Με το πιστόλι στον κρόταφο…

Έπειτα από τη βαριά ήττα από τον Ατρόμητο, η απειλή του υποβιβασμού είναι πιο ορατή από κάθε άλλη φορά φέτος για τη Λάρισα.

Με… το πιστόλι στο κρόταφο, από εδώ και στο εξής, η διοίκηση της ΑΕΛ καλείται να πάρει κρίσιμες και δραστικές αποφάσεις προκειμένου να εξαντλήσει τις πιθανότητες για παραμονή στη Σούπερ Λίγκα.

Η πρώτη, όπως όλα δείχνουν, θα αφορά την προπονητική ηγεσία του συλλόγου, με την καρέκλα του Γιορν Άντερσεν να τρίζει και τον Παύλο Δερμιτζάκη να επανέρχεται στο προσκήνιο.

Για να φτάσουν οι «βυσσινί» σε αυτό το σημείο συνέβησαν πολλά...

Σύμφωνοι. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση και τα διαιτητικά λάθη που έγιναν εις βάρος της ΑΕΛ στον πρώτο γύρο ήταν τόσα, που δικαιολογούν τα παράπονα των διοικούντων την ΠΑΕ. Αλλά…

Η εμφάνιση στο Περιστέρι ξεγύμνωσε όλες τις αδυναμίες της ομάδας του Κάμπου και, πλέον, το πέπλο της «αδικημένης» είναι πολύ λεπτό για να τις καλύψει.

Απέναντι στην ομάδα του άλλοτε «αγαπημένου» Γιώργου Δώνη, οι «βυσσινί» παρουσίασαν ένα σύνολο παικτών που έδειχνε ότι δεν είχε επίγνωση της κατάστασής του. Ποδοσφαιριστές που δεν είχαν τη διάθεση αλλά ούτε και την απαιτούμενη συγκέντρωση στο στόχο, αδυνατώντας να ολοκληρώσουν έναν σωστό συνδυασμό και ένας προπονητής, ο οποίος αν και δείχνει ότι θέλει, στο Περιστέρι φάνηκε πως, τουλάχιστον σε αυτή τη συγκυρία, δεν μπορεί…

Υπάρχει αύριο; Κι αν, ναι, τότε με ποιόν;

Έπειτα από τη λύση της συνεργασίας με τον Παπακώστα, η ΑΕΛ ταλαιπωρήθηκε πολύ μέχρι να καταλήξει στον Γιορν Άντερσεν. Το προφίλ του σκληροτράχηλου και η φήμη που ακολουθεί τον Νορβηγό τεχνικό οδήγησαν τους διοικούντες την ΑΕΛ στο να τον επιλέξουν.

Το αυταρχικό του στιλ, με το οποίο προπονεί τις ομάδες του, θεωρήθηκε ότι θα λειτουργούσε ως σκαμπίλι αφύπνισης για τους ποδοσφαιριστές της Λάρισας. Εκτίμηση, η οποία κανείς δεν περίμενε ότι θα διαψευστεί τόσο γρήγορα.

Πρώτα, το επεισόδιο που δημιουργήθηκε ανάμεσα στους Κουζέν και Μετίν και ύστερα η έλλειψη συγκέντρωσης που φανέρωσαν οι υπόλοιποι ποδοσφαιριστές στο Περιστέρι, είναι δύο γεγονότα που αποδεικνύουν ότι τα αποδυτήρια της ΑΕΛ μόνο «υγιή» δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν.

Δεν μπορεί να είναι κανείς σίγουρος για το αν η ομάδα, σε αυτή τη συγκυρία, χρειάζεται έναν κόουτς ο οποίος θα γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις στη χώρα. Έναν προπονητή δηλαδή που θα μπορεί να προφέρει «με τη μία» και χωρίς να κομπιάζει το όνομα… «Κολοβέτσιος». Όμως, το μόνο σίγουρο είναι ότι όλα τα παραπάνω είναι προσόντα τα οποία δεν τα διαθέτει ο Άντερσεν και ο Κώστας Πηλαδάκης φαίνεται ότι το συνειδητοποίησε μετά το τέλος της αναμέτρησης με τον Ατρόμητο.

Τότε, που σε επικοινωνία που είχε με οργανωμένους οπαδούς του συλλόγου, τους ρώτησε αν επρόκειτο να αντιδράσουν ξανά στην περίπτωση που αναλάβει το τιμόνι της ομάδας ο Παύλος Δερμιτζάκης.

Ορισμένοι, και μόνο στο άκουσμα του ονόματος του Έλληνα τεχνικού έβγαλαν σπυράκια και είπαν ότι «το λάθος δεν διορθώνεται με λάθος». Κάποιοι, άλλοι, ωστόσο, θεωρούν την λύση Δερμιτζάκη ως την πιο ενδεδειγμένη.

Πάντως, την τελική απόφαση θα την πάρουν οι αρμόδιοι, οι οποίοι, ναι μεν πρέπει να κάνουν ό,τι καλύτερο για την ομάδα τους, αλλά θα πρέπει κιόλας να μην διαταράξουν την ενότητα των οπαδών. Πράγμα διόλου εύκολο σε αυτή τη φάση.

Κέρνα τους δαίμονες…

Το όρια για τους οπαδούς, υπό αυτές τις συνθήκες, είναι πολύ λεπτά. Κάνεις υπομονή και αφήνεις την ομάδα να «αναπνεύσει» χωρίς να την πρεσάρεις ή αντιδράς, όπως τα ξημερώματα της Τετάρτης, μήπως και καταφέρεις να την «ξυπνήσεις», έστω και την ύστατη στιγμή;

Η αλήθεια βρίσκεται πάντα κάπου στη μέση...

«Τώρα που τίποτα δεν έχει απομείνει
μένει να βρούμε τη ζωή μας ξανά
έλα να στήσουμε ένα ωραίο πανηγύρι
πάνω απ αυτή την άβυσσο που χάσκει για μας».

Το παραπάνω είναι απόσπασμα από τους στίχους του «κέρνα τους δαίμονες» από τα Διάφανα Κρίνα, αναγραφόταν σε πανό που κρεμάστηκε στην κερκίδα των οπαδών της ΑΕΛ στο Περιστέρι και είναι ενδεικτικό του ψυχισμού του Λαρισαίου οπαδού τη δεδομένη στιγμή.

Κώστας Τσούγκος