O Zιοβάνι ήταν ο πρώτος πολύ μεγάλος σταρ και ίσως να είναι και ο μοναδικός που δέθηκε τόσο πολύ με μια εξέδρα. Καλοί ξένοι παίκτες έχουν περάσει κατά καιρούς, αλλά κανένας από αυτούς δεν έγινε τόσο σύντομα οπαδός της ομάδας όσο ο Βραζιλιάνος, ο οποίος πραγματικά δείχνει σε κάθε ευκαιρία πόσο πολύ έχει αγαπήσει τον Θρύλο. Πόσο πολύ ρίζωσε βαθιά μέσα του το μικρόβιο του γαύρου. Αισθάνεται κομμάτι του. Ασφαλώς η αγάπη που του έχει ο κόσμος και η αναγνώριση που απολαμβάνει από τους φίλους όλων των ομάδων δεν συνέβησαν τυχαία, αφού ο «Ζιο» αποτελεί όχι απλώς ένα αυθεντικό ταλέντο, αλλά ένα «μάγο» που μας χάρισε πολύ σπάνιες στιγμές ομορφιάς και τέχνης μέσα στο γήπεδο, με τα μοναδικά κόλπα του, με τις απίστευτες επινοήσεις του στα τελειώματα των φάσεων και με τις μαγικές του ντρίμπλες. Ξετυλίγοντας σαν κινηματογραφική ταινία το φιλμ των αναμνήσεων από τον Ζιοβάνι, θυμάται κανείς τα κατορθώματά του στον πρώτο του αγώνα στο Τσάμπιονς Λιγκ με τη Ρεάλ, σ’ εκείνο το αλησμόνητο 3-3 στο Ολυμπιακό Στάδιο. Τις απίθανες ενέργειές του στα ματς με τον ΠΑΟΚ, τις μοναδικές στιγμές του στα ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και την ΑΕΚ. Το απίθανο γκολ που είχε βάλει κόντρα στον Ακράτητο, κάνοντας ένα απίστευτο σλάλομ. Το γκολ με τη Γαλατασαράι, όταν έστειλε για σπίρτα τον Μοντραγκόν με το σκαφτό σουτ. Μεγάλες στιγμές από έναν παίκτη που ήρθε για να σφραγίσει την εποχή της απόλυτης κυριαρχίας του Ολυμπιακού και δέθηκε με την ομάδα και τον κόσμο, όχι γιατί το υπαγόρευσε κάποιος, αλλά γιατί ο ίδιος το αντιλήφθηκε και το έβαλε στο μυαλό του έτσι. Οι μαγικές ενέργειες του Ζιοβάνι είναι αποτυπωμένες στο μυαλό των φίλων του Ολυμπιακού. Ζήσαμε μεγάλες στιγμές με τον Βραζιλιάνο και αυτή είναι η αλήθεια, μιας και η ευκολία με την οποία έκανε τα μαγικά μέσα στο γήπεδο αναδεικνύει και το μεγαλείο του. Κι αυτός ο παίκτης, έχοντας ένα κάρο προτάσεις από την πατρίδα του, τονίζει πάντα πως θα ήθελε να κλείσει την καριέρα του στον Ολυμπιακό. Κι έχει ακόμα μεγαλύτερη αξία όταν ένας ποδοσφαιριστής σαν τον Ζιοβάνι Σίλβα ντε Ολιβέιρα λέει πως το ταλέντο είναι μόνο το 20%-30% από αυτό που χρειάζεται ένας ολοκληρωμένος παίκτης. Πάνω απ' όλα μετράει το πόσο δουλεύει κάποιος κι αυτό το είπε ένας παίκτης στον οποίο το ταλέντο περισσεύει. Πάντοτε θα νοσταλγούμε και θα αναπολούμε τις μεγάλες επινοήσεις μιας γνήσιας ποδοσφαιρικής ιδιοφυΐας.