Ο Μοντεστό και η «φλυαρία» των Πειραιωτών στην τελική προσπάθεια

Ο Ολυμπιακός ήταν πολύ καλός στο παιχνίδι με την Ξάνθη. Ήταν ο «γνωστός», καλός Ολυμπιακός που έχουμε δει μέσα στο Καραϊσκάκη. Πίεζε ψηλά, είχε πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας, δημιούργησε πολλές ευκαιρίες και πρόσφερε θέαμα. Στο τέλος όμως κινδύνεψε να τα τινάξει όλα στον αέρα, γιατί ένα λάθος, όπως στην φάση του Σουάνη και θα μπορούσαν να έχουν χαθεί οι τρείς βαθμοί. Το πρόβλημα του Ολυμπιακού στο παιχνίδι αυτό ήταν στο τελείωμα των φάσεων. Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν «φλύαροι» στην τελική προσπάθεια.

Όταν ένας ποδοσφαιριστής θέλει να προσφέρει θέαμα και χαρά στον κόσμο, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να κάνει 10 ντρίμπλες και να περάσει επτά αντιπάλους πριν σκοράρει. Το απλό ποδόσφαιρο είναι και θεαματικό, όμορφο ποδόσφαιρο. Οι «ερυθρόλευκοι» προσπαθούσαν να κάνουν τα εύκολα-δύσκολα στην τελική προσπάθεια, με αποτέλεσμα να χάσουν πολλές ευκαιρίες για μία νίκη με μεγαλύτερο σκορ. Καλό θα ήταν αυτό να μην ξανασυμβεί, γιατί την επόμενη φορά μπορεί να πάθουν ότι έπαθαν και με τον ΠΑΟΚ στο κύπελλο. Στο τέλος αυτό που μένει είναι το αποτέλεσμα. Αυτή είναι η ουσία.

Όσον αφορά την ατομική κριτική των παικτών, θα πρέπει να αναφερθούμε καταρχήν στον Μοντεστό. Θεωρώ πως τον έχω «αδικήσει» τελευταία παραλείποντας να αναφερθώ στο πόσο πολύτιμος αποδεικνύεται για τον Ολυμπιακό. Ο Γάλλος ανέλαβε να βοηθήσει παίζοντας σε μία άλλη θέση από αυτή που έχει συνηθίσει να αγωνίζεται και όχι μόνο κατάφερε να καλύψει το κενό που είχε δημιουργηθεί στην μεσαία γραμμή, αλλά τα πηγαίνει και πολύ καλύτερα από τα κατ' εξοχή αμυντικά χαφ της ομάδας. Στο παιχνίδι με την Ξάνθη ήταν και πάλι εξαιρετικός. Ήταν αλάνθαστος στα ανασταλτικά του καθήκοντα και όπως σε κάθε παιχνίδι, προσπάθησε να βοηθήσει και στην ανάπτυξη αποφεύγοντας τις «υπερβολές».

Αυτό είναι και το μεγαλύτερο προσόν του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή κατά την άποψη μου. Είναι σοβαρός στο παιχνίδι του και ξέρει πια είναι τα όρια του. Δεν προσπαθεί να κάνει το «κάτι παραπάνω» και δεν εκτίθεται. Παίζει μυαλωμένα και καταφέρνει κάθε φορά να διακρίνεται για την δουλειά που κάνει μέσα στο γήπεδο, καλύπτοντας την αμυντική γραμμή, χωρίς όμως να «αμελεί» και τα επιθετικά του καθήκοντα. Δεν είναι τυχαίο πως κόντρα στους Ακρίτες είχε ένα δοκάρι και δύο ακόμα πολύ καλές ευκαιρίες για γκολ.
Όσον αφορά τους υπόλοιπους «ερυθρόλευκους», πολύ καλός ήταν και ο Τοροσίδης, σταθερή αξία ο Ιμπαγάσα και καλή εμφάνιση του Χολέμπας που βοήθησε και ανασταλτικά αλλά και επιθετικά.