Φαντάσου το τερέν να μην ήταν χριστουγεννιάτικο…
Φαντάσου η (προτελευταία) ομάδα του να μην ήταν ελαφρώς «για τα πανηγύρια».
Φαντάσου ο ίδιος να μην ήτο συναισθηματικά δεμένος με τον αντίπαλο (αγωνίστηκε εκεί τρία χρόνια).
Ο Γουέσλι Σονκ άφησε στην άκρη φαντασίες και συναισθήματα και… κυλιόμενος στη νιφάδα, μας έδειξε το μοναδικό λόγο που θα μπορούσε κανείς να θυμάται ένα Λιρς-Γκενκ.
Επιμέλεια: Γιώργος Μαραθιανός