Τρία και λίγα ήταν…

Σε καμία περίπτωση δεν δέχομαι ότι θα έπρεπε ποτέ η ΑΕΚ να δεχτεί έξι γκολ από τον Ολυμπιακό.

Ωστόσο, αυτή η «σφαλιάρα» έκανε και τον Χιμένεθ, να προσπαθήσει να προσεγγίσει τα δεδομένα -ως προς το πώς θα στρώσει την ομάδα- αλλά και τους παίκτες να δουν τα πράγματα διαφορετικά.

Είναι ξεκάθαρο, πάντως, ότι μετά την κατάκτηση του Κυπέλλου, η «Ένωση» απαλλαγμένη από το άγχος κάνει πολύ καλά παιχνίδια.

Κι αν με τον Παναθηναϊκό δεν είχε φοβηθεί τόσο, θα μπορούσε ακόμα και να έχει κάνει το τρία στα τρία.

Γράφει ο Κώστας Μιαούλης

Η συνταγή της υπεροχής με τον ΠΑΟΚ στον αέρα, όπως και στο ματς του Πρωταθλήματος, αλλά και σε εκείνα του Κυπέλλου, έφεραν τη νίκη. Βέβαια θα πρέπει να σταθώ ιδιαίτερα στο τρομερό πρέσινγκ που άσκησε η ΑΕΚ στον αντίπαλο της. Υπήρχαν διαστήματα που οι κιτρινόμαυροι έπνιγαν τον «Δικέφαλο» του Βορρά και δεν τον άφηναν να βγάλει τη μπάλα από την περιοχή του.

Θυμίζω πως στο 80’ ο Λαγός κλέβει από τον Τσιρίλο τη μπάλα μέσα στην περιοχή και γίνεται διπλή ευκαιρία, ενώ στο 85’ ο Μίτσελ αναγκάζει τον Χαλκιά να πετάξει τη μπάλα πλάγιο -με το σκορ στο 3-0. Βέβαια, αν θυμηθώ πόσα κλεψίματα έκαναν σήμερα ο Γεωργέας και ο Ντιόπ, θα χάσω το μέτρημα. Τα δύο βασικά συστατικά, λοιπόν, ήταν η υπεροχή στον αέρα και το πρέσινγκ της ΑΕΚ.

Ο ΠΑΟΚ φόρτωσε με πάρα πολλούς παίκτες τον άξονα. Όμως, όταν πας για να πάρεις το «Χ», συνήθως χάνεις και αυτό γίνεται με τον ΠΑΟΚ, τον οποίο η «Ένωση» έχει κερδίσει τρεις σερί φορές. Γιατί όχι και την Τετάρτη; Άλλωστε, τώρα το άγχος το έχουν άλλοι…