Η ψυχή του "Ολντ Τράφορντ"

Μπορεί να μην είχε το δεξί πόδι-διαβήτη του Ντέηβιντ Μπέκαμ, ούτε την μαγική ντρίμπλα του Κριστιάνο Ρονάλντο. Δεν ήταν ποτέ η βεντέτα της ομάδας, ούτε ήταν ο πιο χαρισματικός παίκτης της. Αλλά ήταν ο μοναδικός ποδοσφαιριστής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ που, στην «χρυσή» της εποχή, ήταν αναντικατάστατος γιατί πολύ απλά έπαιζε με ψυχή.

Ο Γκάρι Νέβιλ, λίγες μέρες πριν συμπληρώσει τα 36 του χρόνια, αποφάσισε να «κρεμάσει» τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια. Ο μέντορας του, Σερ Άλεξ Φέργκιουσον δήλωσε πως ήταν ο καλύτερος Άγγλος δεξιός μπακ της γενιάς του. Ο μεγάλος αντίπαλος του, Αρσέν Βενγκέρ αναγνώρισε την αξία του. Δεν είναι και λίγο πράγμα, δύο από τις μεγαλύτερες προπονητικές φυσιογνωμίες του νησιού αλλά και του κόσμου να υποκλίνονται στο ταλέντο σου, όπως κι αν μεταφράζεται αυτό.

Έμεινε πιστός σε μία ομάδα. Στους καιρούς που ζούμε που τα πάντα κινούνται γύρω από το χρήμα, εκείνος έμεινε στην ομάδα που αγάπησε κι αγαπήθηκε, στην ομάδα που κατάφερε να τα πάρει όλα και να φτιάξει το όνομα του. Από την αρχή της καριέρας του, όταν και πανηγύριζε το Κύπελλο που κατέκτησε η ομάδα νέων των «κόκκινων διαβόλων» το 1991, ξεχώριζε για την ηγετική του φυσιογνωμία. Όντας αρχηγός ενός συνόλου που περιελάμβανε τους Γκιγκς, Σκόουλς, Μπέκαμ, τον αδερφό του Φιλ.

Τότε έπαιζε κεντρικός αμυντικός, όμως όταν προβιβάστηκε στην μεγάλη ομάδα κρίθηκε πολύ κοντός για να σηκώσει το βάρος της άμυνας και μετατοπίστηκε στο δεξί άκρο. Άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά όταν και τραυματίστηκε ο Πολ Πάρκερ, βασικό δεξί μπακ της Μάντσεστερ την περίοδο '94-'95. Από τότε, πήρε την φανέλα βασικού σπίτι του κι απ’ αυτόν ξεκινούσε η ενδεκάδα. Η εξέλιξη του αναπόφευκτη. Περισσότερο λόγω του μετάλλου του οποίου ήταν φτιαγμένος, κατέληξε να φοράει το περιβραχιόνιο του αρχηγού, όπως όλες οι μεγάλες ποδοσφαιρικές φυσιογνωμίες της ομάδα του Μάντσεστερ ( Ρόμπσον, Καντονά, Κιν).

Το βιογραφικό του είναι γεμάτο από τρόπαια. 8 πρωταθλήματα, 3 κύπελλα, 2 Λιγκ Καπ, 3 Κομιούνιτι Σιλντ, 2 Τσάμπιονς Λιγκ, 1 Διηπειρωτικό και 1 παγκόσμιο κύπελλο συλλόγων σε 602 συμμετοχές.

Μέσα σ’ όλα αυτά, να βάλουμε και τις 85 φορές που φόρεσε την φανέλα με το εθνόσημο. Θα μπορούσαν να ήταν αρκετές περισσότερες αν δεν ήταν άτυχος και τραυματιζόταν σε κρίσιμες περιόδους. Από την εποχή που έπαιζε στα «λιοντάρια», έχουν να δουν οι Άγγλοι αξιόπιστο δεξί μπακ.

Αναμφισβήτητα, σε όλες του τις ποδοσφαιρικές του παραστάσεις το πάθος του ξεχείλιζε. Η αποφασιστικότητα με την οποία έπαιζε κάλυπτε την οποιαδήποτε ποδοσφαιρική του αδυναμία. Η δύναμη και το νεύρο που έδειχνε σε κάθε του εμφάνιση τον έκανε ιδιαίτερα αγαπητό στους φίλους της Γιουνάιτεντ ενώ αντίθετα μισητό σε κάθε αντίπαλο. Άλλωστε, δεν θα ξεχάσει το μισοφαγωμένο χάμπουργκερ που δέχθηκε στο πρόσωπο από φίλους της Λίβερπουλ, σε ένα από τα ντέρμπι που συμμετείχε.

Η ουσία είναι μία. Και το είχε πει και ο Σερ Άλεξ. «Αν μπορείς να βρεις ένα παίκτη που να μπορείς να εμπιστεύεσαι, τον κρατάς για μια ζωή». Στην άκρη του μυαλού του, πιθανότατα να είχε τον Γκάρι Νέβιλ.

Δείτε τα σχετικά video:





Μιχάλης Ηλιού