Σιένα: Ένας μικρός... Παναθηναϊκός

Το πρώτο εμπόδιο του Παναθηναϊκού στην προσπάθειά του να... ράψει το έκτο αστέρι στη φανέλα του, είναι μία μικρογραφία του. Η Σιένα έχει πολύ περισσότερα κοινά με τους «πράσινους» από τα χρώματά τους. Ομάδα με την ίδια αγωνιστική φιλοσοφία, τον ίδιο προπονητή και την ίδια διοίκηση επί συναπτά έτη και με παγιωμένη κυριαρχία εντός των τειχών τα τελευταία χρόνια. Αυτό που χωρίζει τις δύο ομάδες, είναι η... Ευρώπη.

Εκεί που οι πρωταθλητές Ελλάδος είναι η κορυφαία ομάδα της σύγχρονης μπασκετικής ιστορίας μετρώντας πέντε τρόπαια, την ώρα που οι πρωταθλητές Ιταλίας αναζητούν ακόμη το πρώτο τους παράσημο. Στις τρεις προηγούμενες παρουσίες της, το 2003, το 2004 και το 2008, η Μοντεπάσκι (όπως ονομάζεται η ιταλική τράπεζα, που αποτελεί βασική χορηγό της στα χρόνια της ακμής, από το 2000 και μετά) δεν κατάφερε να φτάσει στον τελικό.

Και φέτος, όσο μπορεί να τη φοβίζει το όνομα και η ιστορία του Παναθηναϊκού στη διοργάνωση, άλλο τόση αυτοπεποίθηση τής δίνει η πορεία που διέγραψε μέχρι τώρα. Προκρίθηκε πρώτη και μπροστά από ομάδες όπως η Μπαρτσελόνα και η Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ στην πρώτη φάση των ομίλων, τα κατάφερε περίφημα και στο Top 16 παρά την απρόσμενη απώλεια του Μπο ΜακΚάλεμπ τερματίζοντας πίσω από τη Ρεάλ Μαδρίτης, ενώ πέραν της ποιότητάς της σαν ομάδα απέδειξε πως έχει και τεράστια ψυχικά αποθέματα, όταν αντιπαρήλθε γρήγορα τον διασυρμό με 89-41 από τον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ και κερδίζοντας τα τρία επόμενα ματς στα προημιτελικά εξασφάλισε την πρόκρισή της στο Final 4.

Ομάδα με ικανότατο προπονητή, τον Σιμόνε Πιανιτζάνι, πλήρες ρόστερ σε όλες τις θέσεις (από τους περιφερειακούς Ζήση, ΜακΚάλεμπ, Γιάριτς και Καουκένας, μέχρι τους φόργουορντ Χέρστον και Μος, αλλά και τους ψηλούς Λαβρίνοβιτς, Ράκοβιτς και Στόουνρουκ) και δίψα για να «σπάσει» τα στενά ιταλικά σύνορα και να διακριθεί στην Ευρώπη, η Σιένα δείχνει ικανή τουλάχιστον να προβληματίσει τον Παναθηναϊκό.

Το αστέρι: Ο Κσιστόφ Λαβρίνοβιτς είναι η κολόνα της Σιένα. Ο Λιθουανός σέντερ διανύει τον τέταρτο χρόνο στην ιταλική ομάδα και αποτελεί το βαρόμετρό της. Εξαιρετικός επιθετικός, τόσο κοντά στο καλάθι όσο και μακριά από αυτό, συνεπής αμυντικός, και με πολλές παραστάσεις από τα ευρωπαϊκά γήπεδα, ο 32χρονος άσος είναι αυτός που καλείται να δείξει το δρόμο στους νεότερους και λιγότερο έμπειρους συμπαίκτες του στο Final 4 της Βαρκελώνης.

Το «κλειδί»: Ο Νίκος Ζήσης είναι ο εγκέφαλος της Σιένα. Όχι απλώς κράτησε την ομάδα του όρθια στους περίπου τρεις μήνες απουσίας του τραυματία Μπο ΜακΚάλεμπ, αλλά επιβεβαίωσε πως είναι γεννημένος νικητής, οδηγώντας την ομάδα με την ωριμότητα και το καθαρό μυαλό του αρχικά στα προημιτελικά κι εν συνεχεία στο Final 4. Τα βιώματά του με Εθνική, ΑΕΚ, Μπενετόν και ΤΣΣΚΑ Μόσχας καθιστούν τον διεθνή γκαρντ, στα 28 μόλις του χρόνια, σημείο αναφοράς για τους πρωταθλητές Ιταλίας.

Το ερωτηματικό: Η Σιένα μέχρι τις αρχές Ιανουαρίου ήταν η ομάδα του Μπο ΜακΚάλεμπ. Όταν τραυματίστηκε, όλοι προέβλεψαν την καθίζηση της ομάδας, αλλά διαψεύστηκαν. Μετατρέποντας το παιχνίδι της από προσωποκεντρικό σε περισσότερο ομαδικό, η πρωταθλήτρια Ιταλίας «ρόλαρε» ακόμη καλύτερα κι έφτασε στο στόχο της χωρίς τον βραχύσωμο πλέι μέικερ. Πλέον ο Αμερικανός γκαρντ είναι υγιής, αλλά δείχνει ανέτοιμος και αναζητεί το νέο του ρόλο στο εξαιρετικό σύνολο που έχει δημιουργηθεί. Θα τον βρει; Θα βοηθήσει ουσιαστικά τη Σιένα ή μήπως θα «χαλάσει» το καλά οργανωμένο παιχνίδι της με τις εμπνεύσεις και τις ατομικές ενέργειές του; Το βέβαιο είναι πως ο καλός ΜακΚάλεμπ, αυτός που λίγο έλειψε να κερδίσει μόνος του τον Ολυμπιακό με την Παρτιζάν πέρυσι στον ημιτελικό του Παρισιού και αποτελούσε τρόμο για κάθε άμυνα μέχρι τις αρχές του 2011, θα αποτελούσε έναν επιπλέον πονοκέφαλο για τον Παναθηναϊκό.

Ο στρατηγός: Ο Σιμόνε Πιανιτζάνι θεωρείται και είναι ο καλύτερος νέος προπονητής της Ευρώπης. Μόλις στα 42 του, ασχολείται ενεργά με το... επάγγελμα εδώ και 16 χρόνια, έχοντας εργαστεί αποκλειστικά και μόνο στη Σιένα. Αρχικά στα τμήματα υποδομής του συλλόγου, εν συνεχεία στο πλευρό καταξιωμένων προπονητών όπως οι Ρεκαλκάτι και Αταμάν, και από το 2006 ως head coach. Θεωρείται αναμορφωτής της ομάδας μετρώντας τέσσερα πρωταθλήματα, ισάριθμα Σούπερ Καπ, τρία Κύπελλα και μία συμμετοχή σε Final 4 (2008), αλλά κυρίως επειδή έχει μεταφέρει τη δική του αγωνιστική φιλοσοφία στη Σιένα. Η επιτυχής ανοικοδόμηση της ομάδας το καλοκαίρι παρά την αποχώρηση της ραχοκοκαλιάς της ομάδας (ΜακΙντάιρ, Σάτο, Εζέ), αλλά και η διατήρηση του τρένου στις ράγες όταν τραυματίστηκε ο ΜακΚάλεμπ φέτος, αποτέλεσαν μία ακόμη απόδειξη της προπονητικής του μαεστρίας. Η ανάληψη της τεχνικής ηγεσίας της προβληματικής εθνικής Ιταλίας είναι μία ακόμη επιβράβευση και απόδειξη εμπιστοσύνης στη δουλειά του.

Υπέρ: Η χημεία της ομάδας. Η Σιένα δεν είναι η ομάδα που στηρίζεται στα... φεγγάρια ενός ή δύο παικτών. Είναι ένα καλοδουλεμένο σύνολο, ικανό να αναδεικνύει διαφορετικούς πρωταγωνιστές στα παιχνίδια της πονοκεφαλιάζοντας αντίπαλες άμυνες και προπονητές.

Κατά: Η Σιένα έχει αποτύχει στις τελικές της εξετάσεις στην Ευρωλίγκα. Στις προηγούμενες τρεις παρουσίες της απέτυχε να περάσει στον τελικό και αναζητεί φέτος την υπέρβαση απέναντι στην ομάδα που έχει αποδείξει κατ’ επανάληψη ότι τα Final 4 είναι το αγαπημένο της πεδίο δράσης, τον Παναθηναϊκό.

Το ρόστερ

4. Μπο ΜακΚάλεμπ (γκαρντ, 1.85μ.) ΗΠΑ-26χρ.
6. Νίκος Ζήσης (γκαρντ, 1.95μ.) Ελλάδα-28χρ.
7. Μαλίκ Χέρστον (φόργουορντ, 1.98μ.) ΗΠΑ-24χρ.
9. Μάρκο Καραρέτο (φόργουορντ, 1.96μ.) Ιταλία-34χρ.
11. Μίλοβαν Ράκοβιτς (σέντερ, 2.08μ.) Σερβία-26χρ.
12. Κσιστόφ Λαβρίνοβιτς (σέντερ, 2.09μ.) Λιθουανία-32χρ.
13. Ριμάντας Καουκένας (σούτινγκ γκαρντ, 1.92μ.) Λιθουανία-34χρ.
14. Τόμας Ρες (σέντερ, 2.08μ.) Ιταλία-31χρ.
15. Αντρέα Μικελόρι (φόργουορντ, 2.02μ.) Ιταλία-31χρ.
18. Τζελέλ Ακιντέλε (σέντερ, 2.10μ.) Νιγηρία-28χρ.
19. Μάρκο Γιάριτς (γκαρντ, 2.01μ.) Σερβία-33χρ.
20. Σον Στόουνρουκ (πάουερ φόργουορντ, 2.01μ.) ΗΠΑ-34χρ.
21. Πιέτρο Αραντόρι (γκαρντ, 1.94μ.) Ιταλία-23χρ.
34. Ντέιβιντ Μος (γκαρντ/φόργουορντ, 1.95μ.) ΗΠΑ-28χρ.

Η Σιένα στο δρόμο για τη Βαρκελώνη



Οι στιγμές-κλειδιά στους αγώνες Παναθηναϊκού και Σιένα



Το Top 10 των φάσεων Παναθηναϊκού και Σιένα




Επιμέλεια: Χρήστος Ρομπόλης