Όταν ο Σκόκο παίζει στη θέση του…

Όταν παίζεις για να νικήσεις και όχι για να μην δεχτείς γκολ.

Όταν ο Σκόκο παίζει σαν ένας από τους δύο επιθετικούς, που είναι η κανονική του θέση.

Όταν ο Γκερέιρο είναι πίσω τους για να βγάλει καμιά κάθετη πάσα.

Όταν έχεις μέσα τον δημιουργικότατο Μίτσελ.

Όταν πιέζεις τον αντίπαλο για να κάνει το λάθος.

Όταν τα κάνεις όλα αυτά μαζί, τότε δεν έχεις απλά πιθανότητες να νικήσεις, αλλά ακόμα και να διασύρεις τον αντίπαλο σου, όπως έγινε σε αυτή την αναμέτρηση.

Αυτή η νίκη αποτελεί το καλύτερο μάθημα για τον Χιμένεθ πρώτα απ' όλα και μετά για όλους τους υπόλοιπους. Γιατί πρέπει να παλεύεις πάντα με το υλικό που έχεις στη διάθεση σου και να προσπαθείς για το καλύτερο, δίχως να παραπονιέσαι για ρόστερ και να έχεις σκέψεις για το πώς δεν θα χάσεις.

Ο ΠΑΟΚ είχε ελλείψεις. Αλλά τέτοιες είχε και την Τετάρτη. Ωστόσο, εκείνη την ημέρα η «Ένωση» δεν τις εκμεταλλεύτηκε γιατί αγωνίστηκε ώστε να μην χάσει. Αν πάρει κανείς μόνο το πρώτο μέρος υπόψη του, η ΑΕΚ είχε, πέρα από τα δύο γκολ, ισάριθμα χαμένα τετ-α-τετ με Γκερέιρο και Μπλάνκο και δύο σουτ του Μίτσελ και του Σκόκο, με το ένα να φεύγει λίγο έξω και το άλλο να εξουδετερώνεται από τον Κρέσιτς και συνολικά 11 τελικές, μόνο στα πρώτα 45 λεπτά.

Αν όλα αυτά τα συγκρίνουμε με το παιχνίδι της Τετάρτης, η διαφορά είναι μέρα με τη νύχτα. Γι' αυτό και επιμένω πως -τουλάχιστον για τα εντός έδρας παιχνίδια από εδώ και μπρος- αυτό το ματς πρέπει ν' αποτελέσει οδηγό.

Το μεγαλύτερο δίδαγμα αυτής της αναμέτρησης δείχνει και το που θα πρέπει να ενισχυθεί η ΑΕΚ το προσεχές καλοκαίρι, τουλάχιστον στο κομμάτι που έχει να κάνει από τη μέση και μπροστά. Ο Σκόκο απαιτείται να παίζει στην κανονική του θέση, δηλαδή σαν δεύτερος επιθετικός και όχι να βολοδέρνει στα άκρα, επειδή δεν υπάρχει κάποιος κανονικός ακραίος. Τις πτέρυγες πρέπει να ενισχύσει η «Ένωση» το προσεχές καλοκαίρι -με την απαραίτητη προϋπόθεση πως δεν θα φύγει ο Σκόκο.

Υ.Γ. Αχιλλέα, θυμάσαι τι σου είπα το βράδυ του Σαββάτου;