FC: Γράμματα στον Άγιο Βασίλη

-Αγαπημένε μου άγιε,

Για πόσο ακόμα θα πρέπει να τιμωρούμαι γι’ αυτό το beach soccer το περσινό; Εντάξει, έκανα μια βλακεία κι εγώ, αλλά μου το ζήτησε ο «Ρόνι» που είναι αδελφός. Να έλεγα όχι; Ε, από τότε που τραυματίστηκα, έχει πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μου. «Άχρηστο» με ανεβάζουνε, «σαπάκι» με κατεβάζουνε. Εγώ που ήμουνα θεός, θα φύγω τώρα σαν τρελός, θα φύγω σαν κυνηγημένος, εγώ ο ξένος, εγώ ο ξένος... Χα, όχι άγιε μην ανησυχείς, πλάκα κάνω με τα χάλια μου. Αλλά ένα καλό παιχνίδι δεν έχω κάνει φέτος. Ευτυχώς ο Ουρτάδο παίζει χειρότερα, γι’ αυτό σώζομαι προς το παρόν. Αλλά δεν μπορεί να συνεχιστεί για πολύ αυτή η ιστορία, γιατί τα 1,8 εκ. ευρώ που παίρνω το χρόνο θα περάσουν από «μαχαίρι» της «διοικητικής τρόικας» και θα ‘χουμε άλλα.

Τέλος πάντων, για φέτος δε ζητάω πολλά. Να πάει καλά η αποθεραπεία μου θέλω κι όταν γυρίσω να κόβω σαν κανονικός παίκτης και να βγάζω καμιά μπαλιά της προκοπής, να ξεκουράζεται λίγο κι ο Αριέλ, που έχει γίνει το παιδί για όλες τις δουλειές. Α, άγιε, μην ξεχάσω, θέλω και να κατεβάζω πάντα καλές ιδέες για το μπλογκ μου. Πόσο πια να δοξάζω το θεό, άμα δεν έχω και κάτι άλλο να γράψω;

Feliz navidad,
Dudu Cearense

-Monsieur Vassilis καλησπέρα σας,

Μέχρι το καλοκαίρι είχα αποφασίσει να μην σας απασχολήσω φέτος, αλλά έκτοτε τα πράγματα άλλαξαν. Καλά τα γκολ, καλή η αποθέωση, μια χαρά τα αρχηγιλίκια, αλλά, να... ένα πράγμα με χαλάει: Φέτος μέσα στο γήπεδο νιώθω σαν τον Χάρισον Φορντ στον «Φυγά», αν με εννοείτε. Το μόνο που κάνω είναι να τρέχω και να περιμένω. Κατανοώ ότι το επιθετικό πλάνο της ομάδας είναι στημένο πάνω μου, αλλά αυτή η ιστορία έχει καταντήσει εμμονή. Όποιος πάρει την μπάλα στα πόδια του, εμένα ψάχνει να τη δώσει. Κι εγώ βολοδέρνω πέρα-δώθε, σαν κριάρι ελευθέρας βοσκής περιμένοντας «τάισμα», μπας και κάνει ευκαιρία η ομάδα. Και οι 8/10 πάσες είναι αλλού γι’ αλλού! Μπορείτε, σας παρακαλώ, στις γιορτές να μεταμορφώσετε τον Πετρόπουλο σε περιφερειακό επιθετικό ή να φωτίσετε τη διοίκηση να πάρει και κάποιον άλλον να παίζει πλάι μου γιατί από το πολύ το «πλύνε-βάλε» έχω αρχίσει να γαριάζω, ενώ και οι κλειδώσεις μου δεν αισθάνονται και πολύ καλά τώρα τελευταία;

Merci beaucoup,
Djibril Cisse

-Κύριε Βασίλη,

Εσύ, που ξέρω ότι παρακολουθείς την επικαιρότητα, φαντάζομαι έχεις καταλάβει ότι η συγκεκριμένη κατάσταση δεν γίνεται να τραβήξει για πολύ ακόμα. Ok, έκανα υπομονή, στήριξα, είπα δημοσίως ότι δεν είμαι μ@λάκας, έκανα μερικά θαυμάσια αποτελέσματα, έδειξα στους παίκτες τον «Μονομάχο» για να τους ανυψώσω το ηθικό (δεν ήταν δική μου ιδέα, ο Γκουαρντιόλα το έκανε πρώτος πριν τον προπέρσινο τελικό του Τσάμπιονς Λιγκ κόντρα στην Μάντσεστερ, αλλά τι να έκανα εγώ, λες και θα ήταν προτιμότερο να τους έδειχνα τον Πρέκα να αφανίζει Γερμανούς...), αλλά μέχρι εδώ ήταν. Θέλω παίκτες! Παίκτες! Παίκτες λέμε, κανονικούς, χρειάζομαι μπακ και μέσους που να την «τσουλάνε», που ακούστηκε να είναι φέτος μεσοαμυντικός MVP ο Μάκος; Κάνε μου αυτή τη χάρη σε παρακαλώ πολύ. Να, κι άμα θες, θα σου στείλω κι εγώ δώρο τον Έντερ με κορδέλα, να τον βάλεις να σέρνει το έλκηθρο μαζί με τον Ρούντολφ.

Ειλικρινά υπόχρεος,
Manolo Jimenez

-Έλα Μπίλαρε,

Στείλε μου κάποιον να με τσατίσει. Πολύ όμως. Και στα μούτρα μου. Για όνομα δηλαδή, δεν περνάει αυτή η χρονιά με τζεντλεμανιλίκια. Δεν με αναγνωρίζω. Γιατί αν δεν το κάνεις, θα πάω να ξεσπάσω στα δόλια τα αγριογούρουνα της ευρύτερης περιοχής του Rio Negro, και δε φταίνε σε τίποτα. Άντε, κάνε τα κουμάντα σου -να χαρείς- κι εγώ θα ξηγηθώ σπαθί.

Μη με απογοητεύσεις,
Pablo Garcia

Γιάννης Τσαούσης

Κοπιάστε στο... fightclub@sday.gr