Ο ύπνος του Παναθηναϊκού και ο… ανδρισμός του προέδρου

Ο Παναθηναϊκός άργησε να ξυπνήσει στον Βόλο. Συνέχισε τις… κοιμισμένες εμφανίσεις του τελευταίου διαστήματος, με μηδενικό αγωνιστικό πλάνο, με ποδόσφαιρο αλάνας και τους παίκτες του να κάνουν παιδικά λάθη όταν χρειαζόταν να αναχαιτίσουν τους αντιπάλους τους. Ο Ολυμπιακός Βόλου, παίζοντας απλό αλλά παθιασμένο ποδόσφαιρο, κατάφερε να πετύχει αυτό που ήθελε, χωρίς πολλές δυσκολίες.

Από το 53’ και μετά οι «πράσινοι» σαν να ξύπνησαν από τον λήθαργο. Βοήθησε και το γκολ του Κατσουράνη, ένα λεπτό μετά την «οβίδα» του Μπρέσκα. Η ομάδα του Φερέιρα έβαλε την μπάλα κάτω, εκμεταλλεύτηκε τη δύναμη της, που δεν είναι άλλη από τα στημένα και το κυριότερο, έδειξε ποδοσφαιρικό τσαμπουκά. Κάτι που μετά το Καραϊσκάκη, έλειψε από το «τριφύλλι»…

Μια γκάφα του Βύντρα, όμως, και το χέρι του Μπουμσόνγκ, έκανε τα πράγματα πολύ δύσκολα για τον Παναθηναϊκό. Με 9, πλέον, παίκτες και παρά το γεγονός ότι ο Τζόρβας απέκρουσε το πέναλτι του Σολάκη, οι φιλοξενούμενοι δεν μπόρεσαν να κρατήσουν το 2-2 ή να σημειώσουν ένα ακόμη, για να φτάσουν τη νίκη. Δέχθηκαν ένα ακόμη τέρμα, χάρη σε ένα ακόμη τραγικό λάθος (Σιμάο) και έφυγαν από τον Βόλο με σκυμμένα κεφάλια. Που καταλήγουμε; Ότι ο Παναθηναϊκός έχει αδυναμίες, τις οποίες καλείται να διορθώσει, προκειμένου στα πλέι οφ να φανεί πιο ανταγωνιστικός και να πάρει την πολυπόθητη δεύτερη θέση. Το πάθος που επέδειξε, μετά το 2-0 ήταν ένα θετικό σημάδι. Αυτό, όμως, από μόνο του δεν φτάνει. Οι «πράσινοι» τον τελευταίο καιρό πάσχουν από στρωτό ποδόσφαιρο, καθαρό μυαλό, τακτική και «ταλαιπωρούνται» από έλλειψη κινήτρου…

Αστειότητες

Το ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο προσφέρει στιγμές που μας κάνει είτε να δακρύζουμε από τα γέλια, είτε να κουνάμε το κεφάλι μας ειρωνικά, το γνωρίζουμε χρόνια. Κάποιες απ’ αυτές, τις είδαμε και στο Πανθεσσαλικό. Χάσαμε το μέτρημα με το πέταμα της μπάλας στον αγωνιστικό χώρο, στα τελευταία λεπτά. Απηυδήσαμε με τις βόλτες Ελληνα παράγοντα μπροστά από τους πάγκους των δυο ομάδων. Κοιτάξαμε με απορία όταν ο πρόεδρος της ομάδας «συνομιλούσε» με τον Τζιμπρίλ Σισέ, μετά τη λήξη της αναμέτρησης. Γουρλώσαμε τα μάτια μας με ένα απόσπασμα από τις δηλώσεις του ίδιου παράγοντα (όχι, δεν ήταν συρραφή!). Τελικά, ο Αχιλλέας έχει δίκιο: Είμαστε φλώροι. Το «αντρικό» άθλημα, που επικαλέστηκε, θέλει όσα παραπάνω έγραψα…

Υ.Γ.: Αντίο στον Νίκο Παπάζογλου... Αυτόν τον μεγάλο καλλιτέχνη, τον μεγάλο άνθρωπο, που βασανίστηκε στη ζωή του όσο λίγοι και τώρα πηγαίνει να βρει στον δικό του παράδεισο αγαπημένα πρόσωπα που έχασε.

Εδώ στη γιορτή του πόνου
Ντύνομαι να μην κρυώνω
του Ουλιάνωφ το μειδίαμα
Σαντάλια του Χριστού, φορώ στα πόδια μου
Πραίτορες, βράχοι πάνω μου σωρό
μα 'γω θα αναστηθώ

Για επικοινωνία: dionisis_d@hotmail.com