Ρεάλ Μαδρίτης: Η επιστροφή της «βασίλισσας»

Δεκαπέντε χρόνια μακριά από Final 4 είναι πολλά για κάθε ομάδα. Πόσω μάλλον για τη Ρεάλ Μαδρίτης, τη «βασίλισσα» της Ευρώπης με οκτώ τίτλους (επίδοση ρεκόρ) στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ηπείρου.

Από την κατάκτηση του τροπαίου το 1995 στη Μαδρίτη απέναντι στον Ολυμπιακό, το καμάρι της ισπανικής πρωτεύουσας δεν κατάφερε να σηκώσει κεφάλι στην Ευρώπη και η πιο πρόσφατη-μέχρι τη φετινή-παρουσία της σε Final 4 ήταν αυτή του 1996, όπου περιορίστηκε στην τέταρτη θέση βλέποντας τον Παναθηναϊκό να πανηγυρίζει στο Παρίσι. Στο μεσοδιάστημα η Ρεάλ κατέκτησε τρία πρωταθλήματα Ισπανίας, αλλά είδε την Μπαρτσελόνα κι άλλες μικρότερες δυνάμεις να φτάνουν στη γη της επαγγελίας της Ευρωλίγκας.

Φέτος όμως ήρθε η ώρα της. Τερμάτισε πίσω από τον Ολυμπιακό στην πρώτη φάση, ήταν πρώτη στο Top 16 γνωρίζοντας μόνο μία ήττα, αλλά αυτή ήταν αρκετά βαριά (77-95 από τη Σιένα) για να οδηγήσει στην απόλυση του Ετόρε Μεσίνα. Το οικοδόμημα άντεξε στους κραδασμούς και παρά τη σθεναρή αντίσταση της Βαλένθια στα προημιτελικά επέστρεψε σε Final 4. Και ποιος μπορεί να της απαγορεύσει τα όνειρα για επιστροφή και στην κορυφή της Ευρώπης; Έστω και στο... ξένο έδαφος της Βαρκελώνης, το καμάρι της οποίας, Μπαρτσελόνα, θα είναι αυτή τη φορά εκείνη σε ρόλο θεατή ενόσω η «βασίλισσα» διεκδικεί τη μεγάλη κούπα.

Με το σημάδι του «Έκτορα» εμφανές ακόμη στο παιχνίδι της (άλλωστε ο διάδοχος Λελέ Μολίν ήταν μόνιμος συνεργάτης του), πλούσιο ταλέντο και όνομα βαρύ σαν την ιστορία της, η Ρεάλ είναι αποφασισμένη να μην είναι απλή επισκέπτρια στη Βαρκελώνη.

Το αστέρι: Μπορεί ο Νίκολα Μίροτιτς να θεωρείται ο παίκτης του μέλλοντος και οι εκτιμήσεις να τον φέρνουν στην πεντάδα των προσεχών ντραφτ του ΝΒΑ, αλλά ο Άντε Τόμιτς είναι πιο έτοιμος για να επωμιστεί το ρόλο του ηγέτη στη Ρεάλ. Στα 24 του χρόνια, με μπόι στα 2,18μ. αλλά αξιοθαύμαστη τεχνική, ο ψηλόλιγνος Κροάτης συγκρίνεται (ίσως και με μία δόση... ιεροσυλίας) με τον Πάου Γκασόλ. Ανήκει μόλις ενάμιση χρόνο στη Ρεάλ, ωστόσο έχει παρουσιάσει αξιοθαύμαστη εξέλιξη (παρότι χρειάζεται δουλειά στη δύναμη και την άμυνα) και παρά το νεαρό της ηλικίας του ξεχωρίζει. Κι όχι μόνο λόγω ύψους.

Το «κλειδί»: Ο Πάμπλο Πριγκιόνι δεν είναι μόνο ο πιο έμπειρος παίκτης αυτής της ομάδας (έχοντας παραστάσεις του υψηλότερου επιπέδου με Ταουγκρές και εθνική Αργεντινής), αλλά και το μυαλό της. Αυτός που φροντίζει να αξιοποιεί το ταλέντο των ως επί το πλείστον νεαρών συμπαικτών του, να ηρεμεί το παιχνίδι, να έχει ώριμες επιλογές και να παίζει καλή άμυνα.

Το ερωτηματικό: Η Ρεάλ θεωρείται μία ομάδα με τεράστια προοπτική. Βασίζει πολύ το παιχνίδι της σε Γιούλ, Ροντρίγκεθ, Σουάρεθ, Μίροτιτς και Τόμιτς, που είναι πάμπλουτοι σε ταλέντο, αλλά φτωχοί σε εμπειρία. Θα καταφέρουν να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων στο Final 4 της Βαρκελώνης ή θα λυγίσουν μπροστά στο βάρος των προσδοκιών και την πίεση για το αποτέλεσμα;

Ο στρατηγός: Ο Εμανουέλ (ή Λελέ) Μολίν έπρεπε να φτάσει στα 51 του χρόνια για να πάρει την ευκαιρία που τόσα χρόνια περίμενε. Μονίμως στη σκιά του Ετόρε Μεσίνα, από πιστός και αθόρυβος συνεργάτης του επί σειρά ετών και... ομάδων, το Μάρτιο ήρθε η ώρα να προαχθεί σε head coach με την ολοκλήρωση του Top 16 της Ευρωλίγκας και την απόλυση του «αφεντικού» του. Κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα του στο Final 4 με πρόκριση επί της Βαλένθια στα προημιτελικά και στην πρώτη νίκη επί της Μπαρτσελόνα σε εγχώριες διοργανώσεις μετά από 1.079 μέρες. Όμως, κακά τα ψέματα, η ομάδα που έχει στα χέρια του είναι «χτισμένη» και δουλεμένη από τον μέντορά του, Ετόρε Μεσίνα. Θα μπορέσει ο συγκυβερνήτης να οδηγήσει το καράβι στον τελικό του προορισμό.

Υπέρ: Ο νεανικός ενθουσιασμός, η δίψα για επιστροφή της «βασίλισσας» στον ευρωπαϊκό της θρόνο, αλλά και η διεξαγωγή του Final 4 επί ισπανικού εδάφους (έστω και αν πρόκειται για την... αφιλόξενη για τους Μαδριλένους Βαρκελώνη) με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται, δημιουργούν ένα μίγμα αισιοδοξίας για τη Ρεάλ.

Κατά: Η έλλειψη πείρας. Παίκτες όπως οι Τόμιτς, Σουάρεθ, Μίροτιτς, Ροντρίγκεθ και Γιούλ δεν διαθέτουν εμπειρία από αγώνες σε αυτό το στάδιο της διοργάνωσης, ενώ μόνο ο Πάμπλο Πριγκιόνι, ο Φελίπε Ρέγες και ο Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς έχουν τέτοιες παραστάσεις.

Το ρόστερ

4. Άντε Τόμιτς (σέντερ, 2.17μ.) Κροατία, 24χρ.
5. Πάμπλο Πριγκιόνι (γκαρντ, 1.93μ.) Αργεντινή, 34χρ.
8. Κάρλος Σουάρεθ (φόργουορντ, 2.02μ.) Ισπανία, 25χρ.
9. Φελίπε Ρέγες (πάουερ φόργουορντ, 2.03μ.) Ισπανία, 31χρ.
12. Νίκολα Μίροτιτς (φόργουορντ, 2.08μ.) Ισπανία, 20χρ.
13. Σέρχιο Ροντρίγκεθ (γκαρντ, 1.89μ.) Ισπανία, 25χρ.
14. Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς (φόργουορντ, 2.05μ.) Σερβία, 25χρ.
16. Μίρζα Μπέγκιτς (σέντερ, 2.20μ.) Σλοβενία, 26χρ.
20. Σέρχι Βιδάλ (φόργουορντ, 2.00μ.) Ισπανία, 30χρ.
21. Ντ’ Ορ Φίσερ (σέντερ, 2.11μ.) ΗΠΑ, 30χρ.
23. Σέρχιο Γιούλ (γκαρντ, 1.90μ.) Ισπανία, 24χρ.
24. Κλέι Τάκερ (σούτινγκ γκαρντ, 1.95μ.) ΗΠΑ, 31χρ.

Η Ρεάλ Μαδρίτης στο δρόμο για τη Βαρκελώνη



Οι στιγμές-κλειδιά στους αγώνες Μακάμπι Τελ Αβίβ και Ρεάλ Μαδρίτης



Το Top 10 των φάσεων Μακάμπι Τελ Αβίβ και Ρεάλ Μαδρίτης



Επιμέλεια: Χρήστος Ρομπόλης