FC: Διάλογοι, κατάλογοι, παράλογοι

Αν υπήρχε ένα πράγμα σε αυτόν τον ποταμό των αποκαλύψεων -που μέρα με τη μέρα μετατρέπεται σε θάλασσα- το οποίο μπορούσε να προκαλέσει ένα κοινό μειδίαμα, αυτό ήταν η αγνή κωμικότητα των διαλόγων που δόθηκαν στη δημοσιότητα.

Δυστυχώς μετά την πάροδο 2-3 ημερών ξεθύμανε κι αυτό, διότι ο αριθμός τους είναι τόσο μεγάλος και η φρασεολογία που ως επί το πλείστον χρησιμοποιείται τόσο ίδια, που αρχίζουν πλέον να προκαλούν αντίθετα συναισθήματα -είτε τάση προς εμετό ή, στην καλύτερη, αδιαφορία.

Το «έργο» τους, ωστόσο, το έχουν ήδη επιτελέσει και οι συνέπειές του είναι εμφανείς σε βαθμό που μετά από μόλις μία εβδομάδα η κοινή γνώμη -στο βαθμό που εκφράζεται δημοσίως μέσω τηλεόρασης, ραδιοφώνου και social media- έχει μετακυλίσει τη βασική θεματική της κουβέντας σε καφενειακό επίπεδο. Κατά την προσφιλή συνήθεια του λαού μας να «διαλέγει μεριά» σε οτιδήποτε και μετά να την υπερασπίζεται με πάθος, ο μέχρι στιγμής δημόσιος διάλογος για το θέμα έχει εν πολλοίς αναλωθεί σε προσωπικές σταυροφορίες υπέρ συγκεκριμένων προσώπων ή/και ομάδων και σε αυθαίρετες -συνήθως υπερβολικές- ερμηνείες στοιχείων της δικογραφίας κατά το δοκούν.

Αν η υπόθεση βέβαια συνεχιστεί και ολοκληρωθεί με τον σύννομο τρόπο που έχει μέχρι στιγμής εκτυλιχθεί, το τι λέγεται δεξιά-αριστερά δεν θα έχει και μεγάλη σημασία. Έχει όμως σ’ αυτή τη χρονική στιγμή, διότι έχει δημοσίως δημιουργηθεί ένα «παραφουσκωμένο κέικ» με βασικά υλικά την άγνοια, την εμπάθεια και την αμετροέπεια. Ένα πλήθος κόσμου που αφενός δεν είχε ποτέ ψυχραιμία και αφετέρου δεν το απασχολεί τίποτα πέρα από την προσωπική του εκτόνωση, βάζει το σώμα του μπροστά στους «δικούς του» εκτοξεύοντας απειλές, την ίδια ώρα που ξιφουλκεί εναντίον των «άλλων», με αφορμή μόνο και μόνο την απλή δημοσίευση ενός ονόματος η οποία φέρνει στο προσκήνιο του μυαλού (και την άκρη της γλώσσας) ιδεοληψίες του παρελθόντος.

Μέσα σ’ ένα μπερδεμένο μυαλό, ο «πολτός» αυτός είναι εκρηκτικός. Και παίρνει αμπάριζα όποιον βρεθεί κοντά: δημοσιογράφους, προέδρους, παίκτες, αθώους και ενόχους. Αν σε αυτή την «ανορθογραφία» συνυπολογίσουμε την γενική αμηχανία λόγω του όγκου των δεδομένων, την προπαγάνδα που εκπορεύεται σχεδόν αυτόματα σε τέτοιες περιπτώσεις από όλες τις πλευρές και το γενικότερο στάτους στα ΜΜΕ, τα οποία αδυνατούν να ελέγξουν τις προσπάθειες αμιγούς δημιουργίας εντυπώσεων στο δημόσιο διάλογο, κατανοείτε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μία πύρινη μπαλα που όλο και μεγαλώνει και κατευθύνεται προς την άβυσσο.

Οι έντονες εποχές φέρνουν μαζί τους και έντονες αντιδράσεις. Σύμφωνοι, μόνο που εδώ ο παραλογισμός έχει ήδη κάτσει στο θρόνο, έχει φορέσει το στέμμα στο κεφάλι και καμαρώνει τον εαυτό του στον καθρέφτη. Θα προλάβουν άραγε ο ορθολογισμός και η κριτική σκέψη να τον ρίξουν από ‘κει, πριν να εμφανιστούν και να αναλάβουν δράση οι «στρατοί» στη «δημόσια χωματερή» που οι ίδιοι δημιούργησαν;

Γιάννης Τσαούσης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr