Διαμαντίδης: «Αμφισβήτηση; Παραμένουμε μεγάλη ομάδα»

Για πολλούς οι εμφανίσεις του Παναθηναϊκού απέναντι στην Μπαρτσελόνα αποτελούν την καλύτερη απάντηση σε όσους αμφισβήτησαν τη δυναμικη των των «πρασίνων» φέτος. Για το Δημήτρη Διαμαντίδη δεν τίθεται καν θέμα αμφισβήτησης.

«Αμφισβήτηση; Είναι στο χέρι μας να μπορέσουμε να αποδείξουμε σε όσους μας αμφισβητούν ότι είμαστε, ότι παραμένουμε μια πολύ καλή ομάδα», δηλώνει στο match programme του αγώνα με την καταλανική ομάδα.

Παράλληλα δηλώνει ευλογημένος που ανήκει στην οικογένεια του Παναθηναϊκού, ενώ προσθέτει πως δεν θεωρεί εαυτόν πρότυπο για τους νέους.

Αναλυτικά η συνέντευξη:

-Να αρχίσουμε από τα. δύσκολα; Ο Παναθηναϊκός φέτος μοιάζει να έχει αμφισβητηθεί περισσότερο από ποτέ. Πώς το αντιμετωπίζεις εσύ αυτό;
«Αμφισβήτηση; Αυτή η ομάδα όλα τα χρόνια που είμαι εγώ, αλλά και πριν από εμένα, είναι πάντα στο πιο ψηλό επίπεδο. Έχει κερδίσει τίτλους πάρα πολλούς. Όταν έρχονται κάποια άσχημα αποτελέσματα, όταν χάνεις κάποια παιχνίδια και ως λαός είμαστε γενικά περίεργος και αμέσως αμφισβητούμε, ο κόσμος κρίνει και οι διάφοροι, οι. τριγύρω από το άθλημα και την ομάδα μπορούν να αμφισβητήσουν. Ο στόχος ο δικός μας παραμένει ο ίδιος και εμείς ξέρουμε ότι δεν έχει τελειώσει τίποτα. Η ομάδα είναι σε όλους τους στόχους μέσα, άρα νομίζω ότι είναι στο χέρι μας να μπορέσουμε να αποδείξουμε σε όσους μας αμφισβητούν ότι είμαστε, ότι παραμένουμε μια πολύ καλή ομάδα».

-Κάνατε λίγο τη ζωή σας δύσκολη στην πορεία προς τα πλέι οφ της Ευρωλίγκας;
«Ναι. Συμφωνώ. Κάναμε τη ζωή μας δύσκολη. Το έχω πει κι εγώ. Όπως τα καταφέραμε -ενώ είχαμε την τύχη στα χέρια μας- τώρα έτσι πρέπει να προσπαθήσουμε να την κάνουμε ξανά εύκολη, για να προχωρήσουμε και να πετύχουμε τους στόχους μας στους οποίους παραμένουμε μέσα. Να συνεχίσουμε στο πρωτάθλημα, στην Ευρωλίγκα και περιμένοντας να δούμε τι θα γίνει με το Κύπελλο όπου είμαστε στον τελικό».

-Μπορεί ο Παναθηναϊκός;
«Φυσικά και μπορεί! Έχουμε εμπιστοσύνη στην ομάδα μας».

-Πόσο ασυνήθιστο είναι για σένα, για εσάς να μην είναι ο Παναθηναϊκός το φαβορί σε μια σειρά, σε μια αναμέτρηση;
«Δεν μπορείς πάντα να είσαι το φαβορί. Αυτό δεν είναι κακό άλλωστε. Δεν με ενοχλεί καθόλου. Για μένα δεν είναι ούτε καλύτερα, ούτε χειρότερα. Δεν νομίζω ότι παίζουν ρόλο αυτά. Ξέρουμε ότι έχουμε τις δυνατότητες να προσπεράσουμε κάθε εμπόδιο. Απλά πρέπει να το βγάλουμε στο γήπεδο και πρέπει σίγουρα να παίξουμε καλύτερα από ότι παίξαμε σε κάποια παιχνίδια της Ευρωλίγκας. Σαφώς αντιμετωπίζουμε μια ομάδα πολύ καλή με ταλέντο και ποιότητα, αλλά ξαναλέω ότι έχουμε εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας. Είναι μεγάλη η σειρά».

-Είχες δηλώσει το καλοκαίρι ότι θέλεις να μείνεις εδώ γιατί είσαι ευτυχισμένος. Τι είναι αυτό που σε κάνει ευτυχισμένο εδώ, ως και αυτή τη στιγμή;
«Όλα δεν μπορεί να είναι τέλεια για πάντα. Για μένα, δόξα το Θεό, ήταν όλα τέλεια
μέχρι στιγμής. Ο αθλητισμός έχει και κάποιες αρνητικές πλευρές. Δεν μπορεί να είμαστε αιώνια νικητές, πρωταθλητές, κυπελλούχοι, πρωταθλητές Ευρώπης. Υπάρχουν κι άλλοι οι οποίοι παίζουν και υπάρχουν κι άλλοι οι οποίοι αγωνίζονται και θέλουν να σε φτάσουν και αν μπορούν να σε ξεπεράσουν. Δίνεις το 100%, αλλά και πάλι αυτό δεν σημαίνει ότι θα κερδίσεις. Αλλά και πάλι αυτό που μένει στο τέλος είναι ότι για να είσαι ευχαριστημένος και ευτυχισμένος, θα πρέπει να ξέρεις ότι έχεις κάνει την προσπάθειά σου, έχεις δώσει αυτό που μπορείς και μπορεί στο τέλος να είναι οι άλλοι καλύτεροι και να χάσεις. Όμως είμαι ευτυχισμένος εδώ, γιατί έχω ζήσει πάρα πολλά. Μόνο χαρές ζω με αυτή την ομάδα για να πω την αλήθεια. Έχω γνωρίσει πράγματα τα οποία δεν φανταζόμουν ότι θα τα ζήσω όταν ξεκινούσα να παίζω μπάσκετ. Γνώρισα ανθρώπους, συμπαίκτες, μεγάλα ονόματα και γι' αυτό είμαι ευτυχισμένος. Και γιατί κάνω κάτι το οποίο μου αρέσει. Και αυτό είναι ευλογία».

-Το γεγονός ότι αποτελείς πρότυπο, το ότι υπάρχουν παιδιά που λένε «θέλω να γίνω Διαμαντίδης» πώς το αντιμετωπίζεις;
«Αλήθεια το λέω, δεν θεωρώ τον εαυτό μου πρότυπο, όταν ένα παιδί βλέπει εμένα, άσχετα με το τι έχει συμβεί, τι μπορεί να με έχει προκαλέσει, να αντιδρώ άσχημα στο γήπεδο, να νευριάζω, δεν είναι ό,τι καλύτερο. Σαφώς, ένας που είναι απ' έξω δεν το καταλαβαίνει, δεν καταλαβαίνει αυτού του είδους τις αντιδράσεις και ίσως δικαιολογημένα να απορεί, βλέποντας στο γήπεδο έναν άνθρωπο να φωνάζει, να νευριάζει, να διαμαρτύρεται. Ένας αθλητής στη διάρκεια του παιχνιδιού μπορεί να αντιδράσει άσχημα, αλλά όταν πηγαίνει στο σπίτι του το βράδυ δεν αισθάνεται καθόλου όμορφα γι' αυτό. Το σκέφτεσαι και το ξανασκέφτεσαι. Δεν θεωρώ τον εαυτό μου πρότυπο λοιπόν. Αν σε κάποιον αρέσει ο τρόπος παιχνιδιού μου και του αρέσει που κάνω δυο τρία πράγματα καλά στο γήπεδο αγωνιστικά και θέλει να τα βάλει στο παιχνίδι του και να τα κάνει κι αυτός, τότε ναι, αυτό είναι ευχάριστο. Θα ήταν ευχάριστο για τον οποιονδήποτε αθλητή πιστεύω».

-Έχεις κάνει δύο ρεκόρ, έχεις ανέβει στην κορυφή και έδειξες ότι δεν ασχολείσαι καν με αυτά, δεν τα σχολίασες καν. Πώς τα αντιμετωπίζεις εσύ αυτά;
«Σίγουρα είναι επιβράβευση. Αλλά τι να κάνω; Να βγω έξω και να πανηγυρίζω; Είναι μια πολύ μεγάλη επιβράβευση που είμαι πρώτος στα κλεψίματα και στις ασίστ, σαφώς και νιώθω ευχάριστα και πολύ όμορφα, το συναίσθημα είναι πολύ ωραίο, αλλά δεν μπορώ να κάνω κάτι. Να μείνω σ' αυτό και να επαναπαυτώ; Δεν γίνεται γιατί οι υποχρεώσεις τρέχουν. Στο παιχνίδι παίζεις και προσπαθείς να κάνεις ότι είναι καλύτερο δυνατό. Ότι άλλο προκύψει είναι συνέπεια της προσπάθειας αυτής».

-Κρατάς. στατιστικό του τι έχεις κάνει την ώρα του παιχνιδιού, γιατί κάποιοι παίκτες ξέρουν ακριβώς τι έχουν κάνει βγαίνοντας από το γήπεδο.
«Όχι, δεν μετράω (γελάει). Δεν προλαβαίνεις να μετρήσεις. Κι εγώ βγαίνοντας από το γήπεδο ξέρω τι πόντους έχω βάλει, αλλά τα στατιστικά δεν μπορείς να τα κρατήσεις».

-Το εντυπωσιακό είναι ότι λες πως θυμάσαι αυτό που θεωρητικά στο παιχνίδι δείχνει να σε ενδιαφέρει λιγότερο. Το πόσους πόντους θα βάλεις.
«Όχι, δεν με ενδιαφέρει λιγότερο. Ίσα-ίσα. Με βοηθάει πάρα πολύ το θέμα του σκορ. Μ' αρέσει πάρα πολύ. Δεν νομίζω να υπάρχει παίκτης που δεν του αρέσει να σκοράρει. Δεν είναι ότι δεν με ενδιαφέρει. Απ' έξω ίσως είναι πιο εύκολο να το βλέπεις. Κι εγώ μερικές φορές που βλέπω, λέω «μα γιατί δεν κάνει αυτό;». Όταν όμως είσαι μέσα είναι δύσκολο. Θέλω εγώ να μην σκοράρω; Δεν νομίζω. Έχεις μία θέση, έχεις ένα ρόλο και από εκεί και πέρα βλέπεις τι θέλεις να κάνεις. Πάντως είναι ένας μύθος το ότι δεν μου αρέσει να σκοράρω. Φυσικά και θέλω να σκοράρω και μου αρέσει. Μακάρι σε κάθε παιχνίδι να σκοράρω πολλούς πόντους.»

-Από τις στιγμές που έχεις ζήσει στον Παναθηναϊκό, είναι κάποιες που θα ξεχώριζες; Όχι τίτλους, αλλά στιγμές.
«Δεν έχω ξεχωρίσει κάποιες στιγμές, γιατί απλά είναι πάρα πολλές. Εγώ ήμουν πολύ τυχερός, γιατί ήρθα στην ομάδα και από τη στιγμή που ήρθα στην ομάδα είχα μόνο χαρές να γευτώ. Ο πρώτος ελληνικός τίτλος που χάσαμε από το 2004 ήταν ο περσινός τελικός Κυπέλλου, αλλά από εκεί και πέρα ήταν μόνο χαρές. Επίσης, όταν έρχεται ένα παιδί από τον Ηρακλή στον Παναθηναϊκό είναι πολύ συγκρατημένος και μαζεμένος, γιατί ξέρει ότι έρχεται σε μια ομάδα που διεκδικεί τίτλους, που παίζει για το πρωτάθλημα Ευρώπης με άλλες απαιτήσεις. Όταν έρχεται τόσο αγχωμένος και καταφέρνει από την πρώτη στιγμή να «δέσει» με την ομάδα να τον εμπιστευτούν οι προπονητές, οι συμπαίκτες του και να μπορέσει να προοδεύει κάθε φορά είναι κάτι που δεν ξεχνά. Για μένα όλες αυτές οι στιγμές είναι πολύ σημαντικές».

-Υπάρχει κάποιο πρόσωπο στο οποίο θα στεκόσουν περισσότερο;
«Όλους τους συμπαίκτες μου. Έχω γνωρίσει μεγάλους παίκτες και εκπληκτικούς ανθρώπους. Να μην μιλήσω για τον κ. Ομπράντοβιτς πάλι, γιατί τα έχουμε πει. Όλοι ξέρουν τι σημαίνει και την αξία του. Έχω μάθει πάρα πολλά από το τεχνικό επιτελείο του Παναθηναϊκού».

-Κάτι κάτι τελευταίο, διαφορετικό. Στο All Star Game του Πύργου βιώσατε την αγάπη του κόσμου για μια ακόμη φορά. Σας αποθέωσαν και έδειξαν ότι αγαπούν το μπάσκετ. Πόσο διαφορετική είναι αυτή η εικόνα και κατάσταση, από το να φτάνουμε στην απόφαση να μην διεξαχθεί ένας τελικός μπάσκετ;
«Είναι διαφορετικές καταστάσεις. Εντελώς. Δυστυχώς, εδώ στην Ελλάδα δεν μπορούμε να σκεφτούμε ότι έτσι πρέπει να είναι το μπάσκετ. Να έρθουν γονείς με τα παιδιά τους και να γεμίσουν το γήπεδο. Δεν μπορούν να έρθουν παιδιά σε έναν τέτοιο αγώνα, όπως θα ήταν ο τελικός του Κυπέλλου. Δεν ξέρω αν θα μάθει ποτέ ο κόσμος. Μακάρι. Εύχομαι άλλοι παίκτες, σε 10 -15 χρόνια, να το ζήσουν. Εύχομαι οι επόμενοι αθλητές να μπορούν να γευτούν ένα τέτοιο παιχνίδι με παιδιά, με χαρά. Είναι ένα παιχνίδι, σαφώς θέλεις τη νίκη, αλλά από εκεί και πέρα ο καλύτερος ας κερδίσει. Δεν χρειάζεται να υπάρχουν ακρότητες με ρίψεις αντικειμένων, φωτοβολίδες και όλα αυτά. Όλα έτσι κι αλλιώς κρίνονται στο παρκέ».

Ο Δημήτρης Διαμαντίδης με μια διαφορετική ματιά

Άλλα αθλήματα: Ποδόσφαιρο
Χόμπι: Σινεμά
Μπασκετμπολίστας: Φάνης Χριστοδούλου
Μουσική: Ελληνικά
Τραγουδιστής/Συγκρότημα: U2
Ηθοποιός: Αλ Πατσίνο
Ταινία: Ο Νονός
Φαγητό: Ζυμαρικά
Ποτό: Χυμός
Το σύνθημα της ζωής σου: -
Παρατσούκλι: Μήτσος
Σημαντικότερη στιγμή στην καριέρα σου: Τρεις ήταν οι μεγαλύτερες: Τα δύο ευρωπαϊκά πρωταθλήματα με τον Παναθηναϊκό και το χρυσό στο Ευρωμπάσκετ 2005 στο Βελιγράδι
Σημαντικότερη στιγμή στη ζωή σου: Με τη λογική ότι άλλαξε τη ζωή μου, η συμφωνία με τον Παναθηναϊκό
Παναθηναϊκός: Οικογένεια