Το εγκώμιο του Ολυμπιακού και των οπαδών του έπλεξε ο Ντένις Ρόμενταλ μιλώντας στην ιστοσελίδα της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της Δανίας.
Στη συνέντευξη αυτή ο μεσοεπιθετικός των «ερυθρολεύκων» απαντά περισσότερο σε ερωτήσεις που αφορούν την εθνική ομάδα της χώρας του και το ποδόσφαιρο της Δανίας και αποφεύγει να μιλήσει για την πρώτη του αγωνιστική σεζόν στον Ολυμπιακό.
Αναφέρει ο Ντένις Ρόμενταλ στη συνέντευξή του…
-Ποια είναι η αγαπημένη σου ομάδα και ποιος ο αγαπημένος σου παίκτης;
«Αγαπημένη μου ομάδα είναι αυτή όπου άρχισα την καριέρα μου σαν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής, η Λίνγκμπι, ενώ αγαπημένος μου παίκτης ήταν ο Μίκαελ Λάουντρουπ. Τώρα δεν έχω πραγματικά κάποιον αγαπημένο παίκτη».
-Ποιος είναι ο ταχύτερος στην εθνική ομάδα;
«Θα τολμήσω να πω τον εαυτό μου, αλλά είναι παίζεται μεταξύ εμού και του Κρίστιαν Πάουλσεν».
-Είναι ωραία να παίζεις στον Ολυμπιακό;
«Ναι, αυτό είναι πραγματικά ωραίο. Είμαστε η καλύτερη ομάδα εδώ και έχουμε το καλύτερο κοινό».
-Έχετε σκεφτεί ποτέ την επιστροφή στο σπίτι, στη Σούπερ Λίγκα της Δανίας; Εάν ναι, που θα προτιμούσατε να παίξετε;
«Όχι, πραγματικά, αλλά αν ήμουν στη Δανία θα προτιμούσα να παίξω στη Λίνγκμπι, διότι από εκεί ξεκίνησαν όλα για μένα».
-Πώς ήταν την πρώτη φορά που κέρδισες με την εθνική ομάδα;
«Ένιωθα πραγματικά ωραία, επειδή εκείνη την εποχή δεν ήταν κάτι που είχα στο μυαλό μου το ότι θα μπορούσα να επιλεγώ στην εθνική ομάδα».
-Πώς ήταν να απομακρυνθείς από την οικογένειά σου στη Δανία;
«Ήταν πολύ δύσκολο τόσο νωρίς να αφήσω την οικογένειά μου και όλους τους φίλους που είχα στη Δανία, αλλά ευτυχώς, και η Ολλανδία όπου πήγα έπειτα ,έμοιαζε με τη Δανία, έτσι αισθάνθηκα γρήγορα σαν στο σπίτι εκεί. Η οικογένεια και φίλοι μου ήρθαν και επισκέφθηκαν κατά καιρούς (ειδικά στο πρώτο διάστημα), πράγμα που το έκανε πιο εύκολο».
-Τι έκανες για να γίνεις επαγγελματίας ποδοσφαιριστής;
«Όχι τόσο πολλά.. Με ανακάλυψαν σε προχωρημένη ηλικία στη Λινγκμπι και ήταν τυχερός από την πεποίθηση που είχαν εκείνη την εποχή να τολμήσουν να επενδύσουν σε νέους παίκτες σαν εμένα. Αλλά δεν είναι ότι έχω κάνει κάτι ιδιαίτερο».
-Θα ήθελα να μάθω πόσο γρήγορα έτρεχες τα 100 μέτρα, όταν ήσουν 15 ετών, αν μπορείς να θυμηθείς…
«Καλά, τώρα βλέπετε, δεν έχω ποτέ στη ζωή μου μετρήσει πόσο γρήγορα μπορώ να τρέξω 100 μέτρα, γι’ αυτό δεν ξέρω πραγματικά, αλλά ας υποθέσουμε ότι ήταν περίπου 12-13 δευτερόλεπτα».