Ο πιο διάσημος «κοντο(μπιπ)» του ποδοσφαίρου πήρε τα βουνά. Κυριολεκτικά όμως, μια και η δημοκρατία του Νταγκεστάν -στην οποία εδρεύει η νέα του ομάδα- βρίσκεται στον βόρειο Καύκασο. Όχι και το πιο ιδανικό μέρος για να μετακομίσεις με την οικογένειά σου, όταν μάλιστα το προηγούμενο σπίτι σου βρίσκεται στο αγαπημένο σου λόγω καταγωγής Σάο Πάουλο, 12.000 χιλιόμετρα (και πολλή ζέστη) δυτικότερα.
Τι συνέβη όμως, τόσο ξαφνικό, που ανάγκασε τον Βραζιλιάνο να πάρει μια τέτοια απόφαση; Η απάντηση που έρχεται πρώτη στο μυαλό είναι ότι αποφάσισε κι αυτός να ακολουθήσει τον -στρωμένο με βουνά χρημάτων- δρόμο που είχαν πάρει πριν απ’ αυτόν οι συμπατριώτες του Ριβάλντο και Σκολάρι -και τον οποίον πρόσφατα «βάδισε» και ο Ρούουντ Γκούλιτ αναλαμβάνοντας την τεχνική ηγεσία της Τέρεκ Γκρόζνι. Η απάντηση οπωσδήποτε στέκει, έστω και εν μέρει, μια και οι φημολογούμενες απολαβές του για το συμβόλαιο 2+1 χρόνων που έχει υπογράψει είναι γύρω στα 5εκ. ευρώ ετησίως.
Σύμφωνα με τα ΜΜΕ της πατρίδας του πάντως (το globo.com που έβγαλε το θέμα κ.α.), ο λόγος που τον έκανε να θέλει να φύγει τρέχοντας από τη Βραζιλία είναι άλλος κι έχει να κάνει με τον αποκλεισμό της Κορίνθιανς στις 3 Φεβρουαρίου από το Κόπα Λιμπερταδόρες, στον πρώτο μάλιστα γύρο της διοργάνωσης, από την Κολομβιανή Ντεπορτίβο Τολίμα (0-0 στη Βραζιλία, 0-2 στην Κολομβία). Οι οπαδοί της ομάδας, που αριθμούν 30 με 35 εκατομμύρια στη Βραζιλία και φημίζονται για το πάθος τους προς την ομάδα (για χάρη τους μάλιστα έχουν γυριστεί τα ντοκιμαντέρ «Fiel» και «23 anos em 7 segundos – O fim do Jejum Corinthiano»), δεν χάρηκαν και πολύ για το γεγονός. Σύμφωνα με τον ίδιο τον Ρομπέρτο Κάρλος οι δύο μέρες που ακολούθησαν ήταν γεμάτες απειλητικά ανώνυμα τηλεφωνήματα στο σπίτι του ενώ ταυτοχρόνως όποτε έβγαινε έξω με το αυτοκίνητό του -και παρότι προστατευόταν από ιδιωτική ασφάλεια- παρατήρησε να τον ακολουθούν με απειλητικές διαθέσεις διάφοροι τύποι πάνω σε μοτοσικλέτες.
Η σταγόνα, όμως που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν το συμβάν της 5ης Φεβρουαρίου όταν, την ώρα που ο Κάρλος παρέα με τον Ρονάλντο και τον Ντεντίνιο έκαναν ατομική προπόνηση κοντά σε ένα εμπορικό κέντρο του Σάο Πάουλο, το πούλμαν της ομάδας δέχτηκε επίθεση με πέτρες σε άλλο σημείο της πόλης από εξαγριωμένους οπαδούς οι οποίοι είχαν λάβει γνώση του δρομολογίου του από μία μαζορέτα της ομάδας, η οποία τους καθοδήγησε στο σημείο της επίθεσης.
Για έναν δηλωμένο λάτρη της οικογένειας όπως ο Κάρλος, οι συνθήκες αυτές είχαν ήδη ξεπεράσει τα όρια της ανοχής του. Την επομένη κιόλας, παρέα με τον ατζέντη του, Φαμπιάνο Φάρα, συναντήθηκε με τη διοίκηση της Κορίνθιανς και ζήτησε την αποδέσμευσή του. Οι εξελίξεις καθυστέρησαν λίγο -όχι τόσο λόγω του συμβολαίου του με την ομάδα, το οποίο εξέπνεε στις 31/12/11 αλλά- λόγω του ότι έπρεπε να ξεκαθαριστεί το καθεστώς κάποιων εμπορικών συμφωνιών που είχαν συναφθεί από τότε που αγωνιζόταν στην Φενέρμπαχτσέ (σ.σ. κάτι κούκλες που τον απεικονίζουν και μια σειρά με κρέατα). Μετά απ’ αυτό ο δρόμος ήταν ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα. Και όσο παράξενη κι αν ηχεί η απόφαση ενός παγκόσμιου σταρ να μετακομίσει δύο μήνες πριν κλείσει τα 38 του σε μία ομάδα που έχει ιδρυθεί το 1991 και έχει ως μεγαλύτερη διάκριση μέχρι σήμερα την κατάκτηση της 4ης θέσης στο ρωσικό πρωτάθλημα την περίοδο 2000/1, τόσο η ταμπέλα του «μισθοφόρου» θα χαράσσεται πιο βαθιά στο κούτελό του από τους εξωτερικούς παρατηρητές.
Όταν όμως φτάνεις στο σημείο εσύ, ένας εθνικός ήρωας, να θεωρείσαι ανεπιθύμητος στην ίδια σου την πατρίδα, η συναισθηματική πληγή είναι τεράστια και ικανή από μόνη του να σε κάνει να ρίξεις μαύρη πέτρα πίσω σου. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι πας σε μία ομάδα -την FC Anzhi Makhachkala με τ’ όνομα- στην οποία πρόεδρος είναι ο Magomed-Sultan Magomedov, πρόεδρος του κοινοβουλίου της χώρας και συγγενής του προέδρου αυτής, Magomedsalam Magomedaliyevich Magomedov, που Κύριος οίδε που έχει βρει τα αμύθητα πλούτη που διαχειρίζεται.
Τουλάχιστον η πρωτεύουσα Makhachkala είναι κι αυτή παραθαλάσσια, όπως και η γενέτειρά του. Η Κασπία βέβαια δεν θα προσφέρει στον Κάρλος τις ανέσεις των παραλιών της πατρίδας του που βρέχονται από τον Ατλαντικό και σφύζουν από ζωή, αλλά ίσως μπορέσουν να του χρησιμεύσουν ως προσωρινό παυσίλυπο για τη νοσταλγία. Έτσι ή αλλιώς πάντως, η απόφασή του αυτή είναι σύμφωνη με το motto του Σάο Πάουλο «Non ducor, duco», που σημαίνει «Δεν οδηγούμαι, οδηγώ»: Ο Ρομπέρτο Κάρλος αποφάσισε να στρίψει το τιμόνι ανατολικά κι όπου τον βγάλει.
Γιάννης Τσαούσης
Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr