Δεν τους τρομάζει πια το -7!

Εφτά βαθμοί διαφορά είναι λογαριασμός. Ναι, αλλά αυτοί πιστεύουν ότι το μπορούν. Κι αλίμονο σ' εκείνους που δεν πάρουν την πίστη τους στα σοβαρά. Η αποβολή του Σπυρόπουλου θόλωσε την εικόνα του ματς και δεν άφησε να βγουν ολοκάθαρα συμπεράσματα. Αλλά:

Ο Παναθηναϊκός χωρίς Σισέ κυρίως αλλά και Βύντρα μπήκε στη φλογισμένη Τούμπα για να κερδίσει. Βγήκε από την αρχή στην επίθεση και διεκδίκησε ότι του αναλογούσε από το ματς. Από τη στιγμή που ο Ζιλμπέρτο Σίλβα θύμιζε τον μεγάλο παίκτη του παρελθόντος κι ο Σωτήρης Νίνης είχε επίγνωση ότι έπρεπε να πάρει το παιχνίδι στις πλάτες του, ο Παναθηναϊκός μπήκε για να κερδίσει και μόνο γι' αυτό. Κατάφερε να προηγηθεί με ένα φάουλ του Νίνη που θύμισε Σαραβάκο.

Μετά το γκολ δεν του πέρασε από το μυαλό να "ταμπουρωθεί" για να διατηρήσει τα κεκτημένα. Προσπαθούσε και τα κατάφερνε να ανταποδίδει τις επιθέσεις του ΠΑΟΚ μέχρι και την αποβολή του Σπυρόπουλου. Ναι, μετά δεν έθελξε με την απόδοση του. Αλλά δεν πήγε το ματς σε μαζική και τυφλή άμυνα παρά τις οργανωμένες επιθέσεις του ΠΑΟΚ. Είχε παίκτες που πάλαιψαν χωρίς εξαίρεση να διατηρήσουν τα κεκτημένα και προπονητή που διευκόλυνε την προσπάθεια τους από τον πάγκο. Όταν μάλιστα μπήκε ο Καραγκούνης στη θέση του Νίνη, ο Παναθηναϊκός πάγωσε τον ρυθμό και έδωσε ανάσες με τα φάουλ που κέρδιζε. Βλέπετε, ορισμένα πράγματα δεν τα αγγίζει ο χρόνος.

Οι πράσινοι μέσα στην Τούμπα έστειλαν μήνυμα ότι δεν καταθέτουν τα όπλα. Δεν πρόκειται για τυπικές και "αναγκαστικές" δηλώσεις που γίνονται μπροστά σε ανοικτά μικρόφωνα. Πρόκειται για κατάθεση ψυχής και πίστης ότι τίποτα δεν χάθηκε. Την πίστη φέρνουν οι νίκες, οι καλές εμφανίσεις και η αλληλεγγύη που έδειχναν οι παίκτες μεταξύ τους στη διάρκεια του αγώνα.