τερμάτισε τελευταία στην Apertura. Με τον κλασικό τρόπο που αγωνιζόταν πριν (μόνος του στην κορυφή) στο 4-2-3-1 είχε βοηθήσει τα μέγιστα στο να κατακτηθεί υπό τον Σιμεόνε το πρωτάθλημα του 2008 και ξαφνικά βρέθηκε να παίζει διαφορετικό ρόλο. Δεν του πήγαινε και έτσι έπεσε κατακόρυφα η απόδοσή του και μαζί βυθίστηκε και η ομάδα στη βαθμολογία.
Η επαναφορά του μεταβλητού 4-5-1 από τον διάδοχο του Σιμεόνε, τον Γκορόζιτο, βοήθησε τον Φαλκάο να ξαναβρεί τον εαυτό του και η μεταγραφή του στην Πόρτο με ένα ποσό μόλις 4 εκατομμυρίων ευρώ ήρθε ως φυσιολογική εξέλιξη το καλοκαίρι του 2009. Ηταν τότε που κάποιος τον ξαναπρότεινε στον ΠΑΟ, ο οποίος όμως πια είχε βάλει πλώρη για να φέρει τον Τζιμπρίλ Σισέ ως μεγάλο όνομα που θα μπορούσε να συσπειρώσει τον κόσμο. Φυσικά ο Γάλλος (που κόστισε εξωπραγματικά χρήματα για δύο χρόνια για το ελληνικό πρωτάθλημα) έβαλε σχεδόν 50 γκολ και ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος για να κατακτηθεί το νταμπλ του 2010, ενώ διατηρεί ακόμη σχετικά ψηλά τη μεταπωλητική του αξία.
Οσο και αν κάποιος δεν μπορεί να μη σκεφτεί τι θα μπορούσε να είχε αγοράσει ο Παναθηναϊκός στο πρόσωπο του Φαλκάο (που παρεμπιπτόντως πήρε το όνομά του επειδή ο πατέρας του θαύμαζε τον Πάουλο Ρομπέρτο Φαλκάο, τον χαφ της Βραζιλίας και της Ρόμα τη δεκαετία του '80), η πικρή αλήθεια είναι πως ο Κολομβιανός δεν θα κόστιζε σήμερα περίπου 35 εκατομμύρια ευρώ αγωνιζόμενος στο ελληνικό πρωτάθλημα.
Γιατί η Πόρτο του έδωσε την ευκαιρία να φανεί και στην Ευρώπη και με την κατάκτηση του Europa League η αξία του εκτοξεύτηκε. Στην Παιανία, που φυσούσαν ακόμη το γιαούρτι αφού είχαν καεί με την περίπτωση του Ροντρίγκο Σόουζα το καλοκαίρι του 2008, δίστασαν να εκταμιεύσουν ένα ανάλογο ποσό για τον Φαλκάο λίγους μήνες αργότερα. Και έτσι ένα από τα πιο καυτά ονόματα αυτού του καλοκαιριού δεν ήρθε ποτέ στην Ελλάδα και πήγε στην ομάδα που ξέρει καλύτερα από οποιαδήποτε άλλη στον πλανήτη να εκτινάσσει τις τιμές των ποδοσφαιριστών της.