«Φαινόμενο» είναι αυτός! (vids)

Θα μπορούσαμε να τον παρομοιάσουμε με τον Φοίνικα, το μυθολογικό εκείνο πουλί που αναγεννιόταν μέσα από τις στάχτες του. Αλλά όχι! Ο Ρονάλντο είναι ένας μύθος από μόνος του. Μετά την ανακοίνωση του «Φαινομένου» να αποχωρήσει από την ενεργό δράση, το www.sport-fm.gr, σας παρουσιάζει τις όμορφες και άσχημες στιγμές του, από τότε που τρέλαινε τον κόσμο με τα γκολ και τις ντρίμπλες, μέχρι τώρα που τον αποκαλούσαν «χοντρό».

Κάποιος άλλος στην θέση του, με τόσες ατυχίες να τον «χτυπούν» θα είχε εγκαταλείψει νωρίτερα την ποδοσφαιρική του καριέρα. Ο Ρονάλντο όμως ήταν φτιαγμένος από γερό σκαρί, σήκωνε κεφάλι και έκανε αυτό που ήξερε καλύτερα. Κατακτούσε τίτλους.

Τα πρώτα του βήματα

Αρχικά, έκλεψε τις εντυπώσεις με την φανέλα της Κρουζέιρο όντας μόλις 17 χρονών. Σε 14 ματς πέτυχε 12 γκολ και βοήθησε την ομάδα του Μπέλο Οριζόντε να κατακτήσει το Copa do Brazil το 1993. Ο ομοσπονδιακός προπονητής, Μάριο Ζαγκάλο, τον κάλεσε στην εθνική ομάδα που σήκωσε το Παγκόσμιο Κύπελλο το 1994, όμως δεν αγωνίστηκε ούτε λεπτό στα γήπεδα των ΗΠΑ.

Βρε, καλώς το «φαινόμενο»

Τότε, πήρε το αεροπλάνο, ήρθε στην Ευρώπη ύστερα από προτροπή του Ρομάριο και υπέγραψε συμβόλαιο με την Αϊντχόβεν. Εκεί έκανε πράματα και θάματα! Σε δύο χρονιές, σε 57 συμμετοχές με την ολλανδική ομάδα πέτυχε 54 τέρματα και τράβηξε τα βλέμματα παγκοσμίως. Την δεύτερη σεζόν του στην Ολλανδία, έπαθε τον πρώτο του τραυματισμό στο γόνατο, θα χάσει το μισό πρωτάθλημα αλλά κατάφερε να πετύχει 12 γκολ.





Το 1996, η Μπαρτσελόνα κινήθηκε γρήγορα και απέσπασε την υπογραφή του έναντι του αστρονομικού ποσού των 17 εκατομμυρίων δολαρίων. Με την φανέλα των «μπλαουγκράνα» έκανε όργια. Μάτωσε 47 φορές τα δίχτυα των αντιπάλων του σε 49 αγώνες, κερδίζοντας το βραβείο του Καλύτερου Ποδοσφαιριστή στον κόσμο από την FIFA, όντας ο νεότερος (ήταν μόλις 20 ετών).








Οι Καταλανοί, παρά το γεγονός ότι έμειναν εντυπωσιασμένοι από τις εμφανίσεις του Ρονάλντο, δεν του έδωσαν τα χρήματα που ζητούσε και το 1997 ο Μοράτι πλήρωσε την ρήτρα των 19 εκατομμυρίων λιρών και τον έφερε στην Ίντερ. Στους «νερατζούρι» συνεχίζει να πυροβολεί κατά βούληση. 34 τέρματα σε 47 αγώνες για όλες τις διοργανώσεις, παίρνει ξανά το βραβείο της FIFA αλλά και την Χρυσή Μπάλα.





Το «σκάνδαλο» του 1998

Το 1998 συμπεριλαμβάνεται στην εθνική Βραζιλίας ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου στην Γαλλία, από την θέση του ηγέτη αυτή την φορά. Με τέσσερα γκολ οδήγησε την «σελεσάο» στον τελικό της διοργάνωσης με αντίπαλο την Γαλλία. Η συμμετοχή του πέρασε από χίλια μύρια κύματα. Κρίση άγχους, λιποθυμία, η μη δήλωση του στην αρχική ενδεκάδα λίγα λεπτά πριν την έναρξη του τελικού και τελικά η παρουσία του σε αυτή με την δική του θέληση. Όλα αυτά συνετέλεσαν στο γεγονός να περάσει και να μην ακουμπήσει στο ματς και οι «Πετεινοί» να θριαμβεύσουν με 3-0 και να στεφθούν πρωταθλητές κόσμου.

Όλες οι εφημερίδες, όλα τα κανάλια έπεσαν πάνω του για να τον «φάνε». Μετά τον τελικό, επέστρεψε στο Μιλάνο με μία μορφή τενοντίτιδας αλλά τότε το ιατρικό επιτελείο δεν έκρινε σκόπιμη την εγχείρηση. Μπορεί εκείνη την σεζόν να έλειψε σε λίγα ματς της Ίντερ αλλά το κακό περίμενε στην γωνία.

Το δράμα του «Ολίμπικο»

Στις 21 Νοεμβρίου του 1999, η αναμέτρηση με την Λέτσε έμελλε να ήταν μοιραία για την συνέχεια της ποδοσφαιρικής καριέρας του Βραζιλιάνου στράικερ. Στην διάρκεια του αγώνα ένιωσε το γόνατο του να γυρίζει και αποχώρησε από το γήπεδο. Οι εξετάσεις έδειξαν ρήξη στον τένοντα του δεξιού γονάτου.

Η αποθεραπεία του κράτησε πέντε μήνες, ολοκληρώθηκε με επιτυχία και όλοι ανέμεναν την επανεμφάνιση του. Ο γιατρός έδωσε το οκ να αγωνιστεί στο ματς με την Λάτσιο, στο πλαίσιο του πρώτου τελικού του Copa Italia. 12 Απριλίου του 2000, επτά λεπτά μετά την είσοδο του στον αγωνιστικό χώρο, ο Ρονάλντο ξεκινά μία από τις γνωστές του επελάσεις και ξαφνικά γυρίζει και πάλι το γόνατο του, προκαλώντας ανατριχίλα σε όλους. Τα ουρλιαχτά και το κλάμα του συγκλόνισε όλο τον κόσμο.





Το εντυπωσιακό come back

Έπειτα από δύο χειρουργεία, πολλές ώρες αποθεραπείας οι περισσότεροι στην θέση του θα είχαν λυγίσει. Αλλά, εκείνος απέδειξε ξανά γιατί είναι «Φαινόμενο». Έχασε μία ολόκληρη χρονιά, με στόχο να επιστρέψει στα γήπεδα πιο δυνατός. Επέστρεψε στην δράση για να κάνει «ζέσταμα» ενόψει του Μουντιάλ του 2002. Σε 16 αγώνες με την Ίντερ πέτυχε 7 γκολ και ένιωθε έτοιμος για το μεγάλο come back. Στο Παγκόσμιο Κύπελλο που έγινε στα γήπεδα της Ιαπωνίας και της Νοτίου Κορέας, ο Ρονάλντο όντας η κορυφή των τριών Ρ ( Ριβάλντο και Ροναλντίνιο τα άλλα δύο), πέτυχε 8 γκολ και οδήγησε την Βραζιλία στην κατάκτηση του Κυπέλλου.

Το 2006 συμμετείχε και πάλι στο Παγκόσμιο Κύπελλο όπου και έφτασε τα 15 γκολ στον θεσμό, σπάζοντας το ρεκόρ του Γκερντ Μίλερ.





Για χάρη του, η Ρεάλ Μαδρίτης δαπάνησε 39 εκατομμύρια ευρώ για να τον αποκτήσει. Στο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» βρήκε τον ποδοσφαιρικό του εαυτό. Σε 177 αγώνες με τους Μαδριλένους σκόραρε 104 φορές, μέσα σε διάστημα 4,5 ετών.





Έφτασε το τέλος

Κάποιοι μικροτραυματισμοί, λίγο τα παραπανίσια κιλά αλλά και η έλευση του Φαν Νιστελρόι ανάγκασαν τον Ρονάλντο να περιπλανιέται μεταξύ πάγκου και εξέδρας στην Μαδρίτη. Κάπου εκεί ήρθε η πρόταση 7,5 εκατομμυρίων ευρώ της Μίλαν και ντύθηκε «ροσονέρι». Τον πρώτο καιρό έκανε αυτό που γνώριζε τόσο καλά όσο κανείς άλλος. Επτά γκολ σε 14 συμμετοχές και τα χαμόγελα επέστρεψαν στο πρόσωπο του. Όμως η Θεά Τύχη του γύρισε για ακόμη μία φορά την πλάτη. Σε έναν αγώνα επίδειξης της νέας φανέλας των Μιλανέζων τραυματίστηκε και πάλι και τέθηκε νοκ άουτ. Επέστρεψε τέλη Νοέμβρη, σε ένα ματς κόντρα στην Νάπολι όπου και πέτυχε δύο γκολ. Αλλά, λίγες ημέρες μετά στο παιχνίδι με την Λιβόρνο ξαναχτύπησε, όταν και συγκρούστηκε με τον Βιντιγκάλ. Αποτέλεσμα; Ρήξη τένοντα στο αριστερό του γόνατο και εννέα μήνες εκτός.

Το «Φαινόμενο» επέλεξε να συνεχίσει να φορά ποδοσφαιρικά και με την φανέλα της Κορίνθιανς συνέχισε το έργο του. Από το 2009 στην Βραζιλία, έπαιξε σε 69 ματς βάζοντας 35 γκολ.

Σήμερα, έδωσε τέλος σε μια καριέρα γεμάτη τίτλους, γκολ, ατυχίες, τραυματισμούς, γυναίκες, σκάνδαλα και άλλα πολλά. Αλλά στο μυαλό μας, θα μείνει για πάντα στις καρδιές μας ως ένας ποδοσφαιριστής που μας έκανε να εντυπωσιαζόμαστε, να κλαίμε, να ανατριχιάζουμε και πιο πολύ από όλα τα άλλα να χειροκροτούμε.







Μιχάλης Ηλιού