• Είναι αλήθεια ότι ο Πάρντο στα περισσότερα παιχνίδια του Ολυμπιακού δεν πιέζεται. Δεν δέχεται πολλές φάσεις, δεν πολιορκείται η εστία του, δεν χρειάζεται να επέμβει. Ενίοτε και ποτέ σε ένα ολόκληρο παιχνίδι! Η αμυντική λειτουργία της ομάδας είναι πολύ καλή και ο τρόπος παιχνιδιού της τέτοιος (καλή κυκλοφορία και κατοχή της μπάλας), που δεν επιτρέπει στους αντιπάλους της και… πολλά πολλά.
• Ωστόσο, νομίζω ότι αξίζει μία καλή κουβέντα ο Πάρντο. Και ας την γράψει τώρα αυτή η στήλη, μετά από ένα παιχνίδι, της Κέρκυρας, στο οποίο συγκυριακά, δεν είχε καμία επέμβαση, αφού τις τρεις καλές στιγμές των γηπεδούχων, η μπάλα κατέληξε άουτ.
• Το παιδί αν μη τι άλλο εμπνέει μία εμπιστοσύνη. Δεν κάνει πια αυτά τα λάθη, που είχε στα πρώτα παιχνίδια του και που λογικά ήταν απόρροια της έλλειψης αγώνων, ενώ έχει δώσει και κάποια παιχνίδια στον Ολυμπιακό, με τις σωτήριες επεμβάσεις του. Λίγες, αλλά σωτήριες (π.χ. με τον ΠΑΟΚ στο Φάληρο και τη Λάρισα στο Αρένα).
• Σίγουρα δεν μπορεί να κριθεί ακόμη με την ασφάλεια που θα θέλαμε-και ακριβώς διότι δεν έχει την πίεση, μέσω της οποίας θα τεσταριζόταν καλύτερα-αλλά αν μη τι άλλο γι' αυτό δεν φταίει ο ίδιος! Όμως, αν άλλος γκολκίπερ, ξένος (με πιο βαρβάτο όνομα) η, ίσως κι Έλληνας, διατηρούσε το μηδέν παθητικό στα 10 από τα 13 σερί παιχνίδια που έχει παίξει, θα ήταν πρώτη φίρμα…
Κ. Νικολακόπουλος