Δεν υπάρχει κανείς που να χάρηκε περισσότερο με το μεγάλο θρίλερ της χθεσινής, τελευταίας μέρας των μεταγραφών, από τα «αρρωστάκια» της Λίβερπουλ και της Νιουκάστλ. Την ώρα που τα πάνελ είχαν στηθεί και «ρουφούσαν το αίμα» των τηλεθεατών, την ώρα που στο Ίντερνετ οι εξελίξεις μεταδίδονταν με την ταχύτητα και την φρασεολογία πολεμικών ανακοινωθέντων, οι οπαδοί που ζουν στις δύο εμπλεκόμενες πόλεις την είχαν καταβρεί.
Οι μεν του «ΚΟΡ» διότι βρήκαν μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για να καφρίσουν καίγοντας δημοσίως τις φανέλες του ανθρώπου τις οποίες είχαν συνωστισθεί για να αγοράσουν τριάμισι χρόνια πριν, οι δε «Geordies» -αφού χάρηκαν με την ψυχή τους για την τύχη τους και την ανέλπιστη διαφαινόμενη εισροή χρημάτων στην ομάδα από τον «κόκκινο χορηγό»- βιντεοσκόπησαν μόνοι τους κλιπς, τα οποία ανέβηκαν στο YouTube και αλλού, που τους δείχνουν να βάζουν φωτιά σε φανέλες του Κάρολ σκασμένοι στα γέλια.
Όπως και να ‘χει, οι συμφωνίες ολοκληρώθηκαν. Και αφήνοντας στην άκρη την συζήτηση για τα ποσά που ξοδεύτηκαν -μια που η βάση τους στηρίζεται εν πολλοίς στην ανύπαρκτη έννοια της «οικονομικής ηθικής»-, το θέμα είναι ποιος από τους δύο θα εκπληρώσει/ταιριάξει καλύτερα στο αγωνιστικό πλάνο της νέας του ομάδας.
Ο Τόρες στην Τσέλσι
+Πηγαίνει σε μία ομάδα που παίζει χωρίς στατικούς σέντερ φορ και απαιτεί από τους επιθετικούς της να κάνουν κίνηση με την μπάλα.
+Μπαίνει σε μία ομάδα της οποίας ο προπονητής εκτιμάει τους τεχνίτες και έχει πλάνο για να τους αξιοποιήσει.
+Έχοντας πλέον στην πλάτη του ως βασικούς τροφοδότες τους Εσιέν, Ραμίρες, Λάμπαρντ, Καλού, Μαλουντά, Μπεναγιούν και Ζιρκόφ, μπορεί να αισθάνεται πιο ήσυχος. Η μπάλα θα φτάνει στα πόδια του με τον σωστό τρόπο, στον σωστό χρόνο.
-Για να μπει στην ενδεκάδα θα πρέπει να εκτοπιστεί απ’ αυτήν κάποιος εκ των Ντρογκμπά-Ανελκά, που έχουν σκοράρει μαζί 23 γκολ φέτος. Κανείς από τους δύο δεν θα χαρεί ιδιαίτερα στη σκέψη...
-Θα πρέπει πολύ σύντομα να προσαρμοστεί στην ψυχολογία του «γραναζιού μηχανής», βγαίνοντας από το ρόλο «μια ομάδα μόνος μου είμαι, εγώ ο απόλυτος σταρ», τον οποίον εκπλήρωσε στο ακέραιο στην Ατλέτικο και αρκετά στη Λίβερπουλ.
Ο Κάρολ στη Λίβερπουλ
+Θα βρει θέση βασικού είτε ως «σημαδούρα» σε πιθανό 4-4-2, είτε ως «κολώνα» στο 4-3-3 ή το 4-2-3-1.
+Θα γίνει το «μουγγρί» που κάθε Άγγλος φίλαθλος ονειρεύεται, παίρνοντας παραμάζωμα τους αμυντικούς καθώς πηδάει για κεφαλιά (ο Τόρες δεν ήταν τέτοιος τύπος και το ρόλο αυτό είχε απομείνει να εκπληρώνει ο Κυργιάκος).
-Με τις ελάχιστες εμπειρίες που έχει από την Πρέμιερ αν, μετά την αποθεραπεία του, δεν καταφέρει να μπει σύντομα στον γρήγορο και απαιτητικό ρυθμό του παιχνιδιού της Λίβερπουλ (ο οποίος, παρά τα χάλια που έχει η ομάδα, υπάρχει), θα απομυθοποιηθεί σε dt και θα του μείνει ο χαρακτηρισμός «δέντρο» («Σάκης Παπάζογλου της Αγγλίας» για ‘μας) για να πορεύεται.
Με όλον αυτόν τον χαμό, όμως, πέρασε σε δεύτερη μοίρα το πιο σημαντικό για τη Λίβερπουλ γεγονός, που είναι η απόκτηση του Λούις Σουάρεζ. Με την πρόσφατη εικόνα που έχουμε για τον Ουρουγουανό επιθετικό από το Μουντιάλ και με τα στοιχεία να δείχνουν ότι την τελευταία τετραετία -ως παίκτης του Άγιαξ- σκόραρε 111 φορές σε 159 αγώνες, πιθανώς η μεταγραφή αυτή να αποδειχτεί η καλύτερη όλων. Ο τρόπος παιχνιδιού του Σουάρεζ, η τεχνική του, η ποδοσφαιρική του οξυδέρκεια και η ευκολία που έχει στο να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα δείχνουν καθαρά ότι έχει όλα τα φόντα όχι μόνο να ανθίσει στα αγγλικά γήπεδα, αλλά να κάνει εύκολα τον Ισπανό να ξεχαστεί πριν προλάβουν να πουν «El Nino». Καλή και πιασάρικη η φασαρία και το τζέρτζελο για τον νέο κάτοχο της φανέλας με το «9», αλλά τη δουλειά τελικά θα την κάνει ο τύπος που πήρε το «7».
Γιάννης Τσαούσης
Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr